خلاصه مقاله:
آبشکن ها به لحاظ ساختار سازه اى ساده و قابلیت سازگاری با شرایط متنوع رودخانه اى دارای کار برد وسیعى در طرح هاى ساماندهى و به ویژه اقدامات تثبیت و پایدارسازى کناره ها مى باشند. از جمله مسائل مهم در طراحى آبشکن ها، پدیده آبشستگى موضعى در دماغه آنها مى باشد، که به علت تنگ شدگی مقطع جریان و وجود جریان هاى گردابه اى قوى به وجود مى آید. آبشکن ها با تعدیل شرایط هیدرولیکى و ایجاد جریان آرام ، قدرت فرسایش آب و توان حمل مواد رسوبى را کاهش داده و زمینه مساعدى براى رسوب گذارى و تثبیت کناره ها فراهم مى آورند. از این رو بررسى و شناخت الگوی جریان موجب شناخت فرآیند فرسایش و رسوب گذارى در محدوده آبشکن ها از جنبه هاى مختلف طراحى، حفاظت و نگهدارى دارای اهمیت است. در این مقاله با مدل سازى الگوی جریان با استفاده از نرم افزار SSIIM آبشکن T شکل و با استفاده از یکسرى داده هاى آزمایشگاهى و مقایسه مدل ارائه شده با مدل آزمایشگاهى میزان دقت مدل عددى در شبیه سازى آبشستگى مورد ارزیابی قرار مى گیرد. نتایج بدست آمده نشان دهنده میزان دقت بسیار بالاى مدل عددى در شبیه سازى آبشستگى می باشد
کلمات کلیدی:آبشستگی موضعی ، نرم افزارSSIIM ، آبشکن Tشکل ، مدل آزمایشگاهی
خلاصه مقاله:
آبشستگى موضعى دماغه آبشکن ها یکى از مسائل مهم در طراحى آنها می باشد، که به علت تنگ شدگی مقطع جریان و وجود جریان هاى گردابه اى قوى به وجود مى آید. از شاخص هاى مهم در تعیین مشخصات حفره آبشستگى، تعیین حداکثر عمق آبشستگى می باشد. یکى از روشهاى متداول براى حفاظت از دیوار رودخانه ها در برابر آبشستگى استفاده از آبشکن می باشد. گر چه اندازه حفره و مقدار آبشستگى به شکل آبشکن و نحوه قرار گیری آن ها در مسیر جریان بستگی دارد اما طول آبشکن ها نیز از جمله عوامل مؤثر در جریان است. در این مقاله مدل سازى الگوی جریان با استفاده از نرم افزار SSIIM در سه نوع آبشکن T شکل با طول هاى متفاوت 7×7، 9×9 و 12×12 مورد آزمایش قرار مى گیرد. نتایج بیانگر این است که با افزایش طول آبشکن مقدار آبشستگى نیز افزایش مى یا بد
کلمات کلیدی:دماغه آبشکن ، آبشستگی موضعی ، نرم افزار SSIIM