لینک پرداخت و دانلود *پایین مطلب*
فرمت فایل:Word (قابل ویرایش و آماده پرینت)
تعداد صفحه59
فهرست مطالب
ستاره صبحگاهی ـ ستاره شامگاهی : مطالعه زهره : زهره خواهر زمین است ؟ اقیانوسی از ابر : دمای زهره گرمتر از آن که تحمل پذیر باشد: مکانی زیبا برای دیدن، ولی ... منظومه شمسی :
درباره چگونگی بوجود آمده سیارهها نظریههای گوناگونی وجود دارد بعضی از دانشمندان عقیده دارند که همه سیارههای منظومه شمسی بین 5 تا 6 هزار میلیون سال پیش پدید آمدهاند در آن زمان خورشید هنوز ستاره جوانی بود یعنی مدت زیادی از پدید آمدن خود خورشید نمیگذشت.
خورشید به هنگام حرکت در فضا از میان ابرهای بسیار بزرگی از گاز و غبار عبور کرد. نیروی جاذبه خورشید قسمتی از این گازها و ذرههای غبار را به سوی خود کشید به این ترتیب دایرهای از ذرات کوچک و گاز در اطراف خورشید جمع شد. این دایره به دور خورشید میچرخید کم کم ذرهها یکدیگر را جذب کردند و به هم پیوستند از این پیوستن، تودههای کوچکی از غبار و گاز پدید آمد. این تودهها، که هم چنان گرد خورشید میچرخیدند هنوز بسیار کوچک بودند، اما رفته رفته بزرگتر میشدند. هر چه این تودهها بزرگتر میگشتند، نیروی جاذبه آنها هم بیشتر میشد و گرد و غبار بیشتری را به سوی خود میکشید.
پس از گذشت چند هزار سال، 9 سیاره بزرگ و چندین سیاره کوچک به وجود آمد که همه به دور خورشید میچرخیدند به این ترتیب، منظومه شمسی پدید آمد[1].
نام تمام سیارات منظومه شمسی به جز یکی، از اسامی خدایان و الهههای افسانههای روم و یونان گرفته شده است برای مثال نام بزرگترین سیاره، ژوپیتر (مشتری)
[1] همسایگان زمین ـ ماندانا سمیعی ـ ص 9
لینک پرداخت و دانلود *پایین مطلب*
فرمت فایل:Word (قابل ویرایش و آماده پرینت)
تعداد صفحه: 14
فهرست مطالب:
سیارات منظومه شمسی
شناخت اجمالی سیارات منظومه شمسی
سیاره عطارد(Mercury)
سیاره زهره(Venus)
سیاره مریخ(Mars)
سیاره مشتری(Jupiter)
سیاره زحل(Saturn)
سیاره اورانوس(Uranus)
سیاره نپتون (Neptune)
سیاره پلوتو(Pluto)
سیارات منظومه شمسی
آسمان شب فرصتی استثنایی در اختیار بشر می گذارد تا نگاهی عمیق تر به دنیاهای فرا زمینی داشته باشد. دنیاهایی اسرارآمیز، شگفت انگیز و منحصربه فرد که از گذشته های دور ذهن کنجکاو بشر را به خود مشغول داشته اند. در میان ستارگان ثابت که
گویی به آسمان میخکوب شده اند. اجرامی انگشت شمار نیز وجود دارند که با حرکات عجیب و ظاهر غریب ذهن کنجکاو او را تحریک می
کنند. اینها سیاراتند که وجودشان آرامش بخش خلوت زمینیان است.خوشبختانه ما در منظومه ای زندگی می کنیم که کره خاکی ما تنها
سیاره آن نیست اگرچه سیاره منحصر به فرد منظومه و حتی عالم هستی است. با این حال همیشه کشف حقایق کرات دیگر انگیزه ای
قوی برای بسیاری از فعالیتهای پژوهشی بشر بوده است. آشنایی با این اجرام می تواند دید و نگرش ما را به عالمی که در آن زندگی می
کنیم متحوّل سازد و ما را در حل بسیاری از مسایل و مشکلات جوامع بشری یاری رساند. در این مقوله سعی می شود اطّلاعات مهم و
مختصری درخصوص ویژگیهای سیارات در اختیار خوانندگان گرامی قرار گیرد تا انگیزه ای برای رصد و پژوهش سیارات باشد.
لینک پرداخت و دانلود *پایین مطلب*
فرمت فایل:Word (قابل ویرایش و آماده پرینت)
تعداد صفحه16
فهرست مطالب
پیشگفتار 2
سیارات و منظومه شمسی 4
خورشید و ماه 9
فضا و تلسکوپ 12
سفینه 14
منابع و مآخذ 16
پیشگفتار
چه زمانی جهان شکل گرفت؟
اگر همان طور که ستاره شناسان عقیده دارند , عالم در حال بزرگ شدنباشد باید قبول کرد که در زمان گذشته کوچکتر بوده است مدت ها قبل همهی کهکشان های جهان می بایست در فضایی کوچکتر فشرده شده باشد شاید انفجاری عظیم باعث پخش شدن کهکشان در فضا شده باشد این انفجار بزرگ بایستی در حدود 15000 میلیون سال پیش روی داده باشد
حال آیا زمین مرکز جهان است؟
جهان مجموعه ای از تمامی سیارات اقمار ستارگان و کهکشانهاست جهان در تمام جهات گسترده شده است ممکن است ما نتوانیم قسمتهایی از جهان را با تلسکوپهایمان ببینیم بنابراین نمی توانیم بگوییم که ایا زمین در مرکز جهان است یا نه همان طور که میدانید نیرویی شما را روی زمین ثابت نگه می دارد که پیوستگی تمام عالم را نیز حفظ کرده است این نیرو جاذبه نام دارد که در بین ستارگان سیارات و کهکشانها وجود دارد البته جاذبه ستارگان را در کهکشانهای عظیم در کنار هم نگه می دارد
ستاره شناسان می توانند سرعت حرکت کهکشانها و ستارگان را اندازه بگیرید اکثر انها در حال دور شدن از ما هستند هر چه کهکشانها از ما دورتر باشند به نظر می رسد که با سرعت بیشتری از ما فاصله می گیرند و این بدان معنا است که جهان در حال بزرگ سدن است ستاره شناسان عقیده دارند که جهان در حال بزرگ شدن است و شاید این بزرگ شدن به پایان نرسد اما این سیر ممکن است کندتر شود و یا حتی متوقف گردد و سپس جهان شروع به کوچک شدن کند و نهایتا تمامی کهکشانها به هم برخورد کرده یکدیگر را نابود کنند فاصله ی بین ستارگان بسیار زیادتر از ان است که ستاره شناسان بتوانند برای بیان ان از واحد کیلومتراستفاده کند به جای ان معمولا از سال نوری استفاده می کنند یک سال نوری مسافتی است که نور در یک سال طی می کند که تقریبا مساوی است با نه و نیم تریلیون کیلومتر.
سیارات و منظومه ی شمسی
سیارات چگونه نامگذاری شده اند؟ منظومه ی شمسی چیست؟چند سیاره در منظومه شمسی وجود دارد و بزرگترین و کوچکترین سیاره در منظومه شمسی چیست؟منظومه شمسی
لینک و پرداخت دانلود * پایین مطلب *
فرمت فایل : word ( قابل ویرایش )
تعداد صفحه : 9
مقدمه:
کره ماه تنها قمر زمین است. میانگین فاصله ماه تا زمین ۳۸۴۴۰۳ کیلومتر و قطر ماه ۳۴۷۶ کیلومتر است. کره ماه در حقیقت نزدیکترین جرم آسمانی به زمین محسوب می شود که نور میتواند در مدت تقریبا ۱٫۳ ثانیه این فاصله را طی نماید. در سال ۱۹۶۹ نخستین افراد به نامهای نیل آرمسترانگ و باز آلدرین بر ماه فرود آمدند.
بر خلاف زمین، ماه نه دارای آب است ، نه هواکره (جو)، نه زندگی و نه میدان مغناطیسی. نمیتوان گفت که ماه کاملاً غیر فعال است،زیرا «ماه لرزه» را باید نشانهای از وجود نوعی حرکت در درون آن دانست
لینک پرداخت و دانلود *پایین مطلب*
فرمت فایل:Word (قابل ویرایش و آماده پرینت)
تعداد صفحه109
فهرست مطالب
فرضیه سحابی:
سؤالات مطرح شده به وسیله فرضیه اصلی
تفسیر جدیدی از فرضیه سحابی:
الف) چرخش و محیط اطراف سحابی
شکل گیری منظومه شمسی شکل گیری منظومه شمسی از دید شیمی عمر منظومه شمسی
فصل اول: کلیاتی پیرامون منظومه شمسی.
پیدایش منظومه شمسی:
در مورد نحوه منظومه شمسی نظریات زیادی ارائه شده است. فرضیاتی مانند نظریه برخورد نزدیک، فرضیه کانت- لاپلاس و نظریه ابر غبار از جمله آن نظریات در مقوله زیر به آنها اشاره می شود.
نظریه برخورد نزدیک
تاکنون نظریات زیادی در مورد منشأ منظومه شمسی و زمین ارائه شده است، در میان آنها، دو نظر اساسی وجود دارد. اولی فرضیه برخورد نزدیک نام گرفته است. بر این پایه که سیاره ها، از مولد جدا شده از خورشید، تشکیل شده اند. بر طبق آن، کشش گرانشی یک ستاره یا دنباله دار به حدی بوده است که هنگام عبور از کنار خورشید مقداری از ماده آن را بیرون کشیده است. درواقع زمین ما عضوی از خانواده خورشید است.
در اوایل قرن بیستم میلادی دو اختر شناس امریکای نظریه برخورد نزدیک را ارائه دادند که بنا به عقیده آنها، ذراتی از ماده خورشید در اثر برخورد نزدیک ی ستاره دیگر بیرون ریخته است. بعداً این ذرات به همدیگر پیوسته و اجرام بزرگی را تشکیل