این کتاب 173 صفحه ای نسخه با کیفت با فرمت pdf از روی کتاب ، ااقوام هلاک شده نوشته هارون یحیی ترجمه مژگان دستوری انتشارات کیهان آماده شده .
کتاب در نه فصل به بررسی سرنوشت اقوامی می پردازد که کتاب ما مسلمانان، قرآن، در مورد آن ها اشاره ای داشته اند، و با انجام کارهای ناشایست و ... سرانجام توسط عذاب الهی نابود شده اند.
نویسنده در این کتاب به صورت کاملاً علمی و همچنین همگام با روایات و آیات قرآن کریم همراه با تصاویر رنگی بسیار عجیب از مکان زندگی آنها، به پرسش های بسیاری که برای علاقمندان به تاریخ گذشتان ایجاد شده اند، پاسخ داده است و تنها گوشه ای از اعجاز قرآن را برای ما روشن نموده است.
توفان حضرت نوح (ع)، محل زندگی قوم لوط، سیل عرم و قوم سبأ، حضرت سلیمان و ... عنوان فصل های کتاب اند.
هارون یحیی
هارون یحیی در سال ۱۹۵۶ میلادی در شهر آنکارا، پایتخت کشور ترکیه به دنیا آمد. نام واقعی او عدنان اکتار (Adnan Oktar) است. پاره اول اسم مستعارش، نام هارون، برادر موسی است و پاره دوم، نام حضرت یحیی؛ پیامبری که درست، پیش از عیسی آمد و آمدن عیسی را پیشگویی کرد. در سال ۱۹۹۰ سازمان تحقیقات علمی "باو" را راه اندازی کرد. یحیی کتاب های زیادی را به نگارش در آورده است، که هدف بیشتر آنها آشنایی افراد غیرمسلمان با اسلام است. کتابهایی که او در رابطه با علم نگاشته است بیشتر با هدف رد فرگشت، ماده گرایی و بی خدایی است.
لینک پرداخت و دانلود *پایین مطلب*
فرمت فایل:Word (قابل ویرایش و آماده پرینت)
تعداد صفحه:8
چکیده
اسم آن بزرگوار حسن است و این اسم از طرف پروردگار عالم به ایشان عنایت شده است. از امام سجاد روایت است که چون حضرت مجتبی علیه السلام به دنیا آمد، جبرییل بر پیامبر (ص) نازل شد و از طرف حق تعالی گفت: چون منزلت امیرالمؤمنین نسبت به تو به منزلة هارون نسبت به موسی است و اسم پسر هارون حسن بوده است، پس اسم او را حسن بگذارید. روایت منزلت روایتی است مشهور میان علمای اسلام، زیرا از طریق عامه و خاصه با سندهای متعددی از رسول اکرم روایت شده است که مکرراً فرموده اند: یا علی انت منی بمنزلة هارون من موسی الا انه لانبی بعدی. یعنی: «تو نسبت به من همچون هارونی نسبت به موسی، جز آنکه پس از من پیامبری نخواهد آمد.» یعنی همچنانکه هارون در غیبت موسی، خلیفة موسی بود تو نیز خلیفة منی و فقط تفاوت در این است که پس از موسی پیامبرانی آمدند، ولی پس از من پیامبری نخواهد آمد.
مشهورترین کنیة آن بزرگوار ابومحمّد، و مشهورترین القاب او مجتبی و سبط اکبر است. آن بزرگوار چهل و هفت سال عمر کرد زیرا ولادت آن بزرگوار شب نیمة رمضان المبارک سال سیّم هجرت بود. آن حضرت هفت سال با جدّ بزرگوارش، و بعد از آن سی سال با پدر بزرگوارش زندگی کرد. مدّت امامت ایشان ده سال است.
حضرت حسن علیه السلام از هر جهت حسن است. جدّی چون رسول اکرم صلی الله علیه وآله داشت، و پدری چون امیرالمؤمنین، و مادری چون زهرای مرضیه. اگر از همة قوانین مؤثر در تشکیل شخصیت کودک مثل قانون وراثت بگذریم، برداشت فرزند از گفتار و کردار پدر و مادر را نمی توانیم انکار کنیم. وقتی جدّی چون رسول اکرم به قدری عبادت کند که پاهای مبارک او متورم شود و آیة طه ما انزلنا علیک القرآن لتشقی[1][1] (پیامبر ما بر تو قرآن را نازل نکردیم تا به مشقّت بیفتی) در حق وی نازل گردد، سبطی چون حسن تربیت می شود که بیشتر از بیست بار پیاده به مکه می رود و در بعضی از سفرها، پاهای مبارک آن حضرت متورم می شود. هنگامی که پدری چون امیرالمؤمنین علیه السلام در دل شب در وسط میدان سجّاده بیندازد و تکبیرها از او شنیده شود و از ترس و ابهت پروردگار عالم بنالد، پسری چون حسن تربیت میشود که موقع وضو گرفتن بدنش می لرزد و وقتی وارد مسجد می شود با تضرع می گوید: الهی ضیفک ببابک یا محسن قد اتاک المسئ فتجاور عن قبیح عندی بجمیل ما عندک یا کریم.