بهینه سازی سطح مقطع سازه های خرپایی با استفاده از الگوریتم ژنتیک هوشمند

• مقاله با عنوان: بهینه سازی سطح مقطع سازه های خرپایی با استفاده از الگوریتم ژنتیک هوشمند  

• نویسندگان: مجتبی حنطه ، محمود اکبری ، علیرضا پاچناری  

• محل انتشار: نهمین کنگره ملی مهندسی عمران - دانشگاه فردوسی مشهد - 21 تا 22 اردیبهشت 95  

• فرمت فایل: PDF و شامل 9 صفحه می باشد.

چکیــــده:

به علت کاربرد بسیار زیاد خرپاها بهینه سازی توپولوژی، شکل و سطح مقطع (اندازه) اعضای خرپا از اهمیت ویژه ای برخوردار است. این مقاله به بهینه سازی سطح مقطع خرپاها با توپولوژی و شکل ثابت می پردازد. برای بهینه سازی، سطح مقطع تمامی اعضا به عنوان متغیرهای طراحی و وزن سازه به عنوان تابع هدف انتخاب می شود و قیود مسأله شامل محدودیت های مربوط به تغییر مکان گره ها و تنش موجود در اعضا می باشد که مقادیر مجاز با استفاده از شرایط مسأله و آیین نامه های طراحی تعیین می گردد. در این مطالعه برای حل مدل بهینه سازی از یک الگوریتم ژنتیک هوشمند استفاده می شود که سرعت همگرایی بالاتری نسبت به الگوریتم ژنتیک متداول دارد. الگوریتم پیشنهادی در چندین خرپای نمونه استفاده شد و نشان داده شد که نوآوری های انجام شده در هوشمندسازی الگوریتم ژنتیک تأثیر بسزایی در همگرایی و بهبود جواب ها در مقایسه با الگوریتم ژنتیک معمولی دارد.

________________________________

** توجه: خواهشمندیم در صورت هرگونه مشکل در روند خرید و دریافت فایل از طریق بخش پشتیبانی در سایت مشکل خود را گزارش دهید. **

** درخواست مقالات کنفرانس‌ها و همایش‌ها: با ارسال عنوان مقالات درخواستی خود به ایمیل [e-mail] پس از قرار گرفتن مقالات در سایت به راحتی اقدام به خرید و دریافت مقالات مورد نظر خود نمایید. **

بهینه سازی سطح مقطع و شکل هندسی خرپاهای دو بعدی و سه بعدی با استفاده از روش گروه ذره ها (PSO)

• مقاله با عنوان: بهینه سازی سطح مقطع و شکل هندسی خرپاهای دو بعدی و سه بعدی با استفاده از روش گروه ذره ها (PSO)  

• نویسندگان: سید مجتبی موسوی ، فرزاد شهابیان ، مسعود حمیدی فرد  

• محل انتشار: نهمین کنگره ملی مهندسی عمران - دانشگاه فردوسی مشهد - 21 تا 22 اردیبهشت 95  

• فرمت فایل: PDF و شامل 9 صفحه می باشد.

چکیــــده:

طراحی بهینه خرپاها در مهندسی سازه همواره مورد توجه پژوهشگران بوده است. روش های سنتی بهینه سازی به علت نیاز به محاسبه مشتق تابع هدف و نیز محدود بودن به فضای جستجوی پیوسته، در کاربردهای عملی با مشکلاتی روبرو هستند. با توجه به تعداد زیاد عضوهای این نوع از سازه ها، نیاز به روشی نظام مند وجود دارد تا با در نظر گرفتن همه قیدهای طراحی، سطح مقطع و شکل هندسی این سازه ها بهینه گردد. در این مقاله، روش گروه ذره ها (PSO) برای طراحی بهینه سطح مقطع و شکل هندسی خرپاها مورد استفاده قرار گرفته است. این روش یک فرآیند الهام گرفته شده از طبیعت و بر اساس تکرار است که برای حل مسئله های ترکیبی و چندمنظوره به کار می رود. برای این کار، برنامه ای در محیط نرم افزار MATLAB نوشته شده است. نتایج حاصل نشان می دهد که روش به کار رفته در این پژوهش، از دقت و کارایی بالاتری نسبت به سایر مراجع برخوردار است.

________________________________

** توجه: خواهشمندیم در صورت هرگونه مشکل در روند خرید و دریافت فایل از طریق بخش پشتیبانی در سایت مشکل خود را گزارش دهید. **

** درخواست مقالات کنفرانس‌ها و همایش‌ها: با ارسال عنوان مقالات درخواستی خود به ایمیل [e-mail] پس از قرار گرفتن مقالات در سایت به راحتی اقدام به خرید و دریافت مقالات مورد نظر خود نمایید. **

مقاله سیستم های فاصله گذاری

لینک پرداخت و دانلود *پایین مطلب*

 

فرمت فایل:Word (قابل ویرایش و آماده پرینت)

 

تعداد صفحه:28

فهرست و توضیحات:

مقدمه

تجزیه و تحلیل

روش تحقیق

سیستم های فاصله گذاری و خر پای متناوب

در این بخش اساساً تیر های به ارتفاع طبقه که دهانه ها در جهت کو تاه ساختمان می پوشانید مورد نظر ما می باشد .

این تیرها که بر ردیف هائی از ستون ها در امتداد دیوارهای خارجی متکی می باشند ممکن است خرپاهای فولادی یا بتنی ، و یا دیوارهای بتنی تو پر باشند.

متداول ترین سازه های تیر دیواری سیستم های فاصله گذاری و خرپاهای متناوب می باشند. خرپاها یک طبقه در میان به کار برده می شوند. این خرپاها دال های کف را هم در تار فوقامی و هم در تار تحتانیشان نگه می دارند. فضای آزادی که در طببقات متناوب (یک در میان) ایجاد می شود برای بعضی از انواع ساختمان ها که در طرح ریزی فضاهای آنها انعطاف پذیری لازم است سودمند می باشد. ساختمان متشکل از خرپاهای متناوب از سیستم فا صله گذاری خیلی سخت تر می باشد. در اینجا خرپاها در تمام طبقات بکار می روند ولی بصورت متناوب قرار داده می شوند. با به کار بردن تیرهای دیواری به ارتفاع طبقه بطور متناوب، دال های کف فقط نصف فاصله بین خرپاها رامی پوشانند و فضاهای باز نسبتاً بزگی ایجاد می شود. این دال های کف از یک طرف روی تار فوقانی یک خرپا قرار دارند و از طرف دیگر از تار تحتانی خرپای بعدی که در طبقه بالا قرار دارد آویزان می شوند. طرز قرار گرفتن خرپاها در ارتفاع ساختمان تا حدودی شبیه طرح آجر کاری دیوارها می باشد.