تحقیق عایقکاری رطوبتی

لینک پرداخت و دانلود "پایین مطلب:
فرمت فایل: word (قابل ویرایش)
تعداد صفحه: 42
فهرست مطالب:

مقدمه

معایب  عایق قیر و گونی:

مزایای عایقهای رطوبتی پیش ساخته:

نگهداری

تاریخچه و بازار تولید در گذشته

فصل اول

کلیات و شناخت طرح

سوابق علمی و تجربی مدیران

مجوز ها‌ی قانونی

فصل دوم

هزینه های سرمایه گذاری طرح :

هزینه های ثابت:

زمین :

ساختمانها:

تاسیسات :

وسایل فنی و آزمایشگاهی

هزینه های آب و برق و سوخت

هزینه تعمیرات و نگهداری

هزینه استهلاک

بررسی های اقتصادی طرح

شناخت محصولات تولیدی و بررسی موارد استفاده آن

قسمتی از متن:

تاریخچه و بازار تولید در گذشته

سالها پیش متفکری که جلوتر از زمان خود می اندیشید صنعت عایق را در سالهای 1350 وارد ایران کرد در آن دوران بازار گسترده ای برای عایقهای رطوبتی و حرارتی وجود نداشت با این حال شرکت پشم شیشه ایران را برای تولید محصولات مذکور تجهیز نمود و بتدریج برای بازار آن زمان  تولید نیاز کرد به نحوی که در رقابت بین ایزو گام (عایق رطوبتی) و آسفالت جایگاه عایق رطوبتی( ایزوگام) را هر روز باز تر نمود به نحوی که همگان بر این باور شدند که ایزوگام نام اصلی کالاست  و نه نام تجاری آن ، و هنوز هم بسیاری از مصرف کنندگان ، عایق رطوبتی را فقط با نام ایزو گام می شناسند

سالهای بعد از1357 بانی این صنعت در فشار از هم پاشیدگی افکار عمومی نسبت به آموزه های قبلیشان قرار گرفت تا اینکه کاسه صبر او لبریز شد و کارخانه را به کارکنان آن زمان وا گذار و ترک دیار کرد و در این  ایام هیچ تحولی در تولیدات کارخانه بوجود نیامد کما اینکه آنچه را هم که داشتند به تدریج از دست دادند با پیدایش بازار جدید برای عایق که همزمان با رشد صنعت ساختمان بود کارخانجات دیگری نیز به تولیدکنندگان ایزوگام اضافه شدند ولی چون میدانستند مصرف کنندگان بدنبال ایزوگام هستند نام کارخانه خود را با واژه های "گام" و یا  "ایزوگام" مزین کردند و  بالاخره حجم بازار عایق در سالهای 1374 و 1375 به اوج خود رسید بازار سیاه عایق بدلیل برتری  نیاز نسبت به حجم تولید بوجود آمد

. در دوران بازار سیاه عایق رطوبتی  به منظور جلوگیری از تضییع حقوق مصرف کنندگان ،  موسسه ملـــی استانداردها در جهت اجــــباری کردن تولیــــد عایق رطوبتی  استاندارد گام برداشت و در صدور پروانه های استاندارد برای کالاهای غیر استاندارد ضربه دیگری به پیکره بیجان این صنعت وارد نمود. تا اینکه موج دوم اجرای استاندارد فراگیر شد و از بین 70 کارخانه که توانسته بودند پروانه استاندارد بگیرند فقط حدود 30 کارخانه باقی ماندند و بیشتر آنها  هم کارخانجاتی بودند که به سمت پایین ترین نوع استاندارد یعنی استاندارد نوع   oپناه برده اند.