تکنوفیزیک برآورد غیرپارامتری در معرض خطر وابسته به زمین لرزه

بنام خدا 

تحقیق پیشرو در قالب word در 29 صفخه و با فونت 2نازنین و سایز 14 در برگ A4 تهیه و تنظیم گردیده که قابل ویرایش ار سوی شما می باشد.

تکنوفیزیک

برآورد غیرپارامتری در معرض خطر وابسته به زمین لرزه: یک کاربرد فضایی – زمانی در شمال غربی شبه جزیره ایبری

چکیده

تکنیک­های غیرپارامتری اغلب در مطالعات زلزله ­شناسی به­ کار می­روند تا مدل­های آماری را به­ عنوان پیشنهادی در روش­های پارامتری قدیمی مناسب بررسی اطلاعات زلزله­ کنیم. در این مقاله، از تکنیک­های غیرپارامتری استفاده می­کنیم تا برخی خصوصیت­های منطقه­ای پارامترهای در معرض خطر وابسته به زمین لرزه (مانند دوره بازگشت متوسط یا تعداد مورد انتظار زمین­لرزه­ها) را در شمال غربی شبه جزیره ایبری با استفاده از کاتالوگ اطلاعات کامل مطالعه کنیم. بعلاوه، تکنیک­های خود راه­انداز به­کار می­روند تا توافقات اطمینان همزمانی را برای این کارکردها گسترش دهیم. رویکردهای غیرپارامتری پیشین برای چارچوب فضایی اقتباس شدند که نقشه­های احتمالات exceedance حداکثر شدت سالانه را در منطقه مورد مطالعه بدست آوریم. این روش به­طور مناسب مشخصات منطقه مطالعه شده را سازگار با تحقیقات زمین­شناختی پیشین توصیف می­کند.

کلیدواژه­ها: برآورد غیرپارامتری، در معرض خطر وابسته به زمین­ لرزه، خود راه­انداز، شمال غربی شبه­جزیره ایبری.

مقدمه

     محبوبیت فزاینده تکنیک­های برآورد غیرپارامتری که برای تحلیل زمین لرزه به­کار رفتند اساساً در نتیجه نیازمندی­های فرضیات اندک آنها با در نظر گرفتن ساختار توزیع متغیرهای علاقه هستند. اساساً، تکنیک­های غیرپارامتری فاقد مدل هستند و متضمن هیچ توزیع خاصی مانند توزیعات نمایی، طبیعی یا دیگر توزیعات برای این متغیرها نیستند.  

     روش­های غیرپارامتری برای اطلاعات زلزله­ای در چندین موقعیت­ به­کار رفته­اند. در میان بسیاری از آنها، در برآورد عملکرد شدت، مقاله­های چوی[1] و هال[2] (1999) یا استاک[3] و اسمیت[4] (2002) را می­توان ذکر کرد. توزیع زمان­های بین رویدادی در تحقیق استِوِنز – پیرِز[5] (2002) مورد تحلیل قرار گرفته است. مقالات اخیرتر، با استفاده از روش­شناسی­های مشابه مقالاتی که در تحقیق حاضر استفاده شدند، شامل فینزا[6] و دیگران (2003)، لاسوکی[7] و اُرلِکا – سیکورا[8] (2003) یا فینزا و دیگران (2009) هستند. خواننده را به روپِرت[9] و دیگران (2003) و ارجاعاتی در آن خلاصه­ای از تکنیک­های اخیرتر در برآورد منحنی غیرپارامتری ارجاع می­دهیم.

     در مقاله حاضر، تکنیک­های غیرپارامتری در چارچوب در معرض خطر وابسته به زمین لرزه به کار می­روند. یک تحلیل احتمالی در معرض خطر وابسته به زمین لرزه، خطر زمین لرزه حرکت زمین را در محل با در نظر گرفتن تمام زمین لرزه­های ممکن در منطقه، با برآورد تکان­دهنده­های مربوطه در محل و برآورد احتمالات این رویدادها ارزیابی می­کند (انجمن تحقیق ملی، 1988). در این بافت، زلزله­شناسان علاقه­مند به محاسبه برخی خصوصیات منطقه­ای خطرات مربوط به پارامترهای زمین لرزه­ای هستند، مانند بیشترین شدت یا احتمال exceedance بیشترین شدت (هر واحد زمانی) که با فرمول زیر مشخص می­شود:                                       

   1)   R(m)= P(Y > m)

[1]. Choi

[2]. Hall

[3]. Stock

[4]. Smith

[5]. Estevz-Perez

[6]. Faenza

[7]. Lasocki

[8]. Orlecka-Sikora

[9]. Ruppert