دانلود تحقیق کمک پایان نامه با موضوع تئاتر مدرن که شامل 79 صفحه میباشد:
نوع فایل : Word
شرح محتوا
فصل اول
مقدمه
تئاتر مدرن ، معنی گسترده ای است که وقوع آن دست کم زمانی نزدیک به یک قرن را در خود نهفته دارد . مدرن بودن در تئاتر صور مختلفی را در بر می گیرد و هر روشنفکری که در امر تئاتر تجربه ای را به انجام رسانده ، وجهه نظر خاصی را ارائه کرده است که در نوع خود تاثیر گذار بوده است ...گاهی در نزد آنان همه چیز در قدرت بازیگران شکل می گرفت ، زمانی سخن و دیالوگ تئاتری سلطه داشت ، نور و دکور یکباره و در مقطعی اهمیت تعیین کننده یافت و یا آموزش به جنسی از تئاتر پیوند خورد ...
استانیسلاوسکی، گریک، میرهولد، راینهارت، آپیا، پیسکاتور، آرتو، گروتوفکی، برشت و ... بانیان چنین تحولاتی بودند . در این میان آراء فلسفی و اجتماعی آرتو، برشت و گروتوفکی با توجه به اهمیت تاثیر شگرف در تئاتر دهه های 50 و 60 مورد ملاقه است ، تا زمینه بررسی جنبش های هنری و تئاتری فراگیر این دو دهه مانند بیتینک ها، بیتل ها، هیپی ها و در نهایت انواع مکاتبی همچون Living theatre ، Happening ، Open theqtre ، Performance به دست آید .
اگر چه مراد نهایی این مساله بررسی آرا و آثار پیتر شومان است اما ایجاد فضایی با موضوعات فوق الذکر که به درک موضوع اصلی یاری می رساند ضروری است . نقطه مرکزی آثار پیتر شومان مخاطب هوشمندی است که خود در نهایت بازیگر است ، این نگرش وجه تشابه تمامی آنان است که به نوعی مدافع تئاتر نو بوده اند یا از طریق تجربه خود در این راه کوشیده اند . گریز از صحنه کلاسیک به معنی فراگیر آن و رسیدن به مکانی که در آن مخاطب تاثیر عمل گرایانه تری در حضور در تئاتر بیابد مراد و مقصود تئاتر های مدرن بوده و هست ؛ آگوست بوال چنین می گوید : ((فکر ندانستن ، آگاه نبودن بر این که کسی در حضور بازیگر است که دارد عملی را بازی می کند همیشه مرا واداشته تا بکوشم دیگری در تئاتر را پیدا کنم که در آنها تماشاگر ، (( تماشا – بازیگر )) ((Forumtumtheatre )) ما نه فقط تماشاگری Spect –Actor که از صحنه می گیرد ، بلکه کسی که محتملا شرکت و مداخله می کند . آن وقت بود که به شکل دیگری از تئاتر بنام تئاتر مناظره ای Spectator رسیدم که در آن تماشاگر مستقیما مداخله می کند و می داند که مداخله او بر عمل تاثیر تغییر دهنده ای دارد .
بخش اول
فصل دوم
تئاتر آمریکا در دهه های 50 و 60 دچار تحولی شگرف میشود ریشه این تحول با رویدادهای مهم سیاسی و اجتماعی د ر دنیا مرتبت بود و آمریکا یکی از طرف های درگیر در آن بود .
به واقع تمدن نو ظهور آمریکا دلترین استراتژیک خود را در اجزاء وقایع عالم مورد آزمایش قرار می داد و به دنبال آرزوهای کاپیتالیستی خود بود . به موازات این رویدادها و پس از بروز تفکر وعمل سردمداران دولت های آمریکایی که هر چند سال تا تغییر رئیس جمهور آمریکا همراه بود ، جنبش های مختلف سیاسی ، فرهنگی و هنری در آمریکا تشکیل می شدند که بازتاب وعکس العمل حقیقی جامعه آمریکا در برابر عملکرد دولت مردان بود.
تقابل مورد بحث یکی از نشانه های جنسی از دموکراسی است که خود می باید به خود بپردازد زیر بطور کلی می توان سلب و ایجاب های یک جامعه را در حوزه ای واحد مورد داوری قرار داد ، اما تصمیم مصمم دولت های آمریکا در دهه های مختلف و مخصوصا در دهه های 50 و 60 برای سلطه بر جهان به همان قدرت و عزم سبب پیدایی گروه های مخالف سلطه گری با همان سماجت و با روحیه اعتراض شدید به عملکرد و روزسران کاخ سفید شد . بهره گیری گروههای معترض که اغلب از جوانان تشکیل می شد از عناصر هنری و مخصوصا تئاتر و موسیقی جزء ویژگی های مهمی است که د ر سرنوشت وسبک و سیاق هنر معاصر نقش تعیین کننده داشته است . به همین واسطه ورود به وقایع مهم سیاسی و اجتماعی که با مناسبات اقتصادی جهان معاصر ارتباط تنگاتنگ دارد ، جهت ریشه یابی ماهیت جریان های هنری امری محتوم و گریز ناپذیر است . هریتر سربازان آمریکائی که جان انقلاب را در کشورهای تحت سلطه می گرفت ، یک ایده اعتراض به عنوان ما به ازای آن در ذهن یک جوان آمریکائی برای پرشی عمیق بود که در نهایت پرش از ماهیت انسان و هدف زیستن که می باید صلح و دوستی آن باشد ، منجر می گشت . هنر به عنوان زبانی گویا ، باطنی و جذابیت بستری برای بروز این اعتراضات شد و نقش آینگی حقایق روی داده در آمریکا و دیگر کشورها را یافت . ظهر گروههای معترض که گاهی چاشنی نصب بر اعمال آنان مرتبت بود در دهه های 50 و 60 موجی از نگاه به حیات انسانی وخطرات پیرامون آن را نمایاند و...
بخش دوم
«تئاترهای آوانگارد دهههای 50 و 60»
«زبان»
«به گذشته که مینگرم آنچه که روشنتر مینماید معنویت آن دوره است، آمادگی عاری از ترس برای انجام هر کاری و جسارت اطمینانبخش ما که در حال گشودن بنیادین راه نوین بودیم32.»
اشاره ایوان رانیر (yvonne Rainer) به حال و هوای انقلابی دهههای 50 و 60 است. علاوه بر آن مجموعه عواملی که در هالهایی از امور سیاسی سربرآورد در درون و جوهره تئاتر آوانگارد در سالهای 50 و 60 و حتی بعد از آن نگرشی ژرف نضبح گرفت، که بستر آن زبان به معنی زبان بود. چراکه آنچه در جوامع از سوی سانهها یا دولتها بیان میشد، همانی نبود که میبایست باشد. همواره معانی دیگر به عنوان اهداف در پس قضیه بود و زبان به عنوان محملی تنها در صورت خود بروز مییافت:
«آن بازیگر بیحرکتی که ]رمز و رازها و قطعههای کوچکتر[ تئاتر زنده (Living theatre) را آغاز کرد، که در حالت مبارزه ساکت ایستاده بود، وبرا پیش از 6 دقیقه سخت به تماشاگران خیره مانده بود. وی آغاز راهی تازه را نشان کرده بود. بسیاری از تئاترهای بعد از جنگ ]جهانی دوم[ با ویرانی و نابود شدن، زبان به عنوان وسیله ارتباطی کلبنی میرفت. اما حالا کلمات قطعاً کنار گذاشته میشد و فصاحت سکوت و قدرت بیان بدن به جای آنها بکار میآمد. کلو و (clov) و در اندگیم (End game) (بازی آخر) ساموئل بکت (Samuel Becket) میگوید: من از کلماتی که شما به من یاد دادید استفاده میکنم. اگر آنها دیگر تهی از معنی گشتهاند، به من کلمات دیگری بیاموزید. یا بگذارید من خاموش بمانم … در میان هجوم زبان هرچه بیتأثیرتر، مبارزه بیکلام بازیگر تئاتر زنده یک رودررویی و مقابله مجریان برنامه که فیزیک خود را بکار میگرفتند و تماشاگران آنها به شیو آرتو (Artaud) با منظور تأثیر شکآمیز تماشاگران و پرتاب آنها به درون یک آگاهی تازه بود...
تئاتر زنده «Living theater»
گروه تئاتر زنده در سالهای دهه 50 موجی از نوگرایی را با توجه به مفاهیم نوین ایجاد کرد. «جودیت مالینا» (Judith Malina) و جونیت بک (Julian Beck) در سال 1946 Living theatre را تأسیس کردند. این گروه در اصل به تئاتر شاعرانه غیرواقع گرا اعتقاد داشتند و در دهه 1950 تحت تأثیر آرتو و برشت به اجرای نمایش پرداختند... از سال 1960 به دلیل نپرداختن مالیات به دولت تئاتر آنها تعطیل شد و اعضای آن به اروپا سفر کردند. از این زمان گروه فعالیت خود را به طور فزاینده ای وقف اجرای نمایش هایی کرد که به مسائل انقلابی می پرداخته مانند اعتراض به حضور آمریکا در ویتنام و سیاستهای امپریالیستی آمریکا در کشورهای دیگر...