لینک پرداخت و دانلود *پایین مطلب*
فرمت فایل:Word (قابل ویرایش و آماده پرینت)
تعداد صفحه:55
سوره جن مکى است و بیست و هشت آیه دارد.
شأن نزول : در تفسیر آیات 29 تا 32 سوره احقاف شان نزولهائى آمده بود که با مطالب سوره مورد بحث ( سوره جن ) کاملا هماهنگ است ، و نشان مىدهد که هر دو مربوط به یک حادثه است ، شان نزولها بطور فشرده چنین است : 1 - پیامبر (صلىاللهعلیهوآلهوسلّم) از مکه به سوى بازار عکاظ در طائف آمد ، تا مردم را در آن مرکز اجتماع بزرگ به سوى اسلام دعوت کند ، اما کسى به دعوت او پاسخ مثبت نگفت ، در باز گشت به محلى رسید که آن را وادى جن مىگفتند شب را در آنجا ماند و تلاوت آیات قرآن مىفرمود ، گروهى از جن شنیدند و ایمان آوردند ، و براى تبلیغ به سوى قوم خود بازگشتند . 2 - ابن عباس مىگوید پیامبر (صلىاللهعلیهوآلهوسلّم) مشغول نماز صبح بود ، و در آن تلاوت قرآن مىکرد ، گروهى از جن در صدد تحقیق از علت قطع اخبار آسمانها از خود بودند صداى تلاوت قرآن محمد (صلىاللهعلیهوآلهوسلّم) را شنیدند و گفتند : علت قطع اخبار آسمان از ما همین است ، به سوى قوم خود باز گشتند و آنها را به سوى اسلام دعوت کردند . 3 - بعد از وفات ابو طالب کار بر رسول خدا (صلىاللهعلیهوآلهوسلّم) سخت شده ، به سوى طائف عزیمت فرمود : تا یارانى پیدا کند ، اشراف طائف شدیدا او را تکذیب کردند ، و آنقدر از پشت سر سنگ به پیامبر (صلىاللهعلیهوآلهوسلّم) زدند که خون از پاهاى مبارکش جارى شد ، خسته و ناراحت به کنار باغى آمد ، و سرانجام غلام صاحبان آن باغ ، که نامش عداس بود ، به حضرت ایمان آورد ، پیامبر (صلىاللهعلیهوآلهوسلّم) به سوى مکه باز مىگشت ، شبانه به نزدیکى نخلى رسید ، مشغول نماز شد و در اینجا بود که گروهى از جن از اهل نصیبین یا یمن از آنجا مىگذشتند صداى تلاوت قرآن حضرت را در نماز صبح شنیدند و ایمان آوردند . نظیر همین شان نزولها را جمعى از مفسران در آغاز سوره جن نیز آوردهاند ولى شان نزول دیگرى در اینجا آمده که با آنها متفاوت است و آن اینکه از عبد الله بن مسعود پرسیدند : آیا کسى از شما یاران پیامبر (صلىاللهعلیهوآلهوسلّم) در حوادث شب جن خدمت پیامبر (صلىاللهعلیهوآلهوسلّم) بود گفت احدى از ما نبود ، ما شبى در مکه پیامبر (صلىاللهعلیهوآلهوسلّم) را نیافتیم ، و هر چه جستجو کردیم اثرى از او ندیدیم ، از این ترسیدیم که پیامبر(صلىاللهعلیهوآلهوسلّم) را کشته باشند ، به جستجوى حضرت در درههاى مکه رفتیم ، ناگهان دیدیم از سوى کوه حرا مىآید ، عرض کردیم کجا بودى اى رسول خدا ؟ ما سخت نگران شدیم ، و دیشب بدترین شب زندگى ما بود ، فرمود دعوت کننده جن به سراغ من آمد ، و من رفتم قرآن براى آنها بخوانم .
اطلاعات آماری سوره مبارکه جن:
شماره ی سوره : 72
شماره جزء: 28
تعداد آیات: 28
تعداد کلمات: 235
تعداد حروف: 870
محل نزول: مکه
لینک پرداخت و دانلود *پایین مطلب*
فرمت فایل:Word (قابل ویرایش و آماده پرینت)
تعداد صفحه:68
اصلاح در لغت عرب ضد افساد شمرده و اصلاح شیء بعد از آن افساد آن را به اقامه و برپاداشتن آن معنا کردهاند. در فرهنگنامه سیاسی و اقتصادی و نیز در لغتنامة دهخدا، اصلاحات به مجموعة تغییرهایی گفته میشود که در جهت بهبود اوضاع اجتماعی، در چارچوب نظام تثبیت شده انجام میگیرد.
در قرآن کریم، واژة اصلاح و افساد و مشتقات این دو مکرر به کاررفته است. در اصطلاح قرآنی، اصطلاحات اجتماعی به کوشش برای تحقق آموزهها و دستورهای اجتماعی اسلام اطلاق میشود و مصلح به کسی گفته میشود که در راه تحقق شریعت الهی بکوشد؛ از این رو، پامبران در قرآن مصلح نامیده شدهاند. در مقابل، مفسد به کسی گفته میشود که از تحقق آموزهها و احکام الهی جلوگیری کند. علامة طباطبایی در ذیل آیة 205 سورة بقره: و اذا تولی سعی فی الارض لیفسدفیها؛ «و چون برگردد (یا ریاستی یابد) بکوشد تا در زمین فساد کند» - که درباره منافقان وارد شده – مینویسد:
مقصود از فساد، فساد در تشریع است؛ زیرا خداوند آن چه را در دین وجود دارد، برای اصلاح اعمال بندگان تشریع کرده است تا در نتیجه آن، اخلاق و ملکات نفوس آنان را اصلاح کند و به سبب آن، جان انسان و جامعة بشی اصلاح شود و انسانها به سعادت در دنیا و آخرت دست یابند.
بر این اساس، اصطلاحات در قرآن نیز به معنای تغییر در جهت بهبود اوضاع اجتماعی است؛ با این تفاوت که از دیدگاه قرآن، بهبود وقتی پدید میآید که احکام خداوندا اجرا شود.
حضرت امیر (ع) نیز واژة اصلاح و مشتقاتش آن را در خطبهها و کلمات خود مکرر به کاربرده و بیشتر به معنای لغوی آن را اراده کرده است؛ ولی در موار دی که مقصود وی به اصلاحات اجتماعی ناظر بوده، کلمة اصلاحات را در همان مفهوم قرآنیاش به کار برده است.
لینک پرداخت و دانلود *پایین مطلب*
فرمت فایل:Word (قابل ویرایش و آماده پرینت)
تعداد صفحه:12
فهرست مطالب
وجوه اعجاز قرآن
تناسب لفظ و معنا در قرآن
تناسب واژهها با معانى
تناسب لفظ و معنا در قرآن
ویژگى الفاظ قرآن، انتخاب دقیق و تناسب آنها با معانى است و نیز قرار گرفتن در جایگاه مناسب خویش در جملات و هماهنگى آنها با واژههاى قبل و بعد از خود است. فعلها معانى دقیق خود را الهام مى بخشند، مثلاً فعل مضارع تجدید و استمرار را افاده کرده، تصاویر و صحنهها را باز آفرینى مى کند و به ذهن نزدیک مى سازد، تا جایى که گویى آن تصاویر و صحنهها جلوى چشمان مخاطب قرار داده مى شوند. واژهها گاهى به شکل جمع و گاهى به حالت مفرد مى آیند و این بدون سبب نسبت بلکه به علتى منطقى یا براى حفظ آهنگ و نغمه یا ذکر خاص پس از عام و بالعکس، یا در نظر گرفتن معرفه و نکره، به غرضى بلاغى و یا تقدیم و تأخیر است
تناسب واژهها با معانى
دقت در انتخاب واژهها در قرآن، نخستین مسالهاى است که پژوهشگر علوم قرآنى، آن را در مى یابد، به عنوان نمونه در قرآن موارد به کارگیرى واژه<الریاح» بادها، با واژه<الریاح» باد و نیز<الغیث» و <المطر» و جز آن با یکدیگر متفاوت است. مثلاً واژه<الریح» در قرآن صرفاً در مواردى که خیر و منفعت و رحمت الهى بیان مى شود آمده است.(10)خداوند متعال مى فرماید:
<و هو الذى یرسل الریاح بشراً بین یدى رحمته حتى اذا أقلت سحاباً ثقالاً سقناه لبلد میت فأنزلنا به المأ فأخرجنا به من کل الثمرات کذلک نخرج الموتى لعلکم تذکرون». (اعراف، 7 / 57)
<اوست که بادها را پیشاپیش[ باران] رحمتش مژده رسان مى فرستد، تا آنگه که ابرهاى گرانبار را بردارند، آن را به سوى سر زمینى مرده، برانیم، و از آن، باران فرو آوردیم؛ و از هر گونه میوهاى[ از خاک] بر آوریم. بدین سان مردگان[ نیز از قبرها] خارج مى سازیم، باشد که شما متذکر شوید.»
و مى فرماید:<و أرسلنا الریاح لواقح فأنزلنا من السمأ مأ فأسقینا کموه و ما أنتم له بخازنین»(حجر، 15 / 22)
<و بادها را بار دار کننده فرستادیم و از آسمان، آبى نازل کردیم، پس شما را بدان سیراب نمودیم، و شما خزانه دار آن نیستید.»
و نیز مى فرماید:<و من آیاته آن یرسل الریاح مبشرات و لیذیقکم من رحمته و لتجرى الفلک بأمره و لتبتغوا من فضله و لعلکم تشکرون»(روم، 30 / 46)/
<و از نشانههاى او این است که بادهاى بشارت آور را مى فرستد، تا بخشى از رحمتش را به شما بچشاند و تا کشتى به فرمانش روان گردد، و تا از فضل او[ روزى بجویید] و امید که سپاسگزارى کنید.»
و مى فرماید:<و الله الذى ارسل الریاح فتثیر سحاباً فسقناه الى بلد میت فاحیینا به الأرض بعد موتها کذلک النشور»(فاظر، 35 / 9)/
<و خدا همان کسى است که بادها را روانه مى کند؛پس[ بادها] ابرى را بر مى انگیزند، و[ ما] آن را به سوى سر زمین مرده راندیم، و آن زمین را بدان[ وسیله]، پس از مرگش زندگى بخشیدیم؛رستاخیز[ نیز] چنین است.»
لینک پرداخت و دانلود *پایین مطلب*
فرمت فایل:Word (قابل ویرایش و آماده پرینت)
تعداد صفحه:1
فهرست مطالب
دعای ختم قرآن