چکیده:
بهمن ماه امسال شاهد برگزاری همایش سالانه IMI-100 بودیم . همایشی که در آن هر سال 100 شرکت بزرگ و برتر کشور معرفی می شوند.
بهمن ماه امسال شاهد برگزاری همایش سالانه IMI-100 بودیم . همایشی که در آن هر سال 100 شرکت بزرگ و برتر کشور معرفی می شوند. نگاهی به لیست این 100 شرکت نشان می دهد که اکثریت قریب به اتفاق این شرکتها ، خصوصی به معنای واقعی نیستند . این در حالی است که 8 سال از ابلاغ سیاست های اصل 44 توسط مقام معظم رهبری می گذرد . آیا پس از 8 سال که اراده نظام بدان تعلق گرفته است که از اقتصاد دولتی به سمت اقتصادی که در آن بخش خصوصی نقشی مهم و اساسی دارد حرکت کند، توانسته ایم سهم مهمی از اقتصاد را در دست بخش خصوصی قرار دهیم ؟
نگاهی به برنامه ریزی های بیست ساله گذشته دولت چین که هنوز عنوان کمونیست را به یدک می کشد(!) نشان می دهد که برنامه ریزی های دولت بر پرورش قهرمانان ملی national heroes بوده است . یعنی دولت وظیفه خود را این قرارداده است که با تقویت بخش خصوصی، شرکت های میلیارد دلاری بپروراند . همچنین شاهد آن هستیم که کشور تایوان با تولید ناخالص داخلی نزدیک به کشور ما، دارای 6 شرکت بزرگ در میان 500 شرکت بزرگ جهان است.