شامل توضیحات کامل در مورد معماری بی النهرین و توضیحاتی جامع به همراه معرفی بناهای معروف هر مقطع زمانی شامل سومریان ،آکدیان ،بابلیان و ....
بین النهرین به سراسر نواحی واقع در میان دو نهر حرمله (نزدیک مرز ایران ) و فرات اطلاق می شده است در هزاره چهارم ق.م تمدن شهرنشینی و سپس تاریخی بین النهرین آغاز شد.
در شهرهایی مانند ارید ، اور ، کیش ، بابل ، لاکاش و لارسا در ناحیه جنوبی بین النهرین (شمال خلیج فارس) تاسیس یافتند به دنبال پیروزیهای مکرر و قدرت یافتن برخی از این دولت شهرها ، تدریجا ، دو شور پادشاهی یا امپراتوری گسترده در جنوب نخست سومر و سپس بابل و نیز 2 پادشاهی بزرگ در شمال بین النهرین با نخست الک و به دنبال آشور پایدار و تاریخساز شدند.
سومر
نخستین قوم بزرگ و پایدار که در بین النهرین جنوبی مستقر شدند سومریان بودند که مردمی از نژاد غیر سامی اند . اصل و منشا سومریان هنوز بزرگترین معما تاریخ است ولی به قراینی از نواحی شرقی تر آسیا (ایران-هند) به آن سرزمین رفته بودند سومریان مردمی کشاورز بودند که در میانه هزاره 4 ق.م خط میخی را اختراع کردند و به وسیله آن دین و فرهنگ خود را به نواحی مجاور گسترش دادند (هنرهای اصلی) مثل معماری ، پیکره تراشی ، نقش برجسته کاری و نقاشی هنرهای فرعی چون سفالگی ، عاجکاری ، منبتکاری ، زرگری و ... مهارت داشتند
میخی به آن دسته از خطوط (دبیرهها) گفته میشود که نمادهایی شبیه میخ دارند. خطوط میخی متفاوتی وجود دارند که برای نوشتن زبانهای مختلفی به کار میروند. از گونههای مختلف خط میخی میتوان به میخی سومری، اکدی، ایلامی، اوگاریتی اشاره کرد و همچنین خط میخی هخامنشی که برای نوشتن فارسی باستانی بکار میرفتهاست. تمام خطوط میخی که تا کنون رمزگشایی شدهاند از چپ به راست نوشته میشوند. این خط که برخی معتقدند مبنایی اندیشهنگاشتی دارد، در همه کشورهای آسیای غربی بکار میرفتهاست. پژوهشگران، سومریان را ابداع کنندهٔ خط میخی میدانند.