تحقیق در مورد فلدسپات
لینک پرداخت و دانلود *پایین مطلب*
فرمت فایل:Word (قابل ویرایش و آماده پرینت)
تعداد صفحه: 5
فهرست مطالب:
فلدسپات
ساختار فلدسپاتها
ترکیب فلدسپاتها
موارد مصرف فلدسپاتها
فلدسپات
فِلدِسپاتها مهم‌ترین کانیهای سنگی آذرین بشمار می‌آیند. فلدسپاتها به سه گروه کلسیک، پتاسیک و سدیک تقسیم‌بندی می‌شوند. آنورتیت به فرمول شیمیایی (CaAl2Si2O8) فلدسپات نوع کلسیک است و آلبیت به فرمول شیمیایی (NaAlSi3O8) فلدسپات نوع سدیک و پتاسیم فلدسپات به فرمول شیمیایی (KAlSi3O8) فلدسپات نوع پتاسیک آن است.
چندریختیهای پتاسیم فلدسپات عبارت‌اند از: سانیدین، ارتوکلاز، میکروکلین و آدولاریا. آنورتیت و آلبیت به این امتیاز که می‌توانند جانشین شوند و در ساختمان کانی پلاژیوکلاز شرکت می‌کنند، میان فلدسپات سدیم (آلبیت) و فلدسپات پتاسیم، جانشینی محدرودی وجود دارد و فلدسپاتهای این سری به انواع آلکانی فلدسپاتها شهرت دارند.
ساختار فلدسپاتها
ساختار فلدسپات همانند ساختار چند ریختیهای گوناگون SiO4 و همچنین AlO4 تشکیل شده است. ساختار فلدسپاتها را می‌توان حالت پرشده ساختارهای SiO2 از راه ورود AL به شبکه چهاروجهی و هم‌زمان با آن جایگزینی Na+ (یا K+ یا Ca2+) در حفره‌های موجود فرض کرد. هنگامی که فقط یک Si4+ به‌وسیله Al3+ جانشین میشود، ساختار می‌تواند با ورود یک K+ یا یک Na+ خنثی شود.
به همین ترتیب وقتی Si4+ توسط Al3+ جانشین میشود، بار الکترواستاتیکی شبکه می‌تواند توسط یک کاتیون دوظرفیتی مانند Ca2+ موازنه شود. اینکه یک فلدسپات دمای بالای اولیه خاصی، ساختار دمای بالای (بی‌نظم) خود را حفظ کرده یا (در اثر سرد شدن) به ساختار دمای پایینتر (منظم‌تر) تبدیل میشود، تا حد زیادی تحت تأثیر آهنگ سرد شدن فرآیند است. میکروکلین در واقع مشخصه سنگهای عمیق و پگماتیتها، ارتوکلاز مشخصه سنگهای نفوذی شکل‌یافته در دماهای حد واسط و سانیدین مشخصه گدازه‌ای خروجی دما بالاست. ساختار عمومی اعضا سری پلاژیوکلاز بسیار شبیه میکروکلین است.
طرح توجیهی بهره برداری از معدن فلدسپات
ذخائر ماده معدنی فلدسپات معمولا به شکل عدسی های پراکنده در سطح زمین ظاهر
می شود و روش استخراج پلکانی رو باز می باشد ؛ بدین ترتیب که ابتدا عملیات باطله
برداری سطحی و آماده سازی و بازکردن سینه کار انجام می شود . و سپس عملیات
استخراج صورت می پذیرد . جهت انجام امور مربوطه توسط بلدوزر برداشت سطحی و
آماده سازی انجام شده و با استفاده از دریل واگن و یا پرفراتور و تامین باد توسط
کمپرسور چالها به عمق متناسب با ضخامت ماده معدنی حفر میشود ؛ فواصل چالها از سطح
آزاد سینه کار و از یکدیگر 1 الی 2 متر بوده و پس از آماده شدن چالها ؛ عملیات
خرجگذاری با استفاده از دینامیت ؛ پودر اآنفو و چاشنی الکتریکی انجام شده و امر انفجار از
طریق بکار گیری اکسپلوزر صورت می گیرد .