دانلود مقاله شعر نیمایی

لینک و پرداخت دانلود * پایین مطلب *

فرمت فایل : word ( قابل ویرایش )

تعداد صفحه : 13

فهرست:

شعر نیمایی

زمینه تاریخی

شعر کلاسیک فارسی

مخالفت سنت‌گرایان

حمایت نوگرایان

شاعران نیمایی

هویت و جایگاه ممتاز شعر در فرهنگ ایرانی

مقدمه:

شعر نیمایی سبکی از شعر نو فارسی است که نخستین نمونه شعر نو در ادبیات فارسی بوده و برآمده از نظریه ادبی نیما یوشیج شاعر معاصر ایرانی است.

تحولی که نیما انجام داد در دو حوزه فرم و محتوای شعر کلاسیک فارسی بود. با انتشار شعر افسانه نیما مانیفست شعر نو را مطرح کرد که تفاوت بزرگ محتوایی با شعر سنتی ایران داشت.

تحقیق در مورد سعدی شیرازی

لینک پرداخت و دانلود *پایین مطلب*

فرمت فایل:Word (قابل ویرایش و آماده پرینت)


تعداد صفحه:67

سعدی تخلص و شهرت «مشرف الدین» ، مشهور به «شیخ سعدی» یا «شیخ شیراز» است.

درباره نام و نام پدر شاعر و هم چنین تاریخ تولد سعدی اختلاف بسیار است.

سال تولد او را از 571 تا 606 هجری قمری احتمال داده اند و تاریخ درگذشتش را هم سالهای 690 تا 695 نوشته اند.

سعدی در شیراز پای به هستی نهاد و هنوز کودکی بیش نبود که پدرش در گذشت.

آنچه مسلم است اغلب افراد خانواده وی اهل علم و دین و دانش بودند.

سعدی خود در این مورد می گوید:

همه قبیله ی من، عالمان دین بودند ------- مرا معلم عشق تو، شاعری آموخت

سعدی پس از تحصیل مقدمات علوم از شیراز به بغداد رفت و در مدرسه نظامیه به تکمیل دانش خود پرداخت.

او در نظامیه بغداد که مهمترین مرکز علم و دانش آن زمان به حاسب می آید در درس استادان معروفی چون سهروردی شرکت کرد.

سعدی پس از این دوره به حجاز، شام و سوریه رفت و در آخر راهی سفر حج شد.

او در شهرهای شام (سوریه امروزی) به سخنرانی هم می پرداخت ولی در همین حال، بر اثر این سفرها به تجربه و دانش خود نیز می افزود.

سعدی در روزگار سلطنت "اتابک ابوبکر بن سعد" به شیراز بازگشت و در همین ایام دو اثر جاودان بوستان و گلستان را آفرید و به نام «اتابک» و پسرش سعد بن ابوبکر کرد.

برخی معتقدند که او لقب سعدی را نیز از همین نام "سعد بن ابوبکر" گرفته است.



پس از از بین رفتن حکومت سلغریان، سعدی بار دیگر از شیراز خارج شد و به بغداد و حجاز رفت.

در بازگشت به شیراز، با آن که مورد احترام و تکریم بزرگان فارس بود، بنابر مشهور به خلوت پناه برد و مشغول ریاضت شد.

تحقیق پیرامون ادبیات معاصر

بخشی از متن اصلی :

ادبیات معاصر به ویژه ادبیات دههء پسین را می توان با دو مشخصهء بر جسته آن نشانی کرد و پی گرفت ودر داربست سیطرهءابتذال و آثار ماندگار به داوری آن نشست؛ هرچند در میان این دو, گرایش آثاری در نوسان میان این دو گرایش از نظرها پنهان می ماند.

بی گمان سیطرهء ابتذال ادبی به امروز و دیروز مان محد ود نمی شود, همپا و موازی با شاخهء پرباری ادبیات ما ریشه دارد؛ اما از عواملی که این ابتذال را استوار و مسلط می دارد به ویژه در شرایط موجود به گونهء زیر می توان بر شمرد:

روان هایی بیمار, نبود نقد ادبی و نظارت ادبی , تقلید و تقلیل, تکرار مکرر تفاله هایی نشخوار شده,تبدیل ادبیات به عرصه ای برای فر افگنی انتقام جویی ها, عقده ها و حقارت ها, عدام مسوولیت بسیاری از مسوولان نشریه ها , تعد د و کثرت بی رویه نشرات فا قد هنجار وپیوسته عواملی دیگر. در میان آبشخورهای این ابتذال را نمی توان از نظرها دور داشت و تنها به نقد موجودیت بحران اندیشه و فرهنگ در شرایط امروز بسنده کرد؛ به ویژه آن جاییکه پیش منظر فرهنگی ما با ورد استعمار و تجزیهء قلمرو فرهنگی و تمد نی به کشور هایی فاقد هویت و شناسنامه گره می خورد؛ و در پی آن با یک استحاله فرهنگی و بر زخی و با فاصله گرفتن از فرهنگ و ادبیات دیروزی و دست نیافتن به فرهنگ باختر زمین برابر می شویم ؛ ودر مسیر تجربه هایی پراگنده و روز مرگی, کمتر به آفرینش آثار ماندگار دست می یابیم.

سیاست هایی فرهنگ و ادب ستیزانه دولت های سده های پسین همراه با زبان ستیزی و فرهنگ گریزی دولتمردان امروزی و موانع پا گیر فر هنگ قبیله یی واین اواخر تها جم فرهنگ استعماری به تنگناها ومحدودیت های ما در راستای تکامل و اعتلای زبان و ادب ما می افزاید

این فایل با فرمت word در اختیار شما قرار می‌گیرد

تعداد صفحات : 11