سوالات سیاسی آزمون استخدامی رادیولوژی 1387
سوالات سیاسی آزمون استخدامی رادیولوژی 1387 با پاسخهای مربوطه
تحقیق در مورد جمجمه
لینک پرداخت و دانلود *پایین مطلب*
فرمت فایل:Word (قابل ویرایش و آماده پرینت)
تعداد صفحه:15
مقدمه :
استخوانهای جمجمه تحت عنوان‌های استخوانهای کاسه سرو صورت مورد مطالعه قرار می‌گیرند. استخوانهای‌های کاسه سر که 8 تا هستند. 4 تا فرد میانی و دو تا زوج و طرفی هستند. استخوانهای فرد شامل پیشانی، اتموئید، اسفنوئید و اکیپستال می‌باشند. استخوانهای زوج شامل پرئیتال و تمپورال است.
پرتونگاری ساده جمجمه به خصوص در رابطه با شکستگی‌ها، شکل سل تورسیک و نشان دادن کاسیفیکارلیون‌های داخل جمجمه‌ای هم‌چنان به عنوان اولین قدم در روش‌های تصویر برداری جمجمه می‌باشد.
قبل از شروع پرتونگاری از جمجمه باید کلیه اشیاء اُپاک مانند سنجاق سر، گوشواره، دندان‌های مصنوعی و عینک و سایر اجسام فلزی را از سر بیمار گرفته تا موجب بوجود آمدن آرتیفکیت در فیلم نشود.
یکی از نکات خیلی مهم در پرتونگاری از جمجمه در وضعیت‌های مختلف توجه داشتن به امتداد سوراخ پس سری با مهره‌های گردنی است که بادی آنها در یک امتداد و یک راستا قرار بگیرد. پس برای بیماران چاق بالشتک غیر حاجب در زیر سربیمار و در بیماران لاغر در زیر قفسه سینه گذاشته می‌شود.
مقدمه :
منابع و مأخذ:
ویژگیهای پرتو X پرتونگاری
فایل بصورت ورد (قابل ویرایش) و در 95 صفحه می باشد.
پرتوهای X در سال 1895 ، به وسیله ی رونتگن فیزیکدان آلمانی کشف شد و از آنجا که ماهیت آنها در آن زمان ناشناخته بود ، بدین نام خوانده شدند . این پرتوها برخلاف نور معمولی نامرئی هستند اما مسیر مستقیمی را می پیماند و فیلم عکاسی را مانند نور مرئی متأثر می کنند . از سوی دیگر ، از نور با نفوذتر بوده و به آسانی از بدن انسان ، چوب ، قطعات نسبتاً ضخیم فلزی ، و دیگر اشیاء کدر عبور می کنند .
برای استفاده از هر وسیله ای همواره به شناخت کامل آن نیاز نیست ، به این دلیل تقریباً بی درنگ فیزیک دانها و چندی بعد مهندسان علاقه مند به مطالعه ساختار درونی اجسام کدر ، پرتوهای X را بکار گرفتند . با قرار دادن لامپ پرتو X در یک سوی جسم و فیلم عکاسی در سوی دیگر ، می توان تصویری سایه مانند و یا پرتونگار به دست آورد، بخشهایی از جسم با چگالی کمتر ، نسبت به بخشهایی با چگالی بیشتر مقدار بیشتری از تابش X را عبور می دهند . بدین وسیله نقطه ی شکست در استخوانی شکسته و یا محل ترکی در یک فلز قالب گیری شده مشخص می شود.