تحقیق درباره زندگینامه فردوسی

لینک پرداخت و دانلود *پایین مطلب*
فرمت فایل:Word (قابل ویرایش و آماده پرینت)
تعداد صفحه: 11
فهرست مطالب:

کودکی فردوسی و شکل گیری شاهنامه

شاهنامه سرایی

دقیقی، اولین شاهنامه سرا

منابع شاهنامه

نگرانی فردوسی

حامی قدرشناس

رنج سی ساله

دربار سلطان محمود 

علت بی توجهی سلطان محمود به فرودوسی

حب علی(ع)

فردوسی، شاعری آزاده 

وفات فردوسی

کاخ بلند فردوسی

شاهنامه و سخنان امام حسین (ع)  

 تسلیم ناپذیری قهرمان شاهنامه 

کودکی فردوسی و شکل گیری شاهنامه

فردوسی در طبران طوس به سال 329 هجری بدنیا آمد. پدرش از دهقانان طوس بود و در آن ولایت مکنتی داشت. از احوال او در عهد کودکی و جوانی اطلاع درستی نداریم؛ اینقدر معلوم است که در جوانی از برکت درآمد املاک پدر بکسی محتاج نبوده است؛ اما اندک اندک آن اموال را از دست داده و به تهیدستی افتاده است. همانطور که گفته شد وی دوران کودکی و جوانی را در خانواده ای که همه دهقان و ایرانی پاک نژاد بودند؛ در فضایی سرسبز و آرام به تحصیل علم و ادب گذراند. علاقه او به داستان های کهن باعث می شد تا گهگاه طبع خود را در سرودن تاریخ ایران قدیم آزمایش کند اما در آن زمان هیچ کس باور نمی کرد که این سروده های پراکنده ادامه یابد و به یک اثر عظیم حماسی به نام «شاهنامه» تبدیل شود.

 شاهنامه سرایی

در عهد سامانیان در قرن چهارهم هجری، جمع آوری و تألیف سرگذشت پادشاهان قدیم ایران رونق به سزایی یافت. این کتاب ها که به شاهنامه معروف بودند به نثر نوشته شده بود و پیش از آن که از میان بروند، منبع و مأخذ برخی از کتاب های منثور و منظوم تاریخی در زبان فارسی و عربی قرار گرفت. جامع ترین آنها شاهنامه منثور ابومنصوری نام داشت که به فرمان «ابومنصور محمدبن عبدالرزاق» حاکم طوس، در حدود سال 346ه.ق به دست جمعی از مورخان و نویسندگان جمع آوری و تدوین گردید. این کتاب، مأخد مهم فردوسی در نظم شاهنامه است.

فردوسی

لینک پرداخت و دانلود *پایین مطلب*
 
فرمت فایل:Word (قابل ویرایش و آماده پرینت)
  
تعداد صفحه:23
 
فهرست

چکیده

مقدمه

تاریخچه سیستان

شاهنامه سرایی در زمان فردوسی و قبل از آن

فردوسی و سلطان محمود غزنوی

شاهنامه فردوسی

ویژگی های فردوسی

فردوسی و شاهنامه او در آلمان

طرح یک سوال و پاسخ به آن

بیانیه هفته فردوسی

فردوسی و دوستی اهل بیت(علیهم السلام)

آرامگاه فردوسی

نتیجه :

منابع :

اما فردوسی! نام او را «حسن» یا «منصور» گفته اند. نام پدرش نیز به درستی معلوم نست. آنان که نامش را «حسن» نوشته اند نام پدرش را «اسحاق» یا «علی» گفته اند و آنکه نامش را «منصور» گفته نام پدرش را «حسن» نگاشته است. اما کنیه او را همه جا «ابوالقاسم» نوشته اند. (غمنامه رستم و سهراب، ص   )

مقاله مدارا و خشونت از دیدگاه فردوسی

لینک پرداخت و دانلود *پایین مطلب*

 

فرمت فایل:Word (قابل ویرایش و آماده پرینت)

 

تعداد صفحه:40

فهرست و توضیحات:

مقدمه

بیان مسئله

اهمیت و ضرورت مسئله

اهداف تحقیق

پیشینه طرح پژوهش

تجزیه و تحلیل

روش تحقیق

سابقه تحقیق

اصطلاحات و مفاهیم

هدفهای کلی تحقیق:

1-آشنایی بیشتر با ادب فارسی

2-شناخت دیدگاه بزرگان ادب در زمینه مدارا و خشونت

هدف آرمانی :

طرح ((عشق)) و رفع ((خشونت)) در جهان

تعریف واژه های پژوهش :

مدارا یعنی نرمی

                        ملاطفت

به آرامی سخن گفتن

به آرامی رفتار کردن

بردباری

خشونت یعنی    تندی

                       زبری

                      عدم ملاطفت

درشتی

درشت خویی

روش تحقیق

توصیفی

-مدارا و خشونت از دیدگاه فردوسی

حکیم ابوالقاسم فردوسی، شاعر بزرگ حماسه سرای ایران در اثر عظیم خود، شاهنامه اگر چه غالباً به توصیف کارزار بین ایرانیان با دشمنان خود می پردازد ولی در لابه لای این کارزارها هر گاه فرصتی به دست می آورد تند خویی را سرزنش می کند وآن را شایسته نمی بیند، او تمام جهانیان را به نیکی دعوت می کند و خوبی را بهترین یادگاری می داند که انسان می تواند از خود به جای بگذارد.

بیا تا جهان را به بد نسپریم

به کوشش همه دست نیکی بریم

نباشد همی نیک و بدپایدار

همان به که نیکی بود یادگار

در این جا به نمونه هایی از مدارا و خشونت در شاهنامه اشاره می کنیم. در شاهنامه فردوسی ،وقتی که فریدون از ایرج می خواهد که به نزد برادران خود برود و با آنها گفتگو کند، ایرج در پاسخ پدر می گوید:که به نزد آنها می روم و از آن ها می خواهم که نسبت به پادشاه خشم نگیرند وکینه توزی نکنند.

بگویم که از شهریار زمین

مدارید خشم و مجویید کین

دل کینه و رشان به دین آورم

سزاوارتر زآنکه کین آورم

مقاله درباره حماسه، داستان و شاهنامه فردوسی

لینک پرداخت و دانلود *پایین مطلب*

 

فرمت فایل:Word (قابل ویرایش و آماده پرینت)

 

تعداد صفحه:3

فهرست و توضیحات:

مقدمه

حماسه، داستان و شاهنامه فردوسی

شاهنامه فردوسی منظومه حماسی و تاریخی ملت ایران است. برای تقسیم‌بندی شاهنامه آن را به سه دوره متمایز تقسیم کرده‌اند که داستان مرگ رستم در واقع پایان بخش میانی آن یا پایان دوره پهلوانی است. لامارتین می‌گوید: «حماسه شعر ملل است به هنگام طفولیت ملل، آنگاه که تاریخ و اساطیر، خیال و حقیقت به هم آمیخته‌اند و شاعر مورخ ملت است.» شاهنامه فردوسی، شاعر حماسه سرای ایران گواه صادق این مدعاست.

در تقسیم‌بندی حماسه نیز گفته‌اند که حماسه‌های اساطیری قدیمی‌ترین و اصیل‌ترین انواع حماسه‌اند که مربوط  به دوران ما قبل تاریخ هستند. حماسه‌شناسان بخش نخستین شاهنامه را (که در آن از چگونگی خلقت سخن رفته است) جزء حماسه‌های پهلوانی می‌دانند که جنبه اساطیری نیز دارد. برخی در بیان معنای واژه اسطوره بر این باورند که اسطوره همان واژه‌ای است که در زبان انگلیسی به دو صورت «Story» و «History» به جای مانده است و این می‌رساند که اقوام قدیم از اسطوره دو نوع تلقی داشته‌اند یکی اینکه آن را افسانه و دروغ و دیگر اینکه آن را حقیقت و تاریخ می‌پنداشته‌اند. بدین معنی حماسه پژوهان بر این اعتقادند که اسطوره موضوعی است که زیر ساخت آن حقیقت و تاریخ اعصار گذشته و روساخت آن افسانه است. با اندکی تامل در ابیات داستان مرگ رستم می‌توان ردپای عناصر حماسه پهلوانی را دید. مواردی همچون دخالت عنصر پیشگویی در ابتدای داستان، اعتقاد به تقدیر، نقش هوشمند حیوانی چون رخش و مواردی از این دست، جملگی از عناصر بارز حماسه‌های پهلوانی هستند. همچنین با دقت در سبک و سیاق شاهنامه به این حقیقت پی می‌بریم که این کتاب ارجمند در واقع مجموعه‌ای است از چند نمایش که برای خواندن سروده شده‌اند و از این نظر شاهنامه می‌تواند یکی از منابع مهم شناخت ویژگی‌های نمایشی و دراماتیک تلقی شود.

مهمترین بخش ادبیات نمایشی غمنامه یا تراژدی است و در شاهنامه داستان‌هایی چون رستم و سهراب، رستم و اسفندیار و داستان سیاوش مثل اعلای غمنامه یا تراژدی هستند. البته فردوسی داستان سرای بزرگ ایران سبک یگانه و شیوه خاص خود را برای بیان داستان حفظ می‌کند و هرگز پیرو محض تراژدی پردازان یونان باستان نمی‌شود و با توجه به اطلاعات ناقصی که از زندگی و احوال شخصی فردوسی داریم، دشوار است که بتوانیم بگوییم مثلا کتابی چون فن شعر ارسطو که از یونانی به عربی ترجمه شده بود، آیا به دست فردوسی رسیده و آیا وی از مطالب آن آگاهی داشته است یا خیر؟ یا اینکه این شاعر هنرمند از داستان‌هایی چون ایلیاد و اودیسه و یا آثار سوفلکس آگاهی داشته است یا نه؟ ولی این را می‌دانیم که فردوسی در بیان داستان‌هایش کاملا تابع عقاید ارسطو و کتاب فن شعر نبوده است. شیوه فردوسی در بیان تراژدی همان است که دانسته یا ندانسته توسط تراژدی پردازان اواخر قرن هفدهم تحت عنوان تراژدی پهلوانی از آن پیروی شده که در آن فردوسی بر خلاف پیروان مکتب کلاسیسیسم، اصول وحدت سه گانه مطرح شده توسط ارسطو را نقض می‌کند.

از این رو نمایشنامه‌نویس بزرگی چون شکسپیر در قرن هفدهم که اصول سه گانه نمایش کلاسیک را در هم شکست نیز می‌تواند به نوعی از همفکران فردوسی قلمداد شود.

جزوه سیستم های کنترل خطی دکتر علی کریم پور دانشگاه فردوسی مشهد

جزوۀ

سیستمهای کنترل خطی

دکتر علی کریمپور از

اساتید مهندسی برق

دانشگاه فردوسی مشهد

تقدیم حضورتان

می گردد.