بخشی از متن اصلی :
تعریف ادبیات
گذشته : مجموعه آثار مکتوب و بر جامانده
حال : شعر و نثر داستانی و نمایشی و نوشته های ادبی و شاعرانه
تعریف مکتب یا سبک ادبی : ابتکار در زبان و معانی و شیوه ی بیان
تعریف ادبیات مردمی فارسی : ادبیات عرفانی که با زندگی و فرهنگ مردم پیوند دارد .
درس اول
خط تصویری : کشیدن تصویر چیزها به دور از ظرافت برای انتقال مفهوم
مراحل خط ... خط تصویری .... علامت نویسی .... منفی نگاری .... الفبایی
اولین بار الفبا .... فنیقی ها : سه هزار سال قبل از میلاد
الفبا در ایران = چند صد سال قبل از میلاد ..... مارها .... به تقلید از فنیقی ها
( انواع خط )
دوره رواج تعداد
حروف جهت نوشتن علا نامگذاری
میخی
اوستایی
پهلوی باستان و هخامنشینان
اواخر ساسانی
اشکانیو ساسانی 36
44
22 چپ به راست
راست به چپ
راست به چپ چون شکل حروف و وسیله نوشتن آن شبیه میخ است
خط نوشتن کتاب مذهبی اوستا
از ریشه پرثو = پهلو
از نام قوم اشکانی گرفته شده
بخش های اوستا : یسنا – یشتها – ویسپرد – وندیداد –خرده اوستا حاوی مناجاتها و ستایشها
تعریف زبان فارسی : زبان ایران پیش از اسلام
این فایل با فرمت word در اختیار شما قرار میگیرد
تعداد صفحات : 50
عنوان تحقیق:رابطه سیاست و ادبیات
فرمت:ورد
صفحه:19
بحث رابطه سیاست و ادبیات، بحث جدیدی نیست، بلکه سابقه آن به دوران یونان باستان، مخصوصاً آثار افلاطون، باز میگردد. در دورههای بعد نیز، افرادی همانند ژان ژاک روسو به هر دو عرصه توجه داشتند. روسو در کنار نظرات سیاسی و اجتماعی خود به نگارش رمان نیز اقدام کرد. برتراند راسل و ژانپل سارتر، به عنوان متفکران دورهِ متأخر، در عین ارائه عقاید فلسفی و سیاسی - اجتماعی خود، رمانهای جدی نگاشته و حتی فعالان سیاسی و اجتماعی نیز بودند و جایزه نوبل هم دریافت کردند. و باز جدیدتر افرادی، مانند ادوارد سعید، بر نقش روشنفکران در پیوند این دو رشته تأکید داشتهاند.
...
WORD
179 اسلاید
زبان امری اجتماعی و وسیلهای است برای برطرف کردن نیاز افراد جامعه به برقراری ارتباط با یکدیگر و تفهیم و تفاهم.تغییراتی که در زبان رخ میدهد تصادفی و اتفاقی نیست بلکه تابع قوانین و قواعد معینی است و به همین دلیل، با اینکه هر زبانی از صورت اصلی خود بسیار دور شده است، میتوان رابطة آن را با اصل و با زبانهای دیگری که از آن منشعب شدهاند تشخیص داد. زبان مانند یک امر طبیعی به طریقی مشخص تحول و تکامل مییابد و بههمین دلیل باید دانست که تغییر یا دور شدن یک صورت زبانی از اصل و صورت قدیمی خطا و غلط شمرده نمیشود بلکه معلول رویدادهای اجتنابناپذیر زمان است. در دورة باستان هر اسم به هشت حالت مختلف صرف میشد و علایم صرفی نیز تکواژهایی پایانی بود که به واژة ساده میپیوست. در فارسی جدید، با حذف تکواژهای پایانی، نه تنها نظام صرف اسامی به کلی از بینرفته بلکه ساخت جنس دستوری و شمار مثنی نیز از دستگاه زبان خارج شده است.