مطالعه تطبیقی میزان مشارکت سیاسی در بین دانشجویان دانشگاه اصفهان و دانشگاه آزاد واحد نجف آباد

پایان نامه کارشناسی ارشد جامعه شناسی

209 صفحه

چکیده:

از ابتدای تشکیل جوامع بشری تا پیدایش دولت­ شهرهای آتن و نیز شکل­ گیری و ایجاد دولت -ملت­ های امروزی مسأله مشارکت مردم در امور حکومت و کشورداری و نیز شیوه ­ها و چگونگی این مشارکت مورد توجه اندیشمندان سیاسی بوده است. این پ‍ژوهش با هدف سنجش میزان مشارکت سیاسی در بین دانشجویان دانشگاه­­ اصفهان و دانشگاه آزاد واحد نجف آباد به بررسی رابطه بین متغیرهای اجتماعی مختلفی نظیر سن، جنس، رشته تحصیلی، مقطع تحصیلی، پایگاه اقتصادی ‐ اجتماعی، میزان دینداری و میزان استفاده از وسایل ارتباط جمعی ، احساس اثر بخشی سیاسی، احساس بی ­قدرتی سیاسی، نگرش سیاسی والدین و اعتماد نهادی با میزان مشارکت سیاسی پرداخته است. این تحقیق از نوع پیمایش بوده که طی آن 755 نفر از دانشجویان مورد مطالعه با استفاده از روش نمونه ­گیری طبقه­ ای متناسب انتخاب و در بین آنان پرسش نامه توزیع گردید. با توجه به پراکندگی متغیر اصلی تحقیق در پیش آزمون انجام شده در بین دانشجویان این دو دانشگاه و سطح اطمینان ۹۵ درصد، حجم نمونه بوسیله فرمول کوکران برای دانشجویان دانشگاه اصفهان375 نفر و برای دانشجویان دانشگاه نجف آباد 380 نفر محاسبه شد. اعتبار پرسش نامه از نوع اعتبار محتوایی بوده است. ضریب آلفای کرونباخ محاسبه شده برای متغیرهای مستقل (دینداری، مشارکت سیاسی) و متغیر وابسته تحقیق (نگرش سیاسی) بیانگر بالا بودن همبستگی درونی گویه‌ ها و به عبارت دیگر مطلوبیت پایایی ابزار تحقیق بود.

 همچنین به کمک نرم افزارspss  داده ­های جمع ­آوری شده و با کمک نرم افزار لیزرل مورد تجزیه تحلیل قرار گرفت. یافته ­های تحقیق بیانگر این است که میانگین میزان مشارکت سیاسی در بین دانشجویان دانشگاه اصفهان بیشتر از دانشجویان دانشگاه نجف آباد است. همچنین بین میزان مشارکت سیاسی دانشجویان به لحاظ جنس، رشته تحصیلی و از یک سو و بین متغیرهای میزان دینداری، پایگاه اقتصادی – اجتماعی، میزان استفاده از رسانه ­های جمعی، میزان اعتماد نهادی، میزان احساس اثر بخشی سیاسی، میزان احساس بی­ قدرتی و میزان نگرش سیاسی والدین با میزان مشارکت سیاسی از سوی دیگر رابطة معنا­داری وجود دارد. در حالی که بین افراد مجرد و متأهل، مقطع تحصیلی و وضعیت اشتغال از این نظر، تفاوتی وجود ندارد.

واژگان کلیدی: مشارکت سیاسی، پایگاه اقتصادی- اجتماعی، دینداری، وسایل ارتباط جمعی، اعتماد نهادی، احساس بی­ قدرتی سیاسی، احساس اثر بخشی، نگرش سیاسی والدین و دانشجویان