پایان نامه کارشناسی ارشد ادبیات
163 صفحه
چکیده:
اثر ادبی به ویژه شعر ازنظر به کارگیری زبان و روش بیان از اثر غیر ادبی متمایز می شود. ادبی کردن و هنری کردن یک اثر از طریق به کاربردن شگردها و تمهیداتی صورت می گیرد که شکل گرایان روسی آن را آشنایی زدایی می نامند. به کاربردن لوازمی مانند وزن و قافیه و آهنگین کردن سخن ، مجازهای بیانی شاعرانه مانند تشبیه، استعاره، پارادوکس، کنایه و... همچنین تغییر در ساخت اجزای جمله و ساختن ترکیبات جدید شگردهایی است که زبان یک اثر را ادبی و هنری می کند. پژوهش حاضر بررسی ساخت هنری شعر شهریار است که در آن شعر شهریار از نظر اصول زیبایی شناسی و به کارگیری موسیقی، صورخیال، نحوۀ اجزای جمله و واژگان مورد تحلیل و بررسی قرار گرفته است. همچنین طنزپردازی و رمانتیسم که درشعر شاعر جایگاه خاصی دارد، ازمباحث مطرح شده در این پژوهش است. با بررسی ساخت هنری شعر شاعر مشخص شد که موسیقی، صورخیال و زبان شعری شهریار در غالب موارد بازتاب عاطفه و احساس شاعر هستند و عاطفه عنصر غالب و مسلط شعروی به شمار می رود. همچنین شهریار، شاعری طنزپرداز است.
واژگان کلیدی: شهریار، شعر، عاطفه، طنز، رمانتیسم
لینک پرداخت و دانلود *پایین مطلب*
فرمت فایل:Word (قابل ویرایش و آماده پرینت)
تعداد صفحه:13
زندگی نامه
ویژگی سخن
گزیده ای از اشعار
نمونهٔ اشعار
فریدالدین ابو حامد محمد بن ابو بکر ابراهیم بن اسحاق عطار نیشابوری یکی از شعرا و عارفان نام آور ایران در اواخر قرن ششم و اویل قرن هفتم هجری قمری است . بنابر آنچه که تاریخ نویسان گفته اند بعضی از آنها سال ولادت او را ۵۱۳ و بعضی سال ولادتش را ۵۳۷ هجری.ق ، می دانند .
زندگی نامه
فریدالدین ابو حامد محمد بن ابو بکر ابراهیم بن اسحاق عطار نیشابوری یکی از شعرا و عارفان نام آور ایران در اواخر قرن ششم و اویل قرن هفتم هجری قمری است . بنابر آنچه که تاریخ نویسان گفته اند بعضی از آنها سال ولادت او را ۵۱۳ و بعضی سال ولادتش را ۵۳۷ هجری.ق ، می دانند . او در قریه کدکن یا شادیاخ که در ان زمان از توابع شهر نیشابور بوده به دنیا آمد . از دوران کودکی او اطلاعی در دست نیست جز اینکه پدرش در شهر شادیاخ به شغل عطاری که همان دارو فروشی بود مشغول بوده که بسیار هم در این کار ماهر بود و بعد از وفات پدر فریدالدین کار پدر را ادامه می دهد و به شغل عطاری مشغول می شود . او در این هنگام نیز طبابت می کرده و اطلاعی در دست نمی باشد که نزد چه کسی طبابت را فرا گرفته ، او به شغل عطاری و طبابت مشغول بوده تا زمانی که آن انقلاب روحی در وی به وجود آمد و در این مورد داستان های مختلفی بیان شده که معروف ترین آن این است که روزی عطار در دکان خود مشغول به معامله بود که درویشی به آنجا رسید