179 اسلاید
زبان امری اجتماعی و وسیلهای است برای برطرف کردن نیاز افراد جامعه به برقراری ارتباط با یکدیگر و تفهیم و تفاهم.تغییراتی که در زبان رخ میدهد تصادفی و اتفاقی نیست بلکه تابع قوانین و قواعد معینی است و به همین دلیل، با اینکه هر زبانی از صورت اصلی خود بسیار دور شده است، میتوان رابطة آن را با اصل و با زبانهای دیگری که از آن منشعب شدهاند تشخیص داد. زبان مانند یک امر طبیعی به طریقی مشخص تحول و تکامل مییابد و بههمین دلیل باید دانست که تغییر یا دور شدن یک صورت زبانی از اصل و صورت قدیمی خطا و غلط شمرده نمیشود بلکه معلول رویدادهای اجتنابناپذیر زمان است. در دورة باستان هر اسم به هشت حالت مختلف صرف میشد و علایم صرفی نیز تکواژهایی پایانی بود که به واژة ساده میپیوست. در فارسی جدید، با حذف تکواژهای پایانی، نه تنها نظام صرف اسامی به کلی از بینرفته بلکه ساخت جنس دستوری و شمار مثنی نیز از دستگاه زبان خارج شده است.