ابتکارات فردی سنجش و ارزشیابی استفاده از روش ارزشیابی و فعالیت های گروهی دانش آموزان مقطع ابتدایی

دانلود ابتکارات فردی سنجش و ارزشیابی استفاده از روش ارزشیابی و فعالیت های گروهی دانش آموزان مقطع ابتدایی  بافرمت ورد وقابل ویرایش تعدادصفحات 20

مقدمه کوتاه    

سنجش و ارزشیابی یکی از مولفه های اصلی فرآیند آموزش است . تا ارزشیابی به عمل نیاید نمی توان فهمید که آیا یادگیری تحقق یافته است یا نه بنابراین هم معلمان و هم دانش آموزان به دانستن نتایج ارزشیابی نیازمندند . معلمان از آن جهت که ببینند کارشان را چگونه انجام داده اند و دانش آموزان از آن جهت که ببینند نقاط ضعف و قوتشان چیست .  شیوه های ارزشیابی متفاوت است و در هر موقعیتی به تناسب موضوع ، فراگیران و اهداف مورد نظر ، شیوه خاصی را می توان به کار برد . توانایی سخن گفتن و نوشتن ، توانایی ورزش کردن ، توانایی ساختن ، توانایی آزمایش کردن ، توانایی ترسیم کردن و توانایی های دیگر هریک به نوعی ارزشیابی می شوند و بهترین شیوه آن است که بتواند دقیق تر و بهتر ما را به نتیجه برساند یکی از جدیدترین روش های ارزشیابی ، ارزشیابی از فعالیت های گروهی دانش آموزان است .      ارزشیابی از فعالیت های گروهی برای اندازه گیری این که چطور یادگیرندگان به سئوال های سنجش بعد از این که به آنها فرصت بحث با همسالان داده می شود جواب می دهند . به کار برده می شود این شیوه جدید ارزشیابی بر مبنای این نظریه که یادگیرندگان از طریق مشارکت و بحث همسالان بهتر یاد می گیرند تا این که به سئوال ها به طور فردی جواب دهند ، شکل گرفته است . ارزشیابی گروهی از یادگیری گروهی به وجود آمده و دارای اهداف زیر می باشد : -       بهبود فرآیند یاددهی – یادگیری  -       تاکید بر اهداف آموزش وپرورش در فرآیند یادگیری به جای محتوا -  فراهم نمودن زمینه مناسب برای حذف حاکمیت مطلق امتحانات فردی و پایانی در تعیین سرنوشت تحصیلی دانش آموز   -       افزایش بهداشت روانی محیط یاددهی – یادگیری 

بیان وضعیت موجود       

اینجانب  .... سال سابقه تدریس در آموزش و پرورش هستم.  امکانات مدرسه در حد محدود  بوده  و وسایل آموزشی به ندرت دیده می شد . والدین اغلب کشاورز و  دامدار بو دند و   در ابتدای  سال تحصیلی  فرصتی  برای رسیدگی به امور تحصیلی فرزندشان نداشتند . دانش آموزان در حالی که مشتاق به نظر می رسیدند ازامکانات زیادی  برخوردار نبودند  با توصیف چنین شرایطی تصمیم گرفتم در حد امکان از تمام امکانات برای رشد و پیشرفت دانش آموزان استفاده نمایم و تحولی در امر ارزشیابی بوجود آورم.      حدود سه ماه از شروع  سال تحصیلی گذشته بود. پس از چندین جلسه تدریس  . درباره پیشرفت دانش آموزان نگرانی هایی احساس کردم . به نظر می رسید   بعضی ازدانش آموزان در فعالیت های کلاسی شرکت جدی نداشتند و نمی توانستند  درس های  تدریس شده  قبلی را بخوانند   بنا به اهمیت موضوع تصمیم گرفتم با انجام مطالعات بیشتر و تحول در ارزشیابی سطح دانش و معلومات دانش آموزان را بالا ببرم. شناسایی مسئله      پرورش عادت صحیح فکر کردن در دانش آموزان ، یکی از وظایف عمده دست اندرکاران تعلیم و تربیت ، به ویژه معلمان است . ایجاد شرایط مطلوب برای اندیشیدن و تحریک ، تشویق و راهنمایی دانش آموزان برای کسب مهارت های تفکر و اندیشه صحیح در فرآیند تدریس – یادگیری ، امری اجتناب ناپذیر است . زیرا در هر جامعه ای ، تحولات و تغییرات سریع و فزآینده ای رخ می دهد که اگر نظام آموزش وپرورش نتواند توانایی حل مسایل ناشی ازآن ها را به دانش آموزان خویش بیاموزد ، به موفقیت جامعه آسیب رسانده است وقتی روش های تدریس تغییر می یابد باید نو آوری هایی نیز در نحوه اندازه گیری و سنجش پیشرفت تحصیلی فراگیران به وجود آید یکی از روشهای ارزشیابی برای توسعه و بهبود مهارت تفکر در دانش آموزان ، روش گروهی است .     در این روش ابتدا مسئله ای از سوی معلم برای دانش آموزان مطرح می شود سپس با یاری جستن از ارزشیابی گروهی مسئله مورد تحلیل و بررسی قرار می گیرد و هر گروه بهترین راه حل را برای مساله انتخاب می کند چون مساله در گروه مورد بحث و بررسی قرار می گیرد دانش آموزان با علاقه و انگیزه به یادگیری مطلب می پردازند در این ارزشیابی به توانایی مشاهده دقیق ، میزان و نحوه جمع آوری اطلاعات ، فرضیه سازی ، قدرت پیش بینی ، مطالعات کتابخانه ای ، پروژه های تحقیقاتی ، گزارش از بازدیدهای علمی ، مقاله نویسی و  .... توجه کافی می شود . فرآیند مزبور باید منظم و منطقی صورت گیرد زیرا در غیر این صورت ، شکست معلم در اجرای هدف های تدریس و یادگیری قطعی است . اگر به ارزشیابی تحصیلی به مثابه جزیی از فرآیند آموزش نگاه شود این عنصر می تواند در مقامی قرار گیرد که به رشد و توسعه نظام آموزش و پرورش جامعه کمک کند اما در کشور ما بنابر پژوهش موسی ( 1376) ، درعمل تنها از این عنصر با ارزش برنامه درسی ، تنها برای نمره دادن و مقایسه پیشرفت تحصیلی دانش آموزان با یکدیگر و طبقه بندی آنان و نهایت ارتقای تحصیلی دانش آموزان استفاده به عمل آمده و سایر هدف های آن به دست فراموشی سپرده شده است .در نتیجه طبق پژوهش دادستان ( 1375) به جای این که عنصر ارزشیابی در جهت بهبود و اصلاح نارسایی های نظام آموزشی و پرورشی و اهرم بازخورد عمل کند ، بر عکس به گونه ای از این عنصر استفاده شده است که جز ایجاد تنش و اضطراب ، عدم اعتماد به نفس ، دلزدگی و رویگردانی از درس و مدرسه چیز دیگری را به دنبال نداشته است . اما در رویکرد جدید برنامه ریزی ، یادگیری عبارت از گرفتن نمره یا امتیاز مورد ملاک در آزمون های استاندارد و معلم ساخته نیست یادگیری آن چیزی است که با اندیشه ورزی و تعامل فکری یا بهره گیری از انواع فناوری های مهیا و در دسترس ، شکل می گیرد و رشد می یابد انجام درست این موارد مستلزم استفاده از شیوه های مناسب ارزشیابی از یادگیری است باید دانست که روشهای متفاوتی برای فکر کردن ، یادگیری و ابراز ویژگی های شخصی وجود دارد که از جمله روشهای جدید، انجام فعالیت های گروهی و در نهایت ارزشیابی گروهی می باشد .  حال جای این سئوال مطرح است که ارزشیابی از فعالیت های گروهی دانش آموزان چگونه باید باشد ؟ و نقاط قوت و ضعف این ارزشیابی چیست ؟