دانلود فایل تحقیق پایان نامه کشاورزی /کشت بافت 118صفحه

روشهای سنتی اصلاح نباتات مبتنی بر دستکاری ساختار ژنتیکی گیاه کامل و از طریق تولید جنسی است. در سالهای اخیر روشی برای دستکاری ژنتیکی در سطح سلولی پیدا شده است که روشهای اصلاحی را بطور منحصر بفرد کامل می کند. موجودیت پیدا کردن روشهای کشت بافت و سلول را می توان به پیشرفتهای ناشی از دانش کشت سلولی و زیست شناسی مولکولی دانست (4 و 51)

بیوتکنولوژی یا فناوری زیستی مجموعه ای از فنون را تشکیل می دهد که امکان بکارگیری، توانایی و کارآیی سلولهای موجودات زنده اعم از حیوانی یا گیاهی را فراهم می سازد. در سالهای اخیر با انجام تحقیقات متعدد در حوزة بیوتکنولوژی کشاورزی این بخش دارای جایگاه مهم و باارزشی شده است و این امکان را در رابطه با گیاهان زراعی فراهم نموده است که بسیار مطالب کارآتر از روشهای کلاسیک اصلاح نباتات با استفاده از تکنیکهای مختلف از قبیل دست ورزی ژنتیکی (Genetic manipulation)، کشت بافت و سلول گیاهی در شرایط In Vitro و غیره، گیاهانی با سازگاری متناسب تر و بیشتر به شرایط محیطی و همچنین سازگار با نیاز انسانها تولید نماید.



خرید و دانلود دانلود فایل تحقیق پایان نامه کشاورزی /کشت بافت    118صفحه


دانلود پایان نامه خیار گلخانه ای

دانلود پایان نامه خیار گلخانه ای

خیار گلخانه ای

 

 

 

 

 

 

لینک پرداخت و دانلود *پایین مطلب* 

فرمت فایل:Word(قابل ویرایش و آماده پرینت)

تعداد صفحه:119

فهرست مطالب :

چکیده

مقدمه ………………………………………………………………… 1

تاریخچه ……………………………………………………………….. 2

گیاه شناسی …………………………………………………………….. 3

ارزش تغذیه ای................................................................ 7

جوانه زنی بذر خیار.......................................................... 8

تلخ شدن خیار …………………………………………………………... 9

اصلاح خیار........................................................ 10

واریته های مناسب خیار گلخانه ای …………………………………………. 13

اقلیم مناسب جهت احداث گلخانه ………………………………………….. 15

اسکلت گلخانه …………………………………………………………. 15

پوشش گلخانه …………………………………………………………. 22

سیستم های حرارتی …………………………………………………….. 26

تهویه ………………………………………………………………… 30

خنک کردن گلخانه .......................................................... 32

دماسنج ........................................................................... 34

آبیاری ……………………………………………………………….. 35

سیستم های آبیاری .............................................................. 37

کیفیت آب ....................................................................... 39

نیازهای آب و هوایی ....................................................... 40

خاک بستر .................................................................. 43

آماده سازی بستر خاک ...................................................... 45

ضد عفونی کردن خاک ............................................................ 46

نکات مهم هنگام استفاده از سموم ............................................ 51

کود دهی قبل از کشت ........................................................ 51

کاشت ........................................................................... 53

زمان کاشت ................................................................... 53

خط کشی و فواصل کشت ...................................................... 54

کاشت مستقیم ................................................................ 56

نشاءکاری ( روش غیر مستقیم ).............................................. 57

داشت .......................................................................... 61

مراقبتهای بوته در زمان 4الی5 برگی .......................................... 64

نخ قیم برای داربست بوته ها ............................................... 65

هرس بوته ها .................................................................... 65

سیستم های تربیت خیار گلخانه ای .............................................. 68

روشهای پیشگیری برای کاهش آفات و بیماریها ............................... 70

نکات مهم برای پیشگیری از امراض و آفات ............................... 71

دفع علفهای هرز ..................................................................... 73

کود دهی در مراحل تولید به صورت آبکود ..................................... 73

عناصر پر مصرف ................................................................ 77

عناصر کم مصرف ............................................................. 81

عناصر غیر ضروری .......................................................... 86

برداشت ................................................................................. 86

بسته بندی ................................................................. 87

درجه بندی ............................................................... 88

سر کردن اولیه .................................................................... 89

واکس زدن ..................................................................... 89

انبارداری ......................................................................... 90

بازاریابی .................................................................. 92

مراحل پایانی تولید .......................................................... 93

اهمیت اقتصادی ..................................................... 94

آفات مهم خیار و راههای مبارزه با آن .................................................. 94

بیماریهای قارچی مهم خیار وراههای مبارزه با آن ............................... 101

بیماریهای ویروسی مهم خیار و راههای مبارزه با آن ......................... 108

بیماریهای باکتریایی و راههای مبارزه با آن ..................................... 111

نماتدها و راههای مبارزه با آن .................................................. 114

ناهنجاریهای فیزیولوژیکی ................................................ 115

منابع ..................................................................... 119

چکیده :

تولید محصولات گلخانه ای با استفاده از فن آوری جدید به وسیله نصب سوله های نیمدایره ای و به کار گیری شرایط آب و هوایی کنترل شده در سالهای اخیر نه تنها موجب افزایش عملکرد گردیده بلکه باعث استفاده بیشتر از فضای گلخانه ها ، کنترل بیشتر آفات و بیماریها و تولیدی با کیفیت بالاتر و بهداشتی تر شده است .

کشت اینگونه سبزیجات در سوله های نیمدایره با پوشش پلا ستیک به گلخانه داران کمک کرده است تا بتوانند با مقدار محدودی زمین تولیداتی معادل ده ها برابر کشت در فضای آزاد داشته باشند ضمن اینکه در صورت استفاده از روش آبیاری قطره ای باعث صرفه جویی در آب آبیاری و کودهای شیمیایی پر مصرف ( ماکرو ) و کم مصرف ( میکرو ) می گردند .

به نظر می رسد در صورت ادامه کشت صیفی جات با این روش نه تنها به افزایش تولید در واحد سطح کمک می کند بلکه زمینهای بیشتری نیز برای کشت های مهمتر آزاد می گردد . رونق صادرات این محصولات در سالهای اخیر ، اهمیت توجه به این گونه روشهای تولید را افزایش داده و زمینه اشتغال را برای افراد بیشتری فراهم نموده است .

مدیریت بالای اینگونه صیفی جات باعث گردیده علاقمندان برای حداکثر تولید و آشنایی با فنون مدیریتی با متخصصین این رشته بالاخص در بخش خصوصی ارتباط مؤثری برقرار کنند و در نتیجه از درآمد بالاتری برخوردار شوند به همین علت در چند ساله اخیر با توجه به توسعه کشت های گلخانه ای و جلب طبقات مختلف مردم نه تنها بسیاری از افراد تحصیل کرده و علاقمند در این زمینه مشغول شده اند بلکه بکارگیری این فن آوری در جوامع کشاورزی و روستایی تا حدودی باعث جلوگیری از مهاجرت آنها به شهرها شده است .

1-1 تاریخچه :

نام انگلیسی آن Cucumber و نام فرانسوی آن Concomber و Cornichon بوده و در عربی به آن قثّاء و در آلمانی Gurke گفته می شود نام علمی آن Cucumis sativus بوده و متعلق به خانواده Cucurbitaceae می باشد .

با وجود سابقه طولانی که کاشت خیار در هوای آزاد ( مزرعه ) دارد ، پرورش خیار گلخانه ای به منظور تولید و عرضه طولانیتر خیار تازه ، از قرن هجدهم میلادی در اروپا مورد توجه قرار گرفت . بسیاری از محققان مرکز پیدایش خیار را هندوستان می دانند زیرا در دامنه های هیمالیا گیاهی به نام Cucumis hardwickii می روید که میوه هایی ریز و تلخ دارد ، از نظر تاریخی این گیاه از حدود 3000 سال قبل کشت و کار می شد و از هندستان به چین منتقل شده و شواهد تاریخی نشان می دهد که خیار توسط رومیان و یونانیان باستان کشت و کار می شد . خیار که در گذشته های دور از طریق مصر به مناطق حاشیه دریای مدیترانه و از آنجا به اروپا آورده شده است . اما پیدایش خیار گلخانه ای به این نحو بود که برای اولین بار در قرن هجدهم خیارهای جدیدی از مناطق جنگلی گرم و مرطوب هندوستان وارد انگلستان گردید که با خیارهای موجود در اروپا تا آن زمان تفاوت زیادی داشت و در شرایط اروپا فقط در گلخانه قادر به رشد و نمو بودند . بعدها با اصلاح نژاد ، انواع جدیدتری به نام خیار گلخانه ای به وجود آمد که از نظر مرفولوژیکی و خواسته های آب و هوایی کاملاً از خیارهای معمولی متمایز و مشخص می باشند . این خیارها ماده زا و بی تخم بوده ( پارتنو کارپ )و دارای پوستی خوراکی می باشند .

اینک نه تنها در اروپا بلکه در تمام جهان این ارقام در شرایط گلخانه ای کشت می شود .

گیاه شناسی :

4-1-1 – اندام هوایی (The Shoots ) :

خیار با نام علمی Cucumis sativus از خانواده Cucurbita می باشد .

شاخه اصلی این گیاه ، علفی و یک ساله ابتدا به صورت عمودی رشد می کند ولی بعد از تولید شاخه های جانبی همانند بوته مو بر روی زمین رشد خواهد کرد شاخه ها در خیار از نوع سیمپودیال می باشد ، از گره های روی ساقه اصلی یک یا چند شاخه فرعی به وجود می آید که بر روی همه آنها می تواند میوه تشکیل شود ؛ همه ساقه ها در خیار زبر و کرکدار می باشد که در هنگام بلوغ ممکن است ، ساقه تو خالی شود . در روی هر گره از ساقه فقط یک برگ به وجود می آید .

اندازه برگها در خیارهای معمولی 10-20 سانتی متر و در خیارهای بی دانه 20-40 سانتیمتر می باشد ؛ این برگها بر روی یک دمبرگ بلند به طول 20-7 سانتیمتر قرار می گیرند .

هر برگ دارای پنج عدد بریدگی ( کنگره ) است که بریدگی وسطی ، نسبتاً بزرگتر می باشد و سطح برگها به کرک پوشیده شده است ؛ و از گره سوم به بعد ، از ته دمبرگها معمولاً پیچکهایی تولید می شود که منشأ غیر شاخه ای دارند ؛ این پیچکها به ساقه ها کمک می کنند تا بتوانند از قیم بالا بروند . ساقه در خیار از دو دسته آوندی 10 تایی تشکیل شده که به طور منظم در کنار هم قرار گرفته اند ، دسته آوندی کوچکتر به طرف کنار ساقه و دسته های بزرگتر در قسمت مرکز آن واقع شده اند .

2-4-1- ریشه(The root ) :

ریشه ها در خیار بسیار قوی هستند و ممکن است تا عمق 1 متری رشد کنند ، سیستم ریشه خیار تقریباً گسترده ولی نازک می باشد که ممکن است به صورت افقی در سطح وسیعی گسترش یابند و به طور مکرر تولید ریشه های انبوه در عمق 30 سانتی متری خاک بکنند . بعضی از ریشه های جانبی معمولاً به سمت پایین رشد می کنند و یک سیستم جدیدی از ریشه های عمیق جانبی ، را تولید می کنند که تأثیر بیشتری نسبت به ریشه های اصلی در جذب مواد دارند ؛ وقتی ریشه گیاه در شرایط رطوبت کافی قرار گیرد ، ریشه های جانبی به آسانی از هیپوکوتیل خارج شده و مثل بقیه اندامهای گیاه رشد می کنند .

3-4-1- کل ( The Flower ) :

گونه های خیار جنسیت های مختلفی را نشان می دهند . پیش از شرح جنسیت های مهم خیار گلخانه ای ، لازم است با اصطلاحات زیر آشنا شویم :

1- گل کامل یا دو جنسی ، هرمافرودیت (Perfect'bisexual' hermaphroditic

به گلی اطلاق می شود که دارای دو اندام نر ( پرچم ) و ماده ( مادگی ) باشد .

2- گل نر ( male flower ) به گلی اطلاق می شود که فاقد مادگی است و فقط دارای پرچم است .

3- گل ماده (female flower ) به گلی اطلاق می شود که فاقد پرچم است و فقط دارای مادگی است .

4- گیاه یک پایه (Monoecious Plant ) به گیاهانی اطلاق می شود که گل نر و ماده را به صورت جدا از هم بر روی یک پایه تولید می کنند .

5- گیاهان دو پایه (Dioecious Plant )به آن دسته از گونه های گیاهی اطلاق می شود که گل ماده را بر روی یک پایه و گل نر را بر روی یک پایه دیگر تولید می کنند .

6- Andromonoecious Plant به گیاهانی گفته می شود که هم گل نر و هم گل کامل را تولید می کنند .

7- Androeceious Plant به گیاهانی گفته می شود که فقط تولید گل نر می کنند .

8- Gynoecious Plant به گیاهانی گفته می شود که فقط تولید گل ماده می کنند .

9- Cynomonoceious Plant به گیاهانی اطلاق می شود که هم گل ماده و هم گل کامل تولید می کنند .

10- Predominantly Female Plant به گیاهانی گفته می شود که اغلب تولید گل ماده می کنند ولی بعضی وقتها تعداد کمی گل نر هم تولید می کنند .

11- Hermaphroditic Plant گیاهان هرمافرودیت که هر دو اندام نر و ماده را در داخل یک گل تولید می کنند .

12- پارتنوکارپی ( Partheno Carpy ) در این گیاهان میوه ها بدون عمل گرده افشانی و لقاح به وجود می آیند و فاقد بذر هستند .

معمولاً خیارها یک پایه (Monoecious ) هستند ؛ هر دو گل نر و ماده را در روی یک پایه ولی جدا از هم تولید می کنند . عملکرد این نوع خیار با دگر گرده افشانی افزایش می یابد ؛ پس خیارهای دانه دار یا مزرعه ای نیازمند گرده افشانی می باشند . بهترین گرده افشاننده آنها زنبور عسل است ؛ برای هر 50000 بوته خیار قرار دادن یک کندوی زنبورعسل در مزرعه توصیه می شود .

اما خیارهای گلخانه ای انگلیسی عموماً از نوع ژینوسیوس ( Gynoecious ) هستند که فقط تولید گل ماده می کنند . میوه این نوع خیار به صورت پارتنوکارپی تولید می شود ، در نتیجه نیازی به گرده افشانی ندارند ، چنانچه گرده افشانی صورت گیرد بذر در داخل میوه تشکیل می شود و این موضوع باعث کاهش کیفیت محصول شده و میوه های گرد یا گلابی شکل تولید خواهد شد .

برای جلوگیری از ورود حشرات به گلخانه باید از تورهای مخصوص استفاده کرد .

هر عاملی که در رشد خیار مؤثر است ؛ در جنسیت این گیاه هم نقش دارد ؛ مثل عوامل طبیعی ، بطوریکه بررسی بر روی خیارهای یک پایه نشان می دهد که این گیاه در شرایط مطلوب مثل دمای بالای 27 درجه سانتیگراد و طول روز بالاتر از 14 ساعت ، هوای آفتابی ، تأمین زیاد ازت و آب کافی گرایش به تولید گل نر دارد ولی در شرایطی که عوامل رشد نامناسب است تولید گل ماده افزایش می یابد . همچنین اغلب هیبریدهای ماده به تنش های محیطی پاسخ می دهند . اگر چه گیاهان ژینوسیوس که صد در صد گل ماده تولید می کنند ؛ تحت تأثیر شرایط محیطی قرار نمی گیرند ، ولی اسپری مواد تنظیم کننده رشد بر روی این گیاهان اغلب جنسیت گلها را تحت تأثیر قرار می دهند . تعداد گل ماده در خیارها با بکار بردن اتفون در نسبت های توصیه شده افزایش می یابد . بر این اساس به کار بردن این ماده به صورت اسپری می تواند احتمال تولید گلهای ماده را در گیاهانی که فقط تولید گل ماده می کنند افزایش دهد .

همچنین می توان تولید گلهای نر در گیاهان را حتی در گیاهان ژینوسیوس افزایش داد . این کار به وسیله اسپری کردن اسید جبیرلیک ( ) در شرایط خاص امکان پذیر است . این روش کاربرد زیادی در اصلاح نباتات دارد ، چون این روش خود لقاحی را در والد ماده راحت می کند و اصلاح گیاه را تسهیل می بخشد .

رنگ گلهای نر و ماده در خیار پر رنگ است و هر گل دارای پنج گلبرگ می باشد گلهای نر هر کدام به وسیله یک ساقه لوله ای شکل محافظت می شوند . عموماً گلهای نر به صورت خوشه ای 3 تا 5 تایی در گره برگها تولید می شوند . هر گل نر دارای 3 پرچم می باشد که دوتای آن دارای دو بساک بوده و یکی فقط دارای یک بساک می باشد . گلهای ماده به صورت منفرد بر روی گره های ساقه اصلی و جانبی به وجود می آیند در این گلها پرچم ها لاغر و نازک هستند ؛ ولی مادگی بزرگ و توسعه یافته می باشد . کلاله سه شاخه ای خامه و تخمدان سه حجره ای می باشند . این نوع گل به آسانی به کمک تخمدان بزرگ آنها که در قسمت پایین گل قرار دارد قابل تشخیص می باشد .

در گل خیار یک حلقه ای از شهد دور خامه را فرا می گیرد . میوه هایی که از یک تخمدان بزرگ بوجود می آیند می تواند از یک گل ماده و یا یک گل دو جنسی به وجود آید .

 

4-4-1- میوه (The fruit )

از نظر گیاه شناسی میوه خیار یک سته از نوع پپو (Pape ) است که از نظر شکل گرد و بلند است . اندازه میوه ، شکل و رنگ آن تابع شرایط کشت است ؛ در میوه های نارس کلروفیل موجود در سلولها ، سبب سبزی میوه می شود ولی وقتی میوه می رسد رنگ آن به زرد مایل به سفید تغییر می کند . لایه خارجی میوه ممکن است ؛ ضخیم و کرکدار باشد . میوه در خیار سه خانه ای با بافت نرم است که بذرها در داخل آن به وجود می آید .

خیارهای معمولی ( با دانه ) مقداری بذر تولید می کنند ؛ در حالیکه خیارهای انگلیسی ( بدون دانه ) بذر تولید نمی کنند و یا بذرهای بسیار ریزی به وجود می آورند . خیارهای معمولی کوتاه در حدود 25-15 سانتیمتر طول و از نظرشکل تقریباً استوانه ای شکل می باشند . این نوع خیار بسیار ضخیم بوده و پوست آن بسیار سبز و دارای لکه های سبز کم رنگ می باشد . پوست این نوع خیار تحت شرایط تنش تلخ می شود .

میوه خیارهای بی دانه ( انگلیسی ) بلندتر بوده و طول آن بین 50-25 سانتیمتر است و استوانه ای شکل می باشد و از مشخصات بارز آن می توان به قسمت باریک و نازک انتهای آنها شاره کرد ؛ میوه این نوع خیار دارای پوست ضخیم و سبز رنگ است ولی تلخ نمی باشد و خوردن آن با پوست هیچ ضرری ندارد .

4-1- ارزش تغذیه ای خیار :

خیار از نظر داشتن انواع مختلف ویتامین ضعیف است ولی ویتامین A و C را بیشتر از سایر ویتامین ها دارد .

و...

NikoFile



خرید و دانلود دانلود پایان نامه خیار گلخانه ای


دانلود پایان نامه شبیه سازی رشد و عملکرد برخی ژنوتیپ های سویا ( Glycine max L)

دانلود پایان نامه شبیه سازی رشد و عملکرد برخی ژنوتیپ های سویا ( Glycine max L)

شبیه سازی رشد و عملکرد برخی ژنوتیپ های سویا ( Glycine max L.) با استفاده از مدل CROPGRO-Soybean

 

 

 

لینک پرداخت و دانلود *پایین مطلب* 

فرمت فایل:Word(قابل ویرایش و آماده پرینت) + به همراه نسخه PDF

تعداد صفحه:212

جهت دریافت درجه کارشناسی ارشد (M.Sc.)

فهرست مطالب :

چکیده

فصل اول مقدمه

1-1- مقدمه و اهمیت

1-2- مشخصات گیاه شناسی سویا

1-2-1 – ریشه

1-2-2- ساقه

1-2-3- برگ

1-2-4- گل و غلاف

1-2-5- دانه

1-3- رشد و تکامل سویا

1-4- مرفولوژی دانه و جوانه زنی

1-5- اکولوژی سویا

1-5-1-احتیاجات جوی و خاک

1-5-2- انتخاب واریته

1-5-3- حاصلخیزی

1-5-4- نیاز سویا به نیتروژن

1-5-5- آهک دادن

1-6- عملیات زراعی و تهیه بستر

1-6-1- کنترل علف هرز

1-6-2- تاریخ کاشت

1-6-3- فاصله ردیف و میزان کاشت

1-6-4- میزان بذر

1-6-5- عمق کاشت

1-6-6- ماشین آلات کشت

1-6-7- آغشته سازی با باکتری

1-6-8- ضد عفونی بذر

1-7- بیماری ها

1-8- آفات

1-9- نیاز سویا به عناصر غذایی

1-10- آبیاری

1-11- برداشت محصول

1-11-1- خشک کردن و انبار داری

1-12- فرآیند و مصارف سویا

1-13- ترکیبات دانه

1-13-1- اجزای فعال بیولوژیکی

1-13-2- تهیه کنجاله

1-13-3- روغن سویا

1-13-4- فرآورده های پروتئینی

1-14- مدل سازی

1-14-1- مدل خانواده DSSAT

فصل دوم بررسی منابع

2-1- ارتفاع بوته

2-2- اجزای عملکرد و شاخص های رشد

2-3- عملکرد دانه ،عملکرد بیولوژیک ،شاخص برداشت و شاخص های رشد

2-4- کیفیت بذر (روغن و پروتئین)

2-5- مدل سازی بر اساس معادلات ریاضی

فصل سوم : 3-1 - مواد و روش ها

فصل چهارم نتایج و بحث

4-1- ارتفاع بوته

4-2- تعداد غلاف در بوته

4-3- تعداد غلاف در متر مربع

4-4- تعداد دانه در غلاف

4-5- تعداد دانه در متر مربع

4-6- وزن صد دانه

4-7- وزن پوسته غلاف بدون دانه

8-4- عملکرد غلاف

4-9- عملکرد دانه

4- 10 – عملکرد بیولوژیک

4-11- شاخص برداشت

4-12- درصد روغن

4-13- عملکرد روغن

4-14- درصد پروتئین

4-15- عملکرد پروتئین

4- 16- شاخص سطح برگ

4-17- سرعت رشد محصول

4-18- سرعت جذب خالص

4-19- مدل سازی

4-19 -1- شبیه سازی شاخص سطح برگ و شاخص برداشت

4- 19 -2- شبیه سازی وزن ساقه ، برگ و غلاف

4-19- 3- شبیه سازی عملکرد دانه

پیشنهادات

منابع

چکیده انگلیسی

چکیده :

به منظور تعیین بهترین تاریخ کاشت در ارقام سویا ، آزمایشی در مزرعه تحقیقاتی دانشکده کشاورزی دانشگاه آزاد اسلامی واحد ورامین به صورت اسپلیت پلات در قالب طرح بلوک کامل تصادفی در چهار تکرار در سال 1388 اجرا شد. تیمار های آزمایش شامل چهار تاریخ کاشت 13 اردیبهشت ، 23 اردیبهشت،3 خرداد و 13 خرداد (با فواصل 10 روز) در کرت های اصلی و چهار رقم سویای میان رس بهاره (از گروه سه) شامل Williams،L-17 ،Zin و M7 در کرت های فرعی قرار گرفتند. نتایج نشان داد که بیشترین ارتفاع بوته از تاریخ کاشت سوم و رقم ویلیامز با متوسط 8/95 سانتی متر به دست آمد و تاریخ کاشت چهارم و رقم M7 با میانگین 8/72 ساتی متر کمترین میزان را به خود اختصاص داد. بالاترین مقدار عملکرد دانه از تاریخ کاشت دوم و رقم ویلیامز با متوسط 63/5387 کیلوگرم در هکتار به دست آمد که نسبت به تاریخ کاشت چهارم و ژنوتیپ L-17 با میانگین 71/3168 کیلوگرم در هکتارکه کمترین میزان را دارا بودند ، 2/41 درصد برتری نشان داد. اما بیشترین مقدار عملکرد بیولوژیک از تاریخ کاشت دوم و رقم زان حاصل شد که با تیمار تاریخ کاشت دوم و رقم ویلیامز تفاوت معنی داری نداشته و هردو در گروه اول جای گرفتند. تاریخ کاشت دوم و رقم زان با 8/124 عدد بیشترین تعداد غلاف در بوته را به دست آورد ولی بالاترین تعداد دانه در بوته و وزن صد دانه با متوسط 08/2 عدد ومیانگین 65/9 گرم از تیمار تاریخ کاشت دوم و رقم ویلیامز به دست آمد. درصد روغن و پروتئین نیز تحت تاثیر اثرات متقابل تیمار تاریخ کاشت و ارقام قرار گرفت . بالاترین و پایین ترین میزان درصد روغن به ترتیب از تاریخ کاشت چهارم و رقم ویلیامز با 92/22 درصد و تیمار تاریخ کاشت دوم و ژنوتیپ L-17 با 87/19 درصد به دست آمد ، تیمار تاریخ کاشت دوم و لاین M7 با میانگین 67/34 درصد توانست بالاترین میزان درصد پروتئین را به خود اختصاص داد و کمترین درصد پروتئین از تیمار تاریخ کاشت چهارم و رقم ویلیامز با متوسط 09/30 درصد به دست آمد. شاخص سطح برگ در تاریخ های کاشت مختلف متفاوت بود بالاترین میزان از تاریخ کاشت دوم در مرحله آغاز غلاف دهی با 31/5 به دست آمد. در بین ارقام نیز رقم ویلیامز توانست با 98/4 در مرحله آغاز پر شدن دانه بیشترین مقدار را از آن خود کند. بیشترین میزان سرعت رشد محصول از تاریخ کاشت دوم در مرحله آغاز غلاف دهی با 38/25 کیلو گرم بر متر مربع در روز حاصل شد. بین ارقام نیز رقم ویلیامز با 66/23 کیلو گرم بر متر مربع در روز در آغاز مرحله غلاف دهی بیشترین مقدارسرعت رشد محصول را به دست آورد. بالاترین میزان سرعت جذب خالص از تاریخ کاشت دوم با 41/21 کیلوگرم بر متر مربع در روز در مرحله ظهور نخستین برگ به دست آمد و کمترین مقدار نیز از تاریخ کاشت چهارم در مرحله رسیدگی کامل با 78/0 کیلوگرم بر متر مربع در روز حاصل شد. رقم ویلیامز نیز بالاترین مقدار سرعت جذب خالص را به دست آورد و کمترین مقدار از ژنوتیپ M7 با میانگین 8/0 کیلوگرم بر متر مربع در مرحله رسیدگی کامل حاصل شد . در نهایت با توجه به نتایج به دست آمده تاریخ کاشت دوم و رقم ویلیامز با دارا بودن بیشترین عملکرد و شاخص های رشد مناسب برای منطقه ورامین شناخته شد.نتایج شبیه سازی در این تحقیق در بر گیرنده مناسب بودن مدل رشد DSAT جهت بررسی روند رشد سویا می باشد. بر این اساس نمودارهای ترسیم شده مدل در مورد شاخص سطح برک شاخص برداشت وزن برگ وزن ساقه وزن غلاف و عملکرد دانه شبیه نمودارهای مزرعه ای بوده و ضریب مدل نزدیک به یک می باشد..

واژگان کلیدی : سویا ، تاریخ کاشت ، رقم ، عملکرد و اجزای عملکرد و شاخص های رشد .شبیه سازی رشد

در واپسین سال های قرن بیستم شاید بتوان سویا را منبع اساسی و عمده پروتئین مصرفی و مردمان قرن آینده خواند. امروزه سویا به عنوان یک کالای استراتژیک نه تنها پاسخگوی مصارف غذایی متنوع و متعدد در زنجیره غذایی است، بلکه مصارف صنعتی فراوانی نیز دارد. گفته ها و مطالبی که در آثار ادبی آمده گویای این واقعیت است که سویا یا لوبیای روغنی از نباتات قدیمی و بومی آسیاست که در سال 2838 قبل از میلاد در نواحی شمال شرقی چین شناسایی و کشت آن مرسوم شد. همچنین سویا یکی از پنج دانه مقدس (برنج، گندم، جو، ارزن و سویا) محسوب می شده است. تاریخچه زراعت سویا دارای سه مرحله است. مرحله اول با کشت آن توسط مردم قدیم چین شروع شد، مرحله دوم در دهه دوم قرن بیستم هنگامی که سویا به صورت یکی از صادرات مهم آسیای شرقی درآمد آغاز گردید و مرحله سوم از حدود سی سال پیش با ابداع روش های مدرن کاشت، داشت و برداشت سویا شروع شد و با تولید ارقام سازگار با شرایط محیطی متفاوت و همچنین پیشرفت صنایع فرآورده های غذایی زمینه مناسبی برای افزایش سریع سطح زیر کشت این گیاه فراهم شد(کوچکی ،1380).

تصور می شود موطن اصلی این گیاه شمال شرقی چین باشد و استرالیا مرکز محتمل پراکندگی برای تمام منطقه اقیانوس آرام از جمله چین است. با توجه به مدارک و اسناد تاریخی، نیمه شرقی شمال چین به عنوان منطقه اهلی شدن سویا شناخته شده است. استخراج روغن از سویا برای اولین بار در سال 1915 در آمریکا انجام شد (ناصری، 1370) و فعالیت های اصلاح بر روی گیاه سویا از سال 1940 بطور جدی آغاز شد که منجر به تولید ارقام با عملکرد بالا و سازگار نسبت به انواع شرایط محیطی گردید.

در ایران اولین بار در سال 1317 مقداری بذر سویای خوراکی برای ناحیه گیلان و نیز مقداری بذر سویای علوفه ای برای ناحیه کرج از آلمان وارد و زیر نظر بنگاه اصلاح بذر مورد ارزیابی قرار گرفت. کلیه آزمایشات حاکی از عملکرد مطلوب این گیاه بود اما بدلیل عدم وجود بازار فروش کشت آن رونق نگرفت (کریمی ،1368). در سال 1341 گروه صنعتی بهشهر مقداری بذر سویا از ژاپن وارد کرد و پس از انعقاد قرارداد با زارعان، در ترویج و افزایش سطح زیر کشت آن تلاش های زیادی مبذول کرد به طوری که در سال 1353 سطح زیر کشت این محصول به حدود 20 هزار هکتار و در سال 1355 به 60 هزار هکتار رسید و محصولی بالغ بر 100 هزار تن تولید نمود (رمزی، 1385).

در حال حاضر آمریکا بزرگترین صادر کننده و تولید کننده سویا در دنیا است که همراه با کشورهای چین و برزیل و آرژنتین بیش از 90% تولید جهان را به خود اختصاص داده اند ( فائو، 2005 ، رستگار، 1385).

کشت سویا هم در زراعت بهاره و هم در زراعت تابستانه صورت می گیرد، کشت دوم آن در ایران بعد از محصولاتی چون گندم، جو، سیب زمینی، کاهو و باقلا انجام می شود و بدین لحاظ نیاز به اختصاص زمینی خاص جهت کشت ندارد. مهم ترین مناطق کشت سویا در استان های گلستان و مازندران (گرگان،گنبد،ساری) و در استان های لرستان وآذربایجان شرقی (دشت مغان) است.

موارد استفاده سویا در کشاورزی و صنعت متکی به روغن زیاد (20%) و پروتئین فراوان (40%) دانه است. از آن جایی که سویا منبع سرشاری از پروتئین و روغن است ماده خاصی برای مصارف گوناگون در صنعت و کشاورزی شده است. سطح کشت آن در تغییر بوده و تحت تأثیر قیمت سویا نسبت به سایر محصولات مخصوصاً ذرت مقدار مازاد، میزان صادرات و وضعیت هوا در فصل کاشت می باشد، به طوری که اگر شرایط برای کشت ذرت مناسب نباشد سطح زیر کشت سویا افزایش می یابد(رمزی ،1385).

1- 2- مشخصات گیاه شناسی :

سوژا یا سویا گیاهی یکساله از خانواده بقولات، جنس گلایسین، و گونه ماکس که به خاطر درصد قابل توجه روغن در دانه آن به عنوان دانه روغنی کشت می شود. این گیاه خودگشن بوده و مقام نخست در تأمین روغن گیاهی در جهان را دارا است. حدود 40 گونه که به صورت بوته های در هم و پیچیده هستند در منطقه آسیا و استرالیا پراکنده هستند. گیاه سویا به عنوان یک گیاه با ارزش از نظر پروتیین و روغن با داشتن حدود 40 درصد پروتیین و 20 درصد روغن امروزه نزدیک به 60 درصد پروتیین گیاهی و 30 درصد روغن گیاهی مورد نیاز جهانیان را تامین می نماید.سویا گیاهی است روز کوتاه که بطول روز حساس بوده و به این خاطر از نظر زمان رسیدگی به ارقام مختلف در گروههای رسیدگی سه صفر تا دوازده (000 تا 12 ) قرار می گیرند.

به طور کلی ارقام سویا از نظر طول دوره رویش به سه گروه تقسیم می شوند :

زودرس 70 تا 95 روز

متوسط رس : 100تا 130 روز

دیر رس :   140 تا 180 روز

در این طبقه بندی زودرس ترین ارقام در گروه های 2 تا 7 قرار می گیرند (فروزان، 1380).

در کشور ما ارقام گروه های 2، 3، 4، 5 و 6 با توجه به نواحی مختلف و شرایط آب و هوایی منطقه تطابق بیشتری را نشان داده و در چهار دسته زیر تقسیم بندی می گردند:

- ارقام زودرس شامل گروه های 2 و3 : مانند ارقام چیپوا، هاراسوی، زان، ویلیامز و سپیده

- ارقام متوسط رس شامل گروه 4 : مانند ارقام کلارک ، بونوس و وین

- ارقام دیررس شامل گروه 5 : مانند ارقام هیل، سحر، ساری و تلار

- ارقام خیلی دیررس شامل گروه 6 : مانند ارقام هود ، لی، فورست

سویا در ایران معمولا در دو فصل بهار و تابستان کشت می شود. در بهار به عنوان کشت اول و در تابستان به عنوان کشت دوم کشت می شود ( فروزان، 1380).

1-2-1-ریشه

سویا دارای یک ریشه اصلی عمیق بوده که تعداد زیادی ریشه های فرعی یا جانبی از آن منشعب می شوند که در صورت وجود رطوبت و عدم خشکی یا وجود لایه غیر قابل نفوذ، ریشه می تواند تا عمق 150 سانتی متری خاک نفوذ نماید ( رمزی، 1385).

ریشه های فرعی حاصل از ریشه اصلی دارای پراکنش افقی بوده که پس از 40 تا 50 سانتی متر رشد با وجود رقابت ریشه های ردیف های کناری به سمت عمق گرایش پیدا کرده و تا عمق نفوذ ریشه اصلی در خاک فرو می روند. رشد ریشه در دوره رویشی سریع تر از رشد قسمت های هوایی بوده و عمق آن در مرحله گلدهی اغلب 2 برابر ارتفاع ساقه است ولی وزن ریشه خشک کمتر از وزن خشک اندام های هوایی می باشد. رشد ریشه تا زمان تشکیل دانه ادامه یافته و سپس قبل از ورود به مرحله رسیدگی فیزیولوژیک متوقف می شود.

سویا از گونه های گیاهی تثبیت کننده نیتروژن است و این عمل از طریق همزیستی با باکتری های خانواده ریزوبیاسه صورت می گیرد. باکتری های این خانواده هوازی و گرم منفی هستند و دارای شکل میله ای می باشند. باکتری مناسب سویا برادی ریزوبیوم ژاپنیکوم نام دارد. مقدار نیتروژن تثبیت شده توسط ریزوبیوم ها ممکن است تا 80 درصد کل نیتروژن مورد نیاز را در شرایط مساعد تثبیت، تامین نماید. قسمت اعظم نیتروژنی که در اختیار گیاه قرار می گیرد به مصرف تولید دانه می رسد (وارول و پاترسون 1992). باکتری ریزوبیوم ژاپونیکوم به طور طبیعی در خاک های ایران وجود نداردو به همین جهت لازم است این باکتری همراه بذر به خاک اضافه گردد (رمزی، 1385).

1-2-2- ساقه :

ساقة و برگ های سویا پوشیده از کرک یا موهای بسیار ظریف خاکستری یا قهوه ای رنگ کوتاهی پوشیده شده است. ارتفاع بوته ها گاهی به 150سانتی متر و حتی بیشتر و گاهی واریته هایی یافت می شود که به طور قابل ملاحظه ای بزرگ تر هستند (کریمی ، 1384). یک ساقة اصلی مستقیم، استوار و استوانه ای که کاملا" مشخص بوده و از بخش تحتانی بوته می تواند شاخه ها و یا انشعابات متعددی ایجاد شود، پایه گل را تشکیل می دهد( کریمی ،1384، رستگار، 1385، خواجه پور، 1383). رشد ساقه با خروج محور لپه ها از خاک شروع شده و با تکامل دانه ها در داخل نیام پایان می یابد. ساقة سویا مخروطی شکل بوده و دارای تعدادی گره یا بند (19تا24) می باشد (رستگار، 1385، لطیفی، 1372). با انجام انشعابات ساقه، از قطر ساقة اصلی کاسته شده و با کاهش تراکم، تعداد شاخه های انشعابی یا فرعی که اغلب در قاعده ساقة اصلی قرار دارند بیشتر می شود. تعداد ساقه های فرعی در ارقام دیررس زیاد بوده و برعکس، در ارقام زودرس تعداد آنها کمتر است. با افزایش ساقه های فرعی در بوته، عملکرد  دانه نیز افزایش خواهد یافت. تعداد   ساقه های مزبور از صفر تا 6عدد متغیر می باشد( رمزی، 1385). 

1-2-3- برگ

سویا دارای برگ های هترومورف یا غیر همگن است. پایین ترین گره نزدیک خاک، محل برگ های لپه ای ، دومین بند محل اتصال برگ های ساده یا اولیه یک برگچه ای و سایر بند ها به ترتیب محل اتصال برگ های سه برگچه ای متناوب بوده و قاعده شاخه ها و پایه گل ها محل برگ های ضمیمه می باشد. (رستگار ، 1385 ).

برگ های لپه ای یا کوتیلدونی اولین برگ هایی هستند که در بوته جوان ظاهر می شوند. این برگ ها بدون دمبرگ و به شکل متقابل می باشند. مواد غذایی درون این دو برگچه قرار دارد. این برگچه ها به صورت اپی جیل یا برون خاکی به سطح خاک راه می یابند.

این برگچه ها در اوایل دورة رشد هنگامی که ظهور برگ های اصلی به تعویق می افتد، دارای اهمیت ویژه ای می باشند، چرا که فعال بودن آنها به مدت 10تا 12روز پس از جوانه زنی که سیستم ریشه ای هنوز فعال نیست، در عملکرد نهائی دخالت دارد. بنابراین هر گونه خسارت یا حذف شدن این برگ ها توسط آفات و یا بیماری ها عملکرد نهائی را کاهش خواهد داد

برگ های ساده یا اولیه، یک برگچه ای و دارای دمبرگ بوده (به طول 1تا 2سانتی متر) که به صورت متقابل و ساده هستند. این برگ ها کمی بزرگ تر از برگچه های دو لپه ای هستند و به شکل بیضوی تا باریک کشیده و بعضا" خیلی کشیده و کرکدار دیده می شوند. برگ های ضمیمه، برگ های ساده و خیلی کوچک هستند که بصورت جفت در قاعده شاخه ها و قاعده پایه گل ها قرار دارند. این گل ها فاقد دمبرگ و برجستگی در محل اتصال می باشند ( رستگار، 1385).  

برگ اصلی سویا، برگی است مرکب و هر برگ مرکب از 3 و بندرت 4 برگچه ای تشکیل شده و از این رو این برگ ها را سه برگچه ای (Trifoliate) می نامند. شکل این برگچه ها قلبی شکل یا مثلثی نوک تیز می باشد. برگ های اصلی سویا همانند برگ های اصلی لوبیای معمولی دارای دمبرگ طویل است. با این تفاوت که در سویا، تمامی سطوح اعم از ساقه، شاخه ها، برگچه های اصلی، دمبرگ ها و میوه ها پوشیده از کرک های زبر و خشن بوده، در صورتی که اندام های فوق در لوبیا فاقد کرک های خشن هستند. آرایش برگ ها در سویا می تواند عملکرد را تحت تأثیر قرار دهد. به طور معمول برگ های قائم نسبت به برگ هایی با آرایش افتاده دارای کارایی بالاتری از نظر فتوسنتز بوده و بنابراین گزینش در جهت ایجاد برگ های قائم در حفظ رطوبت و کاهش فشار کمبود آب موثر خواهد بود.

این آرایش برگی به سبب سایه اندازی کمتر به برگ های تحتانی و سهولت نفوذ نورکافی به پای بوته ها، باعث عمر بیشتر برگ های تحتانی و سهولت نفوذ نورکافی به پای بوته ها، افزایش طول عمر برگ های محدوده پایین بوته شده و تولید ماده خشک را افزایش می دهد. از طرف دیگر ارقام دارای برگ های قائم به دلیل حجم کم بوته قابلیت کشت درتراکم های بالا را داشته و در نتیجه ماده خشک بیشتری را تولید خواهند نمود. وجود کرک نیز در اندام های مختلف سویا، تعرق را به میزان 25% کاهش می دهد و برگ های سویا در هنگام رسیدگی دانه، ریزش می کنند ولی در برخی ژنوتیب ها در مرحلة رسیدگی، برگ ها بر روی بوته ها باقی می مانند که انجام عمل برگ ریزی توسط مواد برگ ریز صورت می گیرد.

1-2-4- گل و غلاف

مهم ترین عوامل تحریک کنندگی و تشکیل گل در سویا عبارتند از طول روز و شب، درجه حرارت و ویژگی های ژنتیکی گیاه. رنگ گل در سویا متفاوت بوده و اغلب به رنگ های ارغوانی، سفید تا آبی و بنفش دیده می شود ( کریمی، 1384، رستگار، 1385). گل های سویا کوچک بوده، به طول 6تا 7میلی متر و دارای دمگل کوتاه می باشند. اختصاصات خانواده پروانه آسا: هر گل شامل 5 کاسبرگ، 5 گلبرگ ( یک بزرگ به نام درفش یا استاندارد، 2بال و 2 ناو) ، 10پرچم (9عدد بهم چسبیده و یکی آزاد ) و یک مادگی کرک دار می باشد (رستگار، 1385). این گل ها در محل اتصالات دمبرگ به ساقه اصلی یا شاخه فرعی که به آکسیل خوانده می شود، به وجود می آیند.

آرایش گل سویا به صورت خوشه ای می باشد. تعداد گل ها در یک آرایش خوشه ای بین 2 تا 20عدد متغیر بوده و تعدا گل های خوشه ای در یک بوته نیز درحدود 15 تا 20عدد می باشد. گل های سویا 99 درصد خود گشن و حدود1 درصد دگرگشن می باشند ( کریمی، 1384، رستگار، 1385، ویس، 2000) . دلیل این امر آزاد شدن گرده ها پیش از باز شدن گل ها می باشد بطوری که ارقام کاشته شده در کنار هم نیز به ندرت قادر به استفاده از گرده های یکدیگر خواهند بود( ویس، 2000) .تمامی گل های تولید شده در یک بوته، تولید میوه نکرده و تعداد زیادی از آنها (حدود 20 تا 80درصد ) ریزش می کنند. حداکثر ریزش گل و غلاف های جوان در مرحله اوج گلدهی و بعد از آن صورت می پذیرد. در سویا مراحل ریزش گل و میوه های جوان به شرح زیر است :

1-    ریزش جوانه گل قبل از گرده افشانی

2-   ریزش گل بعد از گرده افشانی و تلقیح

3-   ریزش غلاف های جوان و نارس در سنین مختلف

عملکرد در سویا به تعداد گل وابسته بوده و بنابراین با درصد ریزش گل و غلاف همبستگی عکس دارد. به طور کلی در هر بوته سویا 25 تا 30 درصد گل ها تبدیل به غلاف شده و بقیه گل ها ریزش می کنند. متعاقب این امر تعدادی از غلاف های جوان در سنین مختلف می ریزند و تعدادی نیز با وجود رشد کامل عاری از دانه بوده که به آنها غلاف های پوک گفته می شود. بنابراین به طور معمول ریزش توام گل و غلاف در ارقام مختلف سویا زیاد است .

در هر دو سیستم رشد (محدود و نامحدود ) ریزش گل و غلاف در قسمت پایین بوته بیشتر است. در سیستم رشد نامحدود غلاف بندی در بخش فوقانی بوته کم بوده و بیشترین غلاف ها در قسمت وسط بوته تشکیل می گردد. در ارقام با رشد محدود تعداد غلاف ها در انتهای بوته بیشتر بوده و بطور نسبی معادل غلاف های وسط بوته است.

تبدیل گل به غلاف در سویا تدریجی صورت می گیرد بنابراین در بوته سویا به طور همزمان اندام هایی نظیر غنچه، گل و همچنین غلاف ها در سنین مختلف دیده می شود. غلاف ها بعد از تکامل گل شروع به رشد می کنند (فروزان، 1380) و هر گل بارور شده تولید یک نیام می کند (رستگار، 1385) در مراحل اولیه غلاف های کوچک، گوشتی و نرم و پرزدار هستند و به تدریج که بزرگ تر می شوند (فروزان ، 1380) و به طول 3 تا 10سانتی متر و عرض 2 تا 4 سانتی متر می رسند ( رستگار، 1385، ویس، 2000) در مراحل آخر رنگ غلاف ها، زرد، قهوه ای، قهوه ای روشن، متمایل به سفید و استخوانی است و دانه ها سخت شده و حالت شیری ندارند(فروزان، 1380، رستگار، 1385، ویس 2000) .تعداد غلاف ها در بوته ممکن است به 400عدد برسد (رستگار، 1385). غلاف ها معمولا زمانی که می رسند ، می شکنند و بذر آزاد شده می ریزد (رستگار، 1385، ویس، 2000). زود یا زیاد شکستن غلاف ها یک صفت زیان آور محسوب می شود و خشکی هوا و حرارت نیز موجب تشدید ریزش دانه ها می گردد.

ارقامی نیز که  غلاف بندی آنها از نزدیکی سطح زمین شروع می شود، در برداشت با کمباین مقدار زیادی تلفات دارند و هرچه غلاف بندی از سطح بالاتری شروع شود این صفت مطلوب تر خواهد بود.

1-2-5- دانه

دانه سویا دارای اشکال بیضوی، تخم مرغی، گرد و مدور می باشد که در وسط دانه دارای فرورفتگی می باشد وقطر آنها بین 5تا10میلی متر بوده و به صورت دسته های2 تا 3 تایی داخل غلاف قرار دارند ( رمزی، 1385، ویس، 2000).

نمو دانه پس از تلقیح به سرعت صورت می پذیرد. رشد دانه ها در غلاف بطئی بوده ولی پس از متوقف شدن دوره گل، این رشد شدت یافته و مواد غذایی در مدت 30تا 40 روز پس از تلقیح در دانه ها ذخیره می گردد. این مرحله یکی از بحرانی ترین دوره های رشد نبات بوده و بایستی به طور حتم رطوبت و مواد غذایی کافی در خاک موجود باشد( کریمی ، 1384، رستگار ،1385 ). اگر آب در این مرحله جهت آبیاری در دسترس نباشد و یا بارندگی اتفاق نیافتد به علت ریزش برگ ها و غلاف ها، عملکرد دانه می تواند تا 80درصد افت کند. در این دوره حدود 30 تا40 درصد فسفر و پتاس جذب بوته می شود.

دانه های موجود در غلاف اغلب بعد از 65 تا 75 روز پس از تلقیح به مرحله رسیدگی فیزیولوژیک می رسند.   تشکیل و رشد دانه سویا طی سه مرحله انجام می گیرد : در مرحلة اول بلافاصله پس از تشکیل نیام شروع می شود، انتقال مواد فتوسنتزی به دانه خیلی کند و در پایان این مرحله وزن دانه برابر 5% کل وزن دانه در مرحله رسیدگی فیزیولوژیک می باشد. در مرحلة دوم سرعت انتقال مواد به دانه افزایش یافته و تا مرحله فیزیولوژیک ادامه دارد و در مرحلة پایانی رطوبت دانه کم شده و به مرحله رسیدگی نهائی می رسد .

رنگ دانه ها سفید، استخوانی، زرد، زرد نخودی، قهوه ای، قهوه ای مایل به سبز، قرمز وسیاه ولی ارقام تجاری زرد کمرنگ می باشند( کریمی، 1384، خواجه پور، 1383، ویس، 2000). ارقامی که در روغن کشی مورد استفاده قرار می گیرند اغلب به رنگ زرد  نخودی و یا متمایل به رنگ سبز هستند. مقطع دانه های رسیده بایستی به رنگ کرم بوده و برعکس مقطع سبز یا پسته ای رنگ دلیل نارسی بذر است.

ارقامی که بذور آنها به رنگ قرمز، قهوه ای تیره و سیاه باشند دارای روغن اندک (کمتر از 12درصد ) و پروتئین بیشتر می باشند، و از این رو بیشتر جهت تولید علوفه کشت می شوند.

مقدار روغن دانه هایی که در روغن کشی استفاده می شوند در حدود 16 تا 24درصد (باتوجه به نوع ژنوتیب و محیط ) بوده و پروتئین چنین دانه هایی نیز بین 35 تا45 درصد متغیر می باشد ( رستگار، 1385).

روغن سویا حاوی 10 درصد اسید لینولنیک، 55 درصد اسید اولئیک و 30 درصد اسید لینولئیک می باشد. میزان پروتئین و روغن در سویا رابطه عکس دارند. گاهی میزان بالای پروتئین باعث کم شدن باروری بذر می گردد. دما نیز بر میزان افزایش روغن دانه تأثیر دارد: به طوری که بالا رفتن میزان دما باعث افزایش میزان روغن می شود که بر میزان پروتئین تأثیر معکوس دارد ، دانه ها قابل هضم و دارای کلسیم، آهن، ویتامین بالا می باشند (رستگار، 1385).

وزن هزار دانه در سویا دارای طیف وسیعی است به طوری که مقدار آن بین 80 تا 450 گرم نوسان می باشد. برای کاشت، ارقامی مناسب هستند که وزن هزار دانه آنها 120 تا 230 گرم باشد.

ارقامی که وزن کمتری دارند به دلیل اندوخته اندک غذایی، درصد سبز مطلوبی در مزرعه نخواهند داشت.

البته ژنوتیب هایی که وزن هزار دانه بیشتری دارند (لپه های درشت تری را دارا می باشند) با توجه به سبز نمودن اپی جیل سویا، در خاک های سنگین، نیمه سنگین و سله دار، درصد سبز کمتری رانشان می دهند (کوچکی ،1380).

و...

NikoFile



خرید و دانلود دانلود پایان نامه شبیه سازی رشد و عملکرد برخی ژنوتیپ های سویا ( Glycine max L)


دانلود پایان نامه کشاورزی درمورد زراعت برنج

دانلود پایان نامه کشاورزی درمورد زراعت برنج

زراعت برنج

 

 

 

 

 

لینک پرداخت و دانلود *پایین مطلب*

فرمت فایل:Word (قابل ویرایش و آماده پرینت)

تعداد صفحه:56

چکیده :

برنج از گیاهان زراعی مهم قاره آسیاست . دانه برنج و فراورده های حاصل از آن نزدیک به 40 درصد غذای مورد نیاز نصف مردم جهان را تشکیل می دهد و از لحاظ تولید جهانی نیز می تواند با گندم برابری کند (1).

برنج شامل دو گروه زراعی آسیایی و افریقایی است . در برنجهای گروه آسیایی برنج معمولی یا اوریزا ساتیوا[1] وجود دارد که بومی آسیاست (تصویر 1-1) . در گروه برنج آفریقایی اوریزا گلابریما[2] را می توان نام برد که بومی آفریقاست (تصویر 2-1) . حدس زده می‌شود که زراعت برنج تقریبا 3000 سال قبل از میلاد مسیح در کشورهای هندوستان و چین متداول بوده است . گونه ساتیوا از لحاظ سطح زیر کشت، تولید ، و تغذیه اهمیت جهانی دارد . ولی زراعت و مصرف برنج گونه گلابریما بسیار کم است. و عمدتا به نقاط پراکنده ای در آفریقا محدود می شود (1).

سطح زیر کشت برنج پس از گندم از سایر غلات بیشتر است . نزدیک به 90 درصد سطح زیر کشت و تولید برنج به کشورهای خاور دور اختصاص دارد . بیش از نصف محصول سالانه برنج در جهان نیز در دو کشور هندوستان و چین تولید می شود . سطح زیر کشت و تولید منطقه آن به شرح جدول (1-1) است .

کشورهای گرمسیری و نیمه گرمسیری برمه ، تایلند ، ویتنام ، لائوس ، اندونزی ، فیلیپین ، پاکستان ، هندوستان ، ایالات متحده آمریکا ، ژاپن ، ایتالیا ، مصر ، اسپانیا ، چین ، برزیل ، کوبا ، مکزیک و استرالیا از جمله کشورهای تولید کننده برنج به شمار می رود . میزان تولید برنج در تایلند ، برمه ، ویتنام و لائوس بیش از مصرف داخلی است . نزدیک به 90 درصد برنج موجود در بازارهای بین المللی مربوط به این چهار کشور است . ایالات متحده امریکا ، برزیل ، ایتالیا و مصر از دیگر کشورهای صادر کننده برنج هستند .

زراعت برنج در شمال ایران به ویژه در شهر رودسر ، و استان خوزستان تاریخچه طولانی دارد ; بنا به بعضی از روایات کشت این محصول قرن ها پیش از میلاد مسیح در زمان هخامنشیان رواج داشته است (1).

سطح زیر کشت ، تولید و عملکرد برنج در استانهای مختلف ایران برابر آمار منتشر شده از طریق وزارت کشاورزی در جدول (2-1) درج شده است. این جدول نشان می دهد که نزدیک به 80 درصد محصول برنج ایران در دو استان گیلان و مازندران تولید می شود . زراعت برنج در استانهای فارس ، خوزستان ، اصفهان ، آذربایجان شرقی ، و نیز گرگان و گنبد متداول است . در سطوح کوچکی از مناطق بسیار خشک کشور مثل بلوچستان نیز برنجکاری دیده می شود (1).

مهمترین مناطق تولید کننده برنج در استان گیلان عبارت انداز : آستارا، بندر انزلی، فومن، زیبا کنار، رضوان شهر،خمام، لشت نشاء، هشت پر طوالش، لولمان، کوچصفهان، صومعه سرا ، آستانه اشرفیه، رودبار، رودسر، رشت ، سیاهکل ، لاهیجان و لنگرود .

مهمترین مناطق تولید کننده برنج در استان مازندران عبارت انداز : چالوس ،تنکابن،قائم شهر،نوشهر،ساری،آمل،بابل،نور،محمود آباد،علمده (رویان) گرگان گنبد (3) .

تولید برنج ایران تا اوایل دهه 1340 می توانست نیازهای داخلی کشور را تا حدی تامین کند اما در حال حاضر با توجه به افزایش سریع جمعیت و بهبود قدرت خرید مردم محصول داخلی کفاف نیازها را نمی دهند و مقادیر قابل توجهی برنج همه ساله به ناچار از خارج وارد کشور می شود (1).

کل سطح زیرکشت برنج در کشور ایران از 377 هزار هکتار در سال 1351 به 588 هزار هکتار در سال 72-1371 و به میزان 56 درصد افزایش یافته است ، در صورتی که کل تولید برنج در این مدت به حدود 2/2 برابر رسیده است . در این مدت میانگین تولید در واحد سطح از 2679 کیلوگرم در هکتار به 3886 کیلوگرم در هکتار افزایش یافته است، جدول (3-1) (2).

در سال 1372 سطح زیر کشت برنج 588466 هکتار در کل کشور برآورده گردیده است که از این مقدار 1/37 درصد مربوط به استان مازندران و 8/34 درصد مربوط به استان گیلان و بقیه سهم سایر استانها بوده است . از 2280768 تن کل تولید شلتوک کشور که در سال زراعی 72-1371 بر آورد گردیده است ، استانهای مازندران و گیلان به ترتیب با 8/40 و 1/32 درصد بیشترین مقدار تولید را داشته اند و استانهای فارس ، گرگان و گنبد به ترتیب مقامهای سوم و چهارم را دارا می باشند. بیشترین مقدار عملکرد را استان اصفهان با 6214 کیلوگرم و کمترین را استان لرستان با 1351 کیلوگرم در هکتار داشته اند (2).

واژه برنج

   نام عمومی :Rice نام عملی :Oryaza sativa.l

نام برنج از زبان هندی گرفته شده است که به آن اریس(Arisi ) می گویند . در زبان انگلیسی به برنج Rice گفته می شود که همان نام عمومی برنج است و در زبان فرانسه Riz ، ایتالیا Rizo ، روسی Ris و در زبان آلمانی به برنج Rise می گویند . در استان گیلان به برنج( بج) به خوشه آن ورزه (Vorze) و به شلتوک آن جو می گویند . کلمه شلتوک از کلمه هندی چلتو (Chalto) گرفته شده است . در زبان انگلیسی به شلتوک (دانه برنج همراه با پوست آن) Rice paddy گفته می شود (3).

کشت برنج در ایران از 2000 سال پیش متداول بوده است . در زمان هخامنشیان ، اشکانیان و ساسانیان نیز در ایران برنج کشت می شده است . هم اکنون استانهای گیلان و مازندران از مناطق مهم تولید برنج در کشور هستند . در این دو استان برنج به عنوان یکی از عمده ترین اقلام منابع محسوب می شود و در حدود 13 نوع غذای محلی از آن درست می شود . در استان گیلان از آرد برنج نوعی نان پخته می شود که تحت عنوان برنجی نامیده می شود. در ایران غذایی که از برنج درست می شود (پلو( نام دارد ، که این واژه در زمانهای قدیم از جمله عهد صفویه نیز استفاده می شود (3).

در زبان گیلکی به پلو پلا (Pala ) گفته می شود ، بسیار محتمل است که واژه از همین واژه گیلکی پلا گرفته شده است . در استان گیلان به برنج بج(Bajge) یا بنج گفته می شود و همچنین به مزرعه برنج بیجار (Bijar) به نشاء برنج تم (Tome) و به خزانه برنج تمبیجار (Tomebijar) گفته می شود . در این استان به شلتوک برنج جو گفته می شود و به مقداری از این شلتوک که برای تهیه خزانه سال بعد در نظر گرفته می شود تخم جو(Tochmejoo) گفته می شود . برنج در استان گیلان مصارف زیادی از جمله تهیه آش برنج ، انواع نان و همچینین غذاهای محلی دیگر دارد . در برخی از روستاهای گیلان برای صبحانه نیز از برنج استفاده می شود . در صنعت از برنج برای تهیه الکل ، تهیه کاغذ و در منابع پارچه بافی استفاده می گردد همچنین چون دانه برنج حاوی مقدار زیادی نشاسته است لذا از آن برای تهیه نشاسته نیز استفاده می گردد. کاه برنج که در استان گیلان و مازندران به آن کلش (Colash) گفته می شود دارای مصارف زیادی از قبیل مصارف تغذیه دام ، ساخت کندونج (انبار نگهداری برنج) ساخت دیوارها و سقف خانه های گلی روستایی و غیره است . در مناطق شمالی کشور ساقه برنج نیز مصارف زیادی از قبیل تهیه حصیر ، زنبیل ، کلاه حصیری ، انواع سبد و نظایر آن را دارد . همچنین در این استان هر ساله از کاه و کلش برنج برای آماده کردن محل نگهداری کرم ابریشم یا تلمبار (Telambar)استفاده می گردد . در استانهای گیلان ساقه برنج که اشکل (Ashkal) نام دارد سوزانده می شود و در سطح خزانه به عنوان یک ماده تقویت کننده خاک ریخته می شود از پوست دانه برنج که در مناطق شمال کشور آن را سپوس (Sopos) می نامند برای تقویت مزارع ، باغات و خوراک دام وطیور استفاده می شود . در صنعت نیز از ساقه برنج برای تهیه کاغذ استفاده می گردد (3).

فصل دوم:

مشخصات مورفولوژیکی

برنج زراعی دارای سه زیر گونه به نام های هندی (ایندیکا)[1] ، ژاپنی (ژاپونیکا) [2]و جاوه ای (جاوانیکا)[3] می باشد . که هر یک دارای ویژگی های مورفولوژیکی خاصی هستند (تصویر 1-2). در جدول 1-2 این ویژگی ها مورد بررسی قرار گرفتند (2) .

ریشه :

مشخصات سیستم ریشه ای برنج بستگی به واریته ، بافت خاک ، حاصل خیزی خاک ، تهویه خاک و وضع رطوبتی آن دارد . عموما برنج دارای سیستم ریشه ای سطحی و افشان است که بیشتر در منطقه 25-20 سانتی متری لایه فوقانی خاک متمرکز است . این ویژگی سیستم ریشه ای در بسیاری از گیاهان باتلاقی نیز صدق می کند و یک نوع سازگاری برای رشد و نمو در محیط کم اکسیژن ، مانند آنچه در شالیزار حکم فرماست محسوب می شود . آناتومی ریشه های برنج از سایرغلات به دلیل داشتن مقدار زیادی آوندهای پر از هوا متفاوت است . که در تمامی طول ساقه و در ارتباط با آوندهای هوا در ساقه و برگ می باشد . این آوندها آکسیژن مورد نیاز ریشه ها را در صورتی که که خاک پوشیده از یک لایه ضخیم آب باشد تامین می کنند . ریشه ها در زمان ظهور خوشه به حداکثر رشد خود می رسند و بعد از آن میزان تلفات ریشه ها به مراتب بیش از تولید ریشه های جدید می باشد (2) .

عمق نفوذ ریشه در خاک با توجه به واریته ، بافت خاک ، رطوبت ، تهویه ، عناصر غذایی موجود در سطوح مختلف خاک و عملیات زراعی متغیر بوده بین 100-90 سانتی مترمی تواند باشد . گسترش ریشه در واریته های پا بلند و دیررس ، بیشتر و عمیق تر از واریته های پا کوتاه و زود رس است (تصویر 2-2) (1).

برگ :

برگهای این گیاه متناوب بوده و دو جانب متقابل ساقه قرار دارند . برگ برنج از پهنک و غلاف تشکیل شده است و طول پهنک از پائین بوته به طرف بالافزایش می یابد . و معمولا اندازه آن بین
50 -60 سانتیمتر ، و عرض آن در حدود 2- 5/1 سانتیمتر می باشد . پهنک برگ دراز و باریک بوده، و معمولا در برنج معمولی (O.sativa) کرکدار و در برنج آفریقایی (O.glaberrima) بدون کرک است . غلافهای برگ باز هستند و گیاه اختصاصا دارای لیگول طویلی می باشد . برگهای برنج از سلول های بزرگی تشکیل یافته که سازگاری خوبی به شدت تعرق بالا دارند (2) .

تعداد برگ از خصوصیات ویژه هرگونه می باشد . و غالبا در شرایط محیطی یکسان با تغییر سالهای کشت متغیر نمی باشد. در گونه های زود رس معمولا تعداد برگ تولید شده روی ساقه اصلی در طول دوره زندگی نبات کمتر از گونه های دیر رس می باشد .رنگ سبز برنج بسیار متفاوت است
(تصویر 2-2) (2) .

در ارقام زود رس 14-15 برگ ، در ارقام متوسط رس 16-17 برگ و در ارقام دیر رس تعداد برگها 18-19 برگ بر روی هر ساقه می باشند . افزایش دمای هوای پیرامونی در زیاد شدن سطح برگ اثر تعیین کننده ای داشته و موجب بیشتر شدن تعداد برگها می گردد . در مقادیرمساوی شاخ سطح برگ (LAI) بوته هایی که برگهای کوچک و زیاد دارند از بوته هایی که برگ های بزرگ و اندک دارند بهترند (3) .

ساقه :

ساقه برنج توخالی ، افراشته ، استوانه ای شکل و نرم می باشد و تعداد میانگره های آن از 10 تا 20 عدد متغیر است . واریته های زود رس معمولا میان‌گره‌های کمتری نسبت به واریته های دیر رس دارند و سرعت رشد ساقه هایشان سریعتر می باشد . ارتفاع نبات نیز از 60 تا 200 سانتیمتر متغیر بوده و هر گیاه در مزرعه به طور متوسط چهار تا پنج پنجه تولید می کند . ساقه های برنج نیز دارای سیستم آوند های هوا می باشد که به آوندهای هوایی ریشه متصل هستند (تصویر 2-2) (2).

گل آذین :

گل آذین برنج دارای مشخصاتی به شرح زیر است .

گل آذین برنج ازنوع پانیکول (خوشه) است .به طول 20-30 سانتیمتر و از تعدادی انشعاب تشکیل شده است .هر شاخه آن حاوی تعدادی سنبلچه های فرعی تک گلی با دو گلوم کوچک است .گل برنج دارای 2 عدد پالئا توسعه یافته به رنگ زرد ، صورتی یا سیاه بسته به رقم می باشد .بسیاری از گونه های برنج بدون ریشکند ، لیکن گونه های دیگری نیز وجود دارند که دارای ریشک هایی به طول 1 تا 10 میلی متر می باشند .باروری عموما خودی می باشد و معمولا قبل از باز شدن گلها صورت می گیرد .مقدار محدودی باروری غیر خودی نیز ممکن اسنت صورت گیرد ، ولی عموما از 0/5 درصد تجاوز نمی کند.از گل کردن تا رسیدن محصول حدود چهل روز طول می کشد . با این حال اختلافات گونه ای قابل ملاحظه ای نیز وجود دارد که از این لحاظ ممکن است از 14 تا 60 روز با هم تفاوت داشته باشند .یک خوشه ممکن است دارای 100-150 بذر می باشد (2).

پنجه زنی :

پنجه ها به جوانه های اولیه گفته می شوند که در صورت مساعد بودن شرایط آب و هوایی تبدیل به ساقه می شوند از مرحله 4 تا 5 برگی شدن گیاه پنجه زنی آغاز می گردد. پنجه ها در مراحل اولیه رشد برای تامین مواد غذایی خود از ساقه اصلی استفاده می کنند و این عمل تا ظهور حداقل 3 برگ و 4ریشه ادامه می یابد . موقعی که نشاء ها از خزانه به زمین اصلی منتقل شدند پنجه زنی شروع شده و تا یک ماه بعد نیز ادامه می یابد . پس از پایان یک ماه رشد پنجه ها بسیار مهم و موثر می باشند . قدرت تولید پنجه در برنج خیلی زیاد بوده به طوری که هر بوته معمولا 4 تا 5 پنجه تولید می نمایند (تصویر 2-2) (3) .

ساختمان گل در برنج :

گل آذین در برنج به صورت خوشه ای بوده و دارای انشعابات فرعی می باشد و حاوی سنبلچه های تک گلچه ای است . برنج برخلاف سایر غلات که 3 تا 4 پرچم دارند دارای 6 پرچم است . نافه کوتاه و بساک ها به صورت دو خانه ای و دارای یک مادگی بوده که حاوی یک تخمدان می باشند . کلاله دو شاخه و پردار است . مادگی دارای تخمدان یک برجه ای می باشد . برگک فوقانی یا گلوم گل دهنده لما (گلومل یا پوشینه سنبله که ریشک روی آن می روید). و پالئا (گلومل یا پوشینه گیاهان گرامینه که فاقد ریشک است) همراه با گل در برگرفته یک گل را تشکیل می دهند . در اطراف هر گل دو برگ به نام پوشینه (Glumelle) وجود دارد که یکی لما (Lemma) و دیگری پالئا (Palea) نامیده می شود . همچنین در انتهای هر سنبله دو برگک به نام پوشه (Glume) وجود دارد . در برنج گلوم ها خیلی کوچک بوده و حتی ممکن است گاهی اوقات حذف شده باشند (تصویر 3-2) (3).

طول گلوم های خارجی   لما و پالئا در بعضی از واریته ها هم اندازه لما و پالئا است عموما لما دارای ریشک و پالئا فاقد ریشک می باشد. 7 تا 9 روز بعد از گل دادن لایه آلرون از تغییر شکل لایه خارجی بافت آندوسپرم به وجود می آید (3) .

و...

NikoFile



خرید و دانلود دانلود پایان نامه کشاورزی درمورد زراعت برنج


دانلود پایان نامه درمورد آفات گلخانه ای

دانلود پایان نامه درمورد آفات گلخانه ای

آفات گلخانه ای

 

 

 

 

 

لینک پرداخت و دانلود *پایین مطلب* 

فرمت فایل:Word(قابل ویرایش و آماده پرینت)

تعداد صفحه:66

فهرست مطالب :

آفت چیست ؟                                                                              2

راسته ناجوربالان                                                                           5

راسته جوربالان                                                                               11

شته                                                                                              14

پسیل                                                                                           22

سفید بالک                                                                                    23

مگس های سفید                                                                             26

شپشک                                                                                          27

راسته دیزانوپترا                                                                            33

تریپس                                                                                         34

راسته دیپترا                                                                                    38

راسته لپیدوپترا                                                                                42

مورچه ها                                                                                       46

روشهای پیشگیری ازخسارت آفات                                                       51

ضدعفونی بسترکشت                                                                       56

مدیریت تلفیقی آفات                                                                       58

چکیده :

در چند دهه اخیر تمرکز جمعیت در شهرهای بزرگی نظیر تهران بازار مصرف بزرگی را برای محصولات کشاورزی فراهم کرده است. لذا زمین های کشاورزی، تا شعاع زیادی نسبت به این مراکز برای رفع نیازهای غذایی این جمعیت اختصاص یافته است اما با گسترش جمعیت در شهرها به تدریج نیاز به روش های جدیدی که توانایی تولید بالاتر و برداشت محصول خارج از فصل را داشته باشد، بیشتر آشکار می شد لذا به تدریج گلخانه ها این تحول عظیم را به وجود آوردند. گلخانه ها با ایجاد شرایط بسیار مناسب رشد محصولات به صورت مصنوعی برای اولین بار این امکان را به وجود آورد ند که محصولات مختلف را در تمام فصول به دست مصرف کننده برسانند.
از جمله محصولاتی که با این روش تولید شد انواع سیفیجات،گلهای زینتی وبه طور کلی انواع محصولات کشاورزی بود که برای کاشت و عرضه این محصول به بازار گلخانه های متعددی در اطراف شهرهای بزرگ از جمله تهران ساخته شدند. گلخانه ها با به وجود آوردن شرایط آب و هوایی مساعد می توانند همزمان به تکثیر آفت و بیماری های این محصول نیز کمک کنند. در این مقاله سعی می شود حشراتی که در محیط گلخانه روی محصول خسارت وارد می سازند، معرفی شوند تا گلخانه داران با شناخت بهتر این حشرات را ه های مقابله با آنها را به طریق علمی به کار گیرند، زیرا بسیار دیده شده است که یک گونه حشره توانسته به محصول گلخانه های زیادی خسارت هنگفتی وارد کند.

آفت موجودی است که خسارت اقتصادی داشته باشد. علل پیدایش آفت درسه             موضوع اصلی خلاصه می شود:                                                                 1) وارد شدن موجودات به مناطق جدید (Invasion) تهاجم      
2)تغییرات اکولوژیکی              
3)تغییرات اجتماعی_اقتصادی
تهاجم یکی از موضوعات بسیار مهمی است که مخصوصاً در طی قرن اخیر بدلیل سهل‌الوصول شدن مسافرت‌ها، بسیار گسترش پیدا کرده است. در واقع تعداد بسیار زیادی از آفات مهم و کلیدی در نقاط مختلف دنیا آفاتی هستند که از یک نقطه یا منطقه پَراکنش بومی به مناطق جدید وارد شده‌اند و بدلیل اینکه این آفات بدون دشمنان طبیعی خود به مناطق جدید وارد می‌شوند عموماً تبدیل به آفت می‌شوند. مثال‌های بسیار زیادی در این زمینه در کشورهای اروپایی و در ایران وجود دارد.

به عنوان مثال در راسته (Hemiptera) تعداد زیادی از شپشک‌ها مثل (Quadraspidiotus pernisiosus) یا شپشک های سان ژوزه مثل (Chrysomphalus dictyospermi) یا شپشک سپردار قهوه‌ای، سپردار قرمز یا (Aonidiella aurantii)، و(Aonidiellacitri)، یا شپشک استرالیایی مثل (Icery apurchasi) وجود دارند. کرم ساقه خوار برنج
(Chilo suppresalis) از راسته (Lepidoptera). مگس مدیترانه‌ای میوه‌ای (Ceratitis capitata) از راسته (Diptera) از زیر رده (Acari) گونه‌هایی مثل (Panonychusulmi) و (Panonychus citri) از گونه‌های بسیار مهم هستند که از طریق گیاهان زراعی و گیاهان زینتی و احتمالاً مرکبات از نقاط مختلف دنیا وارد کشور ما شده‌اند                          .
نقش قرنطینه       :
در ایران قرنطینه نقش مهم جلوگیری از ورود آفات جدید به کشور را به عهده دارد. برای مثال پس از بررسی‌های لازم توسط موسسه تحقیقات آفات و بیماری‌ها روی نوعی چمن وارداتی از کشور هلند (برای تعویض چمن استادیوم آزادی) از ورود آن به کشور جلوگیری بعمل آمد                                                  .    
                                                                                                            دومین عامل که باعث تبدیل موجودات به آفت می‌شود تغییرات اکولوژیکی است. تغییرات اکولوژیکی با تاریخچه کشاورزی قرین است. هر عملی که انسان در طبیعت انجام می‌دهد نوعی تغییر اکولوژیکی به همراه دارد. تغییرات اکولوژیکی در طی سده اخیر بسیار زیاد بوده است. تک کِشتی‌های وسیع، استفاده از واریته‌های پر محصول، و عملیات اَگرو تکنیکی مثل سمپاشی باعث شده است که تعادل در اکوسیستم و طبیعت به هم بخورد           .
حتی کشت گیاهان زینتی در گلخانه نوعی تغییر اکولوژیکی است. معمولاً از طریق وارد کردن دشمنان طبیعی، آفات در گلخانه‌ها را کنترل می‌کنند. در اکوسیستم طبیعی و در شرایط طبیعی زنجیره‌های غذایی بسیار پیچیده توسط تعداد بسیار زیادی آفت و دشمنان طبیعی ایجاد شده‌اند. از آنجا که سموم در طی نیم قرن اخیر این زنجیره پیچیده را بر هم زده‌اند، برای ایجاد تعادل مجدد زنجیره‌های غذایی بین گونه‌های گیاهخوار، پارزیتوئیدها و پرداتورها حداقل به پنجاه سال تلاش مداوم نیاز داریم                             .
در بین عوامل بر هم زننده تعادل اکولوژیک، قطعاً سموم و ترکیبات شیمیایی از اهمیت بسیار زیادی برخوردارند. بطوریکه سمپاشی زیاد بخصوص برای مدت طویل در محیط باعث تقویت ژن مقاوم در برابر این ترکیب شیمیایی شده و در طی سالیان متمادی، این جمعیت از طریق زاد و ولد افزایش پیدا می‌کند. و نهایتاً بعد از مدتی یک جمعیت مقاوم به سموم در طبیعت ظاهر می‌شود                   .
همچنین کاربرد سموم، باعث ایجاد آفت در مواردی نیز می‌شود. آفات ثانوی آفاتی هستند که از طریق کاربرد ترکیبات شیمیایی بوجود می‌آیند. بدین صورت که آفت خاصی در طبیعت که دارای جمعیت پایینی نیز می‌باشد بر اثر استفاده سموم از بین رفته ولی گونه‌هایی که آفت محسوب نمی‌شوند بعد از مدتی به آفات خطرناک تبدیل می‌شوند.

و...

NikoFile



خرید و دانلود دانلود پایان نامه درمورد آفات گلخانه ای