تحقیق آزمایشگاه عملیات حرارتی و کارگاه عملیات حرارتی

لینک پرداخت و دانلود "پایین مطلب:
فرمت فایل: word (قابل ویرایش)
تعداد صفحه: 20
فهرست مطالب:

عملیات حرارتی آنیل کردنAnealing

 آنیل کامل:

 آنیل همدما:

 نرماله کردن:Normalizing

سخت کردن سطحی:

 عملیات حرارتی کوئنچ(Quench )

 عیب های ایجادشده در قطعه:

تمپرکردن Tempering = بازپخت:

روش  انجام دادن آزمایش در کارگاه:

قسمتی از متن:

در آزمایش آنیل و نرمال و کوئنچ و کوئنچ با تمپر نحوه آزمایش در مراحل نخستین شبیه به هم بوده و شامل:

 1- بریدن نمونه: که توسط اره قطعه را می بریم.

2- در سطح بالا و پائین نمونه بایستی صاف می شد و اثر اره از بین می رفت که بایستی سوهان زده می شد.

 3- حال شروع به سنباده زدن می کردیم که مرحله سنباده زنی شامل زدن سنباده از زبر و خشن تا سنباده نرم بوده که سنباده خیلی نرم یا ظریف را در مرحله آخر می زدیم، سطح قطعه بسیار صاف و آئینه ای می گردد و هرچه شماره سنباده بیشتر می شد سنباده نرمتر بوده یعنی دانه بندی سنباده ریزتر و در نتیجه سنباده نرم می باشد.

4- پویش که توسط دستگاه این مرحله انجام می شود.

5- گذاشتن نمونه در کوره است که دمای آستنیته برای هر 4 آزمایش  می باشد. وزمان برای آنها 40 دقیقه بود.

6- بعد از گذاشتن نمونه در کوره در هر آزمایش نحوه سردکردن متفاوت بوده بطوریکه در روش آنیل کردن در کوره خنک می شود در نرماله کردن در هوا ودر کوئنچ در روغن یا آب نمونه خنک می شد که این امر موجب تفاوت در سختی قطعه می شد.

 7- بعد از خنک شدن دوباره قطعه را سنباده می زدیم تا سطح آن دوباره صاف و براق گردد.

8- دوباره توسط دستگاه پولیش نمونه را پولیش می زدیم.

9- در آخر سختی سنجی  نمونه را داشتیم که هر آزمایش سختی متفاوتی نسبت به آزمایش دیگری داشت و توسط دستگاه سختی سنجی اندازه گرفته شد.

مقاله در مورد آزمایشگاه عملیات حرارتی و کارگاه عملیات حرارتی

لینک پرداخت و دانلود *پایین مطلب*

فرمت فایل:Word (قابل ویرایش و آماده پرینت)

تعداد صفحه:31

 فهرست مطالب

آزمایشگاه عملیات حرارتی و کارگاه عملیات حرارتی

عملیات حرارتی آنیل کردنAnealing

 آنیل کامل:

 آنیل همدما:

 نرماله کردن:Normalizing

سخت کردن سطحی:

 عملیات حرارتی کوئنچ(Quench )

 عیب های ایجادشده در قطعه:

تمپرکردن Tempering = بازپخت:

روش  انجام دادن آزمایش در کارگاه:

 نتایج سختی سنجی آزمایشات

نتیجه گیری:

عملیات حرارتی آنیل کردنAnealing

واژه آنیل دارا ی معنی، مفهوم و کاربرد وسیعی است بدین صورت که به هر نوع عملیات حرارتی که منجر به تشکیل ساختاری بجز مارتنزیت و یا سختی کم و انعطاف پذیری باشد اطلاق می شود.

 تقسیم بندی عملیات حرارتی آنیل براساس دمای عملیات به روش سردکردن، ساختار و خواص نهایی.

 آنیل کامل:

 آنیل کامل عبارت است حرارت دادن فولاد در گسترده دمایی مرحله آستنیت و سپس سردکردن آهسته معمولاً در کوره است. و تحت این شرایط آهنگ سردشدن در محدوده 02/0 درجه سانتیگراد بر ثانیه است. گستره دمایی آستنیته کردن برای آنیل کامل تابع درصد کربن فولاد است. بطورکلی در عملیات آنیل کامل فولادهای هیپویوتکتوئید را در ناحیه تک فازی آستنیت و فولادهای هایپریوتکتوئید را در ناحیه آستنیت سمنتیت حرارت می دهند.

 علت آستنیته کردن فولادهای هاپیرتوکتوئید در ناحیه دوفازی آستنیت- سمنتیت این است که سمنتیت پروتکتوئید در این فولاد به صورت کروی و مجتمع شده درآید.

 در عملیات آنیل کامل، هدف از آستنیته کردن فولادهای هاپرتوکتوئید در ناحیه دوفازی آستنیت سمنتیت عبار ت از شکستن شبکه پیوست کاربید است و تبدیل آن به ذات ریز و کروی شکل مجزا از یکدیگر است.

نیروی محرکه در این عملیات عبارت  از کاهش انرژی فصل مشترک ناشی از کروی شدن ذرات کاربید و در نتیجه کاهش مقدار فصل مشترک آستنیت – کاربید است.

 د رعملیات آنیل کامل نه تنها دمای آستنیته کردن بلکه آهنگ سردشدن نیز از اهمیت ویژه ای برخوردار است.

 سردکردن آهسته که معادل سردشدن در کوره است باعث می شود که ابتدا فریت و سپس پرلیت از آستنیت بوجود آید بعلت سردشدن آهسته، فریت تشکیل شده دارای دانه های درشت و هم محور بوده و پرلیت دارای فاصله بین لایه ای نسبتاً زیاد( پرلیت خشن یا درشت) است. از جمله مشخصه های مکانیکی این میکروساختار عبارت از کاهش سختی و استحکام و افزایش انعطاف پذیری است. اگر واژه آنیل بدون پسوند استفاده شود منظور همان آنیل کامل است.

 آنیل همدما:

این عملیات شامل حرارت دان فولاد در دو دمای مختلف است. ابتدا عملیات آستنیته کردن که در همان گستره دمایی مربوط به آنیل کامل انجام می شود و سپس سردکردن سریع تا دمای دگرگونی و نگهداشتن برای مدت زیاد کافی جهت انجام دگرگونی. پس از پایان دگرگونی، فولاد را با هر آهنگ سردشدن دلخواهی می توان سرد کرد.

زمان لازم برای آنیل همدما در مقایسه با آنیل کامل به مراتب کمتر است در حالی که سختی نهایی کمی بیشتر خواهد بود.

همانند آنیل کامل میکروساختار حاصل از انیل همدما در فولاد های هیپویوتکتوئید و یوتکتوئید و هایپریوتکتوئید به ترتیب عبارت از: فریت- پرلیت، و پرلیت و پرلیت – سمانتیت است. ولی پرلیت حاصل نسبتاً  ظریف تر و درصد فریت و سمنتیت و یوتکتوئید تا حدودی کمتر است.

 از جمله موارد عمده کاربرد آنیل همدما در رابطه با فولادهای آلیاژی است که دارای سختی پذیری  بالایی اند. در صورتی که برروی این فولادها عملیات حرارتی آنیل کامل انجام می شود، علت سختی پذیری زیاد ساختار نهایی حاصل بجای پرلیت خشن، ممکن است پرلیت ظریف و یا حتی مخلوطی از پرلیت ظریف و بینیت بالایی باشد.

 آنیل همدما در ضمن مراحل ساخت قطعات فولادی نیز استفاده می شود. اگر یک شمش ریخته گری یا نوردشده ا ز جنس فولاد آلیاژی سخت شونده در هوا را در ناحیه آستنیت تا دمای اتاق در هوا  سردکنند احتمال تشکیل ترکهای سطحی برروی آن زیاد است. این پدیده به هنگام مارتنزیت شدن مغز قطعه و در نتیجه اعمال تنش کششی( ناشی از انبساط) برروی سطح آن که قبلاً مارتنزیت و سخت شده است اتفاق می افتد. از اینرو بمنظور جلوگیری از ایجاد ترکهای سطحی، شمشمهای گرم را در کوره های آنیل همدما در دمای 700 درجه سانتیگراد نگهداشته تا دگرگونی آستنیت به پرلیت بطور کامل انجام شود. از این پس آهنگ سردشدن اثر چندانی در ساختار و خواص نهایی ندارد. با این حال پس از پایان دگرگونی، قطعات معمولاً در هوا سرد می شوند.

 نرماله کردن:Normalizing

نرماله کردن  یکی دیگر از انواع روشهای عملیات حرارتی است که میکروساختار حاصل همانند آنیل کامل شامل پرلیت، مخلوطی از پرلیت و فریت و یا مخلوط از پرلیت و سمنتیت( بستگی به ترکیب شیمیای فولادی  است. لیکن تفاوتهای مهمی بین نرماله کردن و آنیل کردن وجود دارد.

 در نرماله کردن دمای آستنیته کردن برای فولادهای هیپوتکتوئید کمی بالاتر از گستره دمایی مربوط به آنیل کردن است در حالیکه برای فولادهای هایپریوتکتوئید از گستره دمایی حدود 50 درجه سانتیگراد است.

تحقیق در مورد عملیات حرارتی چدن نشکن

لینک پرداخت و دانلود *پایین مطلب*

فرمت فایل:Word (قابل ویرایش و آماده پرینت)

تعداد صفحه:11

 فهرست مطالب

عملیات حرارتی چدن نشکن

آنیل کردن
نرماله کردن
سخت کردن و تمپر کردن
آستمپر کردن

آستنیته کردن چدن

نشکن

آنیلینگ چدن نشکن

سختی پذیری چدن نشکن     

نرماله کردن چدن نشکن                                 

کونچ و تمپر کردن چدن داکتیل  

آستمپر کردن چدن نشکن      

 اندازه سطح مقطع و عناصر آلیاژی    

دما و زمان آستنیته کردن

زمان و دمای آستپمر کردن

خلاصه:                                                                                                                   
مهمترین عملیات حرارتی که روی چدن نشکن انجام می شود و هدف از انجام آنها :  
    عملیات حرارتی که در دمای پایین برای کاهش یا آزاد کردن تنش های داخلی باقی مانده پس از ریخته گری انجام می شود.
   ● آنیل کردن
      عملیات حرارتی که برای بهبود انعطاف پذیری و چقرمگی ، کاهش سختی و حذف کاربیدها انجام می شود.        
   ● نرماله کردن
   عملیات حرارتی که به منظور بهبود استحکام به همراه کمی انعطاف پذیری انجام می شود .                                 
  ● سخت کردن و تمپر کردن
   عملیات حرارتی که به منظور افزایش سختی یا بهبود استحکام و بالا بردن نسبت تنش (تنش تسلیم) انجام می شود .      
  ● آستمپر کردن
  عملیات حرارتی که به منظور بدست آمدن ساختاری با استحکام بالا به همراه کمی انعطاف پذیری و مقاومت به سایش عالی انجام می شود

 .                                                                                                                       ● سخت کردن سطحی به وسیله ی القاء ، شعله یا لیزر
     عملیات حرارتی که به منظور مقاوم به سایش ساختن و سخت کردن موضعی سطح انتخاب شده انجام می شود .
  در این مقاله عملیات آنیلینگ ، نرماله کردن ، آستمپر کردن ، کونچ کردن و تمپر کردن چدن نشکن شرح داده می شود.
    آستنیته کردن چدن نشکن                                                                                                               
  هدف معمول آستنیته کردن این است که تا حد امکان زمینه ی آستنیتی با مقدار کربن یکسان قبل از پروسه ى حرارتى تولید شود. به عنوان مثال در چدن نشکن هیپریوتکتیک برای آستنیته کردن  باید از دماى بحرانى کمی بالاتر برویم به طورى که دماى آستنیته در منطقه ى دو فازى ( آستنیت و گرافیت ) باشد. دماى آستنیته کردن به وسیله ى عناصر آلیاژى موجود در چدن نشکن تغییر مى کند