حق زبان

حق زبان

و اءَمَّا حَقُّ اللِّسان فاکرامه عن الخَنا و تعویدُه على الخیر و حملُه على الادب و اجمامُه الا لموضع الحاجة و المنفعة للدّین و الدّنیا و اعفاؤ ه من الفضول الشَّنِعَة القلیلة الفائدة التى لا یؤ من ضررها مع قلة عائدتها و بعد شاهد العقل والدلیل علیه و تزین العاقل بعقله حسن سیرته فى لسانه و لا قوة الا باللّه العلى العظیم

حق زبان آن است که آن را از زشت گویى بازدارى ، به گفتار نیک و ادب عادت دهى . از گشودن زبان جز به هنگام نیاز و تحصیل منفعت دین و دنیا خوددارى و از پرگویى و بیهوده گویى که جز زیان دربر ندارد، دورى کنى و بدانى زبان ، گواه عقل و اندیشه توست و زیبایى و آراستگى به زیور عقل ، نمودش به خوش زبانى تو سخن درباره اهمیت زبان را با کلامى از امیرالمومنین علیه السلام آغاز مى کنیم ؛ حضرت مى فرمایند:

للانسان فضیلتان ؛ عقل و منطق ، فبالعقل یستفید و بالمنطق یفید

دو برترى و فضیلت انسان را از دیگر مخلوقات ممتاز میکند: اول آن که با نیروى عقل حقایق آفرینش را مى آموزد و دیگر آن که با قوه منطق و زبان ، آموخته هاى خود را به دیگران انتقال مى دهد

تعداد صغحات:24