تحقیق مسئولیت سیاسی اعضای قوه مجریه/ در زیر به مختصری چکیده، تعداد صفحات، فرمت فایل و فهرست مطالب آنچه شما در این فایل دریافت می کنید اشاره شده است: خلاصه و چکیده تحقیق:اگرچه حکومت جمهوری اسلامی ایران مانند اغلب دولتهای همعصر خود جمهوری است،اما باید توجه داشت که تفاوت هایی هم وجود دارد.این مساله به خصوص درباره وضعیت رییس جمهور و سایر ارکان نظام سیاسی نمود پیدا میکند.اگرچه بعضی رییس جمهور را بهعنوان نماد جمهوری اسلامی ایران میشناسند،اما برخی دیگر او را تنها بالا ترین فرد اجرایی دولت قلمداد میکنند.هردو این تفاسیر ناقصند.این مقاله به وظایف، مسئولیتها و تواناییهای رییس جمهور برپایه قانون اساسی جمهوری اسلامی ایران و نقش وی بهعنوان شخص اول مملکت پس از رهبری و مسئول اجرای قانون اساسی میپردازد.نظام جمهوری اسلامی ایران از این منظر که چارچوبی برای اعمال حاکمیت در سرزمین مشخص با مردمان آن است تفاوتی با سایر نظامهای حاکمیتی ندارد بااینحال ساخت چارچوببندی آن به نحو بارزی با سایر ساختارهای حاکمیتی ممتاز میشود ساخت حاکمیتی در این نظام تا حدودی متفاوت از سایر نظامهاست.یکی از بنیادیترین تفاوتها گرایش نخب گرایانه در نظام جمهوری اسلامی است.در اکثر نظامهای حاکمیتی گرایش نخبگی عموما درنهادهای فیصله بخشی است درحالیکه در سیستم حکومت جمهوری اسلامی ایران بالاترین مقام رسمی کشور باید واجد ویژگی نخبگی(فقاهت)همراه با تائید عمومی باشد(رای مستقیم یا غیر مستقیم مردم )بااینحال مقاماتی نیز در این نظام سیاسی وجود دارند که قانون اساسی شرایط و ویژگیهای خاصی برای آنها از حیث نخبگی قائل نشده است نمایندگان مجلس،رئیس جمهور،اعضای شورای شهر و روستا بعبارتدیگر هر شهروند ایرانی اکثریت(یا اکثریت قریببهاتفاق آنها)میتوانند با تلاش در حوزه سیاسی اجتماعی بدون التزام به داشتن تخصصی خاص(نخبگی)و صرفا با رای مردم به ستمهای فوق دست یابند با توجه به نوع تقسیم قدرت در این نظام سیاسی که معطوف به اهداف آرمانگرایانه مقرر در مقدمه قانون اساسی جمهوری اسلامی است شاهد نوعی همنشینی نخبهگرایی و جمهوری به مفهوم خاص آن هستیم به نحوی که نخبگان نه فقط در نهادهای فیصلهبخش مثل دادگاهها بلکه در نهادهای تقنینی(شورای نگهبان)و رهبری نظام هم حضور پررنگ دارند(البته با لحاظ جمهوریت نظام)و این همنشینی علاوهبراینکه همگرایی و ارتقا سیستم را موجب میشود درعینحال ممکن است موانع و تعارضاتی را موجب شود که تفسیر دقیق،درست،متدولوژیک و معطوف به هدف این نظام سیاسی میتواند دامنه این تعارضات و موانع را کاهش داده و موجب کارایی نظام سیاسی در رقابت با سایر الگوهای حکومتی فراهم شود.روشن کردن حدود وظایف و اختیارات نهادهای مختلف و شفاف کردن آنها بهیقین حرکتی روبهجلو محسوب میشود.در این نوشتار به وظایف و اختیارات یکی از نهادهای اساسی و بنیادی این نظام می پردازیم و به سوالات زیر جواب میدهیم که جایگاه رئیس جمهور در نظام حکومتی جمهوری اسلامی کجاست ؟رابطه آن با رهبری چگونه است؟حدود اختیارات این رکن نسبت به سایر ارگان چگونه است؟چه اختیارات و وظایفی دارد؟و بالاخره خلاءهای موجود در این وظایف و اختیارات کجاست و چه تفسیری از وظایف این نهاد مطابق با اهداف آرمانگرایانه قانون اساسی وجود دارد.کثرت وظایف و اختیارات رئیس جمهور در ایران،در هر دورهای ایجاب نموده رئیس جمهور برخی از وظایف خود را به معاونین خویش واگذار نماید و محمل قانونی مورد استناد نیز عموماً اصل یکصد و بیست و چهارم قانون اساسی بوده که به رئیس جمهور اجازه داده جهت انجام وظایف قانونی خود معاونانی داشته باشد و متعاقباً امر اداره ی هیأت وزیران و مسئولیت هماهنگی سایر معاونتها را در صورت موافقت رئیس جمهور به معاون اول واگذار نموده است.این درحالی است که در نظر بعضی حقوق دانان واگذاری این گونه اختیارات به معاونین با "اصل قائم به شخص بودن" وظایف و اختیارات رئیس جمهور منافات دارد. بی تردید بسیاری از اختیارات رئیس جمهور قائم به شخص اوست و افراد منصوب از سوی وی و یا معاونین ایشان نمیتوانند انجام آن ها را بر عهده گیرند.از سوی دیگر مسئولیت ناشی از بر عهده گیری این گونه وظایف نیز مطرح است.بدین لحاظ در این نوشتار تلاش خواهیم کرد با تتبع در منابع حقوقی موجود، در زمینهی اختیارات رئیس جمهور شامل قانون اساسی و قوانین عادی و مستندات دیگر از جمله مشروح مذاکرات مجلس خبرگان قانون اساسی و مصوبات مجمع تشخیص مصلحت نظام و شورای عالی امنیت ملی به بررسی موضوع بپردازیم. تعداد صفحات: 12 فرمت فایل: word فهرست مطالب:خلاصه 1الف) وظایف رئیس جمهور 2ب) بررسی حقوقی 2الف)کلیات 7ب)بررسی وضعیت ایران 8ج)وظایف و اختیارات رئیسجمهور در ارتباط با قوای دیگر 8مسئولیت رئیسجمهور در اجرای قانون اساسی 9فهرست منابع: 11
سجاد
شنبه 1 خرداد 1395 ساعت 11:14