دانلود کتاب رمز گشایی جوغن ها(منبع معروف گنج یابی و آشنایی با دفینه ها +تصویری)

دانلود کتاب رمز گشایی جوغن ها، کتاب گنج یابی و آشنایی با دفینهدانلود کتاب رمز گشایی جوغن ها، کتاب گنج یابی و آشنایی با دفینه ها +تصویریکاسه ها و جوغن ها

شناخت جوغن ها در گنج یابی بسیار مهم است چون:

یکی از بیشترین علایمی که در ایران عزیز وجود داره سنگ کاسه و جوغنها هستند کاسه ها به طور معمول نشانه قبر هستند اما بعضی مواقع تفسیر دیگری نیز دارند برای یافتن مقبره باید بسته به نوع منطقه شکل قرارگیری کاسه ها و نشانه های کنار آنها و جهت های جغرافیایی دقت نمود هر چه کاسه خوش تراشتر و عمیق تر باشه به همان اندازه بزرگی و ثروت فرد متوفی رو می رسونه معمولا فاصله کاسه تا قبر از ۱۰ متر تجاوز نمی کنه اما درمواقعی استثناهایی نیز وجود داره.

در کل کاسه ها و جوغنها اینگونه تقسیم می شوند.

از نظر عمق و اندازه :

کاسه و یا جوغن ها از لحاظ اندازه به سه گروه کوچک متوسط و بزرگ تقسیم می شوند.کاسه و یا جوغن ها از لحاظ عمق هم به صورت عمیق و هم به صورت کم عمق یافت می شوند.

 از لحاظ وضعیت :

آن هایی که در سقف غارها و یا اتاق ها یافت می شوند.آن هایی که نشانه قبر هستند و در نزدیکی قبری قرار دارند.آن هایی که در کنار و همراه سایر علامت ها استفاده می شود.آن هایی که دفینه در داخل و یا زیر آن ها قرار دارد.

نکته مهم : دوستان کاسه به سنگی گفته می شود که فقط یک سر آن سوراخ باشد و از درونش زمین زیر آن معلوم نباشه اما جوغن به سنگی گفته میشه که دارای دو سوراخ از سر تا ته آن باشه و از ته آن زمین معلوم باشه.

کاسه کنده شده روی سنگ

این کاسه های کنده شده که به شکلهای مختلف کنده کاری شده اند(مربع و گرد و مستطیل) نماد قبر هستند.در گذشته اعتقاد داشته اند که از آبی که در آن کاسه جمع میشود توسط مرده داخل قبر نوشیده میشود.یعنی در اطراف سنگی که کاسه کنده کاری شده قبری وجود دارد.همه این علامت ها بار ندارند.سنگهایی که قابل حرکت هستند و از جای دیگری به انجا آورده شده دارای بار هستند.بدین صورت که فقط یه زرع زیر سنگی که کاسه روی آن کنده کاری شده را بکاوید.بار ان عموما یک خمره کوچک است.پس سراغ کاسه هایی که روی یک سنگ ریشه دار هستند نروید.

در این فایل ، تمام جوغن ها با تصویر مشخص و تعریف شده اند و در کار باستان شناسی و گنج یابی و دفینه ها بسیار کارآمد بوده و حاصل سالها مطالعه و تحقیق می باشد.

تحقیق درباره کلمات دینی و معانی

لینک پرداخت و دانلود *پایین مطلب*

فرمت فایل:Word (قابل ویرایش و آماده پرینت)

تعداد صفحه:6

فهرست و توضیحات:

جبایت

حاصل و باقی

حِمل

خازن

خراج

خراج گذار

خزانه

راتبه

شمار

عامل

مال بیعتی

مستحث

مستخرج

 مشاهره

مقاطعه

اموالی را گویند که به سوی بیت المال حمل می شود .

" و حسن سپاهیانی باز آمد با حمل های مکران و قصدار و رسولی مکرانی با وی و مالی آورده هدیه ی امیر . " ص 315

" طاهر را مثال بود تا مال ضمان گذشته... بطلبد و به نشابور فرستد ، نزدیک سوری صاحب دیوان تا حمل نشابور به حضرت آرند ." ص 434

و "سوم ماه رمضان، هدیه ها که صاحب دیوان خراسان، ساخته بود، پیش آوردند، پانصد حمل." ص 530

"گفت: این مال گشاده نیست، چون از مصر و شام، حمل در رسد، آن گاه این جواهر خریده آید." ص 542

"پس از رفتن وی، سوری آنچه نقد داشت، از مال حمل نشا بور و از آن خویش همه جمع کرد."

گنجور، گنجبان، خزانه دار، متولی حفظ  مال.(اقرب الموارد به نقل از لغت نامه ی دهخدا). "کسانی که جواهر و البسه را به عنوان خلعت می داده اندو  شمشیرهای مرصع و چیزهایی نظیر آن را در تحویل داشته اند.[1]"

"چون از مجلس عقد بازگردی، نثارها و هدیه ها که با تو فرستاده آمده است، بفرمایی خازنان را که با تواند، تا ببرند و تسلیم کنند." ص 274

"و خازنی نامزد شد با شاگردان و با حمّالانِ خزانه، تا با رسولان بروند."ص 281

"استادم بو نصر ... معتمدی را به نزدیک خازنان فرستاد، پوشیده و در خواست  تا آنچه به روزگار ملک و ولایت امیر محمد، او را داده بودند، از زر و سیم و جامه و قباها و اصناف نعمت، نسختی کنند، بفرستند." ص 339

"امیر گفت: دلم بر احمد نیالتگین، قرار گرفته است، هر چند که شاگردی سالاران نکرده است، خازن پدر ما بوده است." ص 349

"و محمود طاهر پدرش، مردی محتشم بود، از خازنان امیر محمود و بروی اعتمادی بزرگ داشت." ص 682

"آنچه  را که پادشاه و  حاکم از رعایا گیرند. گفته اند که خراج آن چیزی است که در حاصل مزروعات گیرند و باج آن چیزی است که جهت حق صیانت و حفاظت از سوداگران گیرند." (ناظم الاطباء به نقل از لغت نامه ی دهخدا) 

"برخی خراج و جزیه را دو لغت مترادف دانسته اند  که معنی مطلق مالیات می داده و از قرینه ی جمله، معلوم می شده است که کدام یک مالیات زمین (خراج) یا مالیات سرانه (جزیه) بوده است[2]." نیز گفته شده که "خراج، مالیات ارضی بود که از اهل ذمه گرفته  می شد در مقابل جزیه که مالیات سرانه بود."[3]

"و چون خبردیه و حصار و مردم آن به غوریان رسید، همگان مطیع و منقاد گشتند و بترسیدند و خراجها بپذیرفتند." ص 143

"پس امیر روی به عامل و رئیس ترمذ کرد و گفت : "صد هزار درم از خراج امسال، به رعیّت بخشیدیم."  ص 312

"و حسن سپاهانی ساربان را به رسولی فرستادند، تا مال خراج مکران و قصدار بیارد." ص 315

"احمد خود آنچه باید کرد، کند و مالهای تکّران بستاند از خراج و مواضعت."      ص 516

"هر پادشاهی که قوی تر باشد و از شما خراج خواهد و شما را نگاه دارد، خراج بباید داد و خود را نگاه داشت." ص 729