مقایسه مقاومت مخلوطهای آسفالتی در برابر ترک خوردگی با بکارگیری روش های انرژی جذب شده مدل برگر و انرژی کرنش خزشی مستهلک شده

مشخصات نویسندگان مقاله مقایسه مقاومت مخلوطهای آسفالتی در برابر ترک خوردگی با بکارگیری روش های انرژی جذب شده مدل برگر و انرژی کرنش خزشی مستهلک شده

عبدالحمید بهروزی خواه - کارشناس ارشد راه وترابری – دانشکده مهندسی عمران – دانشکده فنی – دانشگاه تهران
ساسان افلاکی - استادیار دانشکده مهندسی عمران – دانشکده فنی – دانشگاه تهران

چکیده مقاله:

از آنجا که ترک خوردگی مخلوط تحت اثر بارهای تکراری، یکی از عوامل عمده خرابی مخلوطهای آسفالتی است، روشهای مختلفی برای اندازهگیری مقاومت مخلوط در برابر این ترکها توسط محققان مختلف پیشنهاد شده است. آزمایش تیر خستگی از جمله قدیمیترین روش ها برای اندازهگیری مقاومت مخلوط در برابر ترک خوردگی تحت بارهای تکراری است. در سالهای اخیر روشهای مختلفی بر پایه قوانین مکانیک شکست برای تخمین مقاومت مخلوطها در برابر ترک خوردگی ارائه شده است. در این پژوهش با انجام آزمایش مدول برجهندگی، خزش استاتیکی به روش کشش غیر مستقیم و مقاومت کششی غیر مستقیم مخلوطهای آسفالتی، پارامترهای مدول برجهندگی، نرمی خزشی و مقاومت کششی غیر مستقیم مخلوط محاسبه شده است. سپس با استفاده از روشهای مکانیک شکست و نیز با برازش منحنی به نمودار نرمی خزشی مخلوط و محاسبه پارامتر های مدل برگر، مقدار انرژی مستهلک شده در مخلوط محاسبه شده و با یکدیگر مقایسه شده است.

کلیدواژه‌ها:

ترک خوردگی، مدول برجهندگی، مقاومت کششی غیرمستقیم، مدل برگر، انرژی کرنش خزشی مستهلک شده(DCSE)