دانلود مقاله آموزش شبکه

معرفی کارت شبکه، و راه اندازى و نگهدارى شبکه از لحاظ سخت افزارى

 کارت شبکه یا LAN Card

کامپیوترها جهت اتصال به هم و استفاده از برنامه هاى هم و اشتراک برنامه ها از نظر سخت افزارى احتیاج به کارت شبکه یا LAN Card دارند. که بطور معمول در بازاردو نوع کارت معمول می باشد. یک قسم آنها کارتهاِی 10 در 10 بوده و قسم دیگر کارتهای 10 در 100 میباشند. جهت کنترل اتصال درست کارت شبکه به کامپیوتر مىتوانید روى آیکون My Computer کلیک راست نموده و ازقسمت Properties پوشه Device manager را انتخاب نمایید. در بین ابزارهاى نصب شده طبق شکل باید در قسمت Network adapters ،نام ومشخصات کارت شبکه شما وجود داشته باشد.
اگر در این بخش علامت سوال یا تعجب به شکل زرد رنگ وجود داشته باشد نشان مىدهد که راه انداز (Driver ) کارت شبکه شما ناقص بوده و درست نصب نشده است و بایستى طبق روشهاى Hardware settings آنرا برداشته(Remove) و با Refresh ، یا از قسمت Add new hardware در بخش کنترل پنل ( Control panel ) درایور یا راه انداز مناسب و صحیح آنرا نصب نمایید.

توجه نمایید که بعد از نصب کارت شبکه، آیکون Network Neighborhood در روى میز کار (Desktop ) مشاهده خواهد شد

این فایا در قابل ورد حاوی 19 صفحه می باشد

دانلود مقاله امنیت و TCP-IP Stack

امنیت و TCP/IP Stack

مقاله ای مفید و کامل با 55 درصد تخفیف

لینک پرداخت و دانلود *پایین مطلب* 

فرمت فایل:Word (قابل ویرایش و آماده پرینت)

تعداد صفحه:23

چکیده :

IP یکی از پروتکل های مطرح در عرصه شبکه های کامپیوتری است که از چهار لایه متفاوت فیزیکی ، شبکه ، حمل و  کاربرد  تشکیل شده است . شکل زیر ارتباط پروتکل چهار لایه ای TCP/IP و مدل مرجع OSI هفت لایه ای را نشان می دهد :

هر لایه دارای مکانیزم های امنیتی ، پروتکل ها و برنامه های مختص به خود می باشد . در ادامه به برخی از امکانات امنیتی متداول و  مرتبط با هر یک از لایه های پروتکل TCP/IP اشاره می گردد :

لایه فیزیکی : معادل لایه های اول و دوم مدل مرجع OSI

 Packet Filters  ، به منظور استقرار بین یک شبکه داخلی و یک شبکه خارجی طراحی می گردند. برای برخورد مناسب ( ارسال ، نپذیرفتن ، حذف ) با بسته های اطلاعاتی ورودی و یا خروجی از یک شبکه از مجموعه قوانین تعریف شده خاصی استفاده می گردد . ACL ( برگرفته از Access Control List  )  روتر ،  نمونه ای از یک Packet Filter  می باشد . NAT ، ( برگرفته از Network Address Translation ) ، مکانیزمی برای ترجمه آدرس است . اکثر کاربران اینترنت با سرعت بالا از NAT استفاده می نمایند . تکنولوژی فوق به منظور تامین امنیت کاربران ،  آدرس داخلی آنان را از دید شبکه های خارجی مخفی نگه می دارد .  CHAP ( برگرفته از Challenge Handshake Authentication Protocol ) ، یک پروتکل "تائید"  است که از آن به عنوان گزینه ای جایگزین در مقابل ارسال معمولی و رمز نشده نام و رمز عبور استفاده می گردد . پروتکل فوق از الگوریتم MD5 برای رمزنگاری رمزهای عبور استفاده می نماید . PAP ( برگرفته از Password Authentication Protocol ) . پروتکل فوق ، به عنوان بهترین گزینه امنیتی در لایه فیزیکی مطرح نمی باشد و با ارائه امکاناتی کاربران را ملزم به درج نام و رمز عبور می نماید . اطلاعات درج شده توسط کاربران به صورت متن معمولی ( رمز نشده ) ارسال می گردد ( مهمترین محدودیت پروتکل PAP ) .

لایه شبکه  : معادل لایه سوم مدل مرجع OSI

PPTP ( برگرفته از  Point to Point Tunneling Protocol  ) توسط کنسرسیومی متشکل از مایکروسافت و 3com پیاده سازی و هدف آن ارائه امکانات لازم به منظور کپسوله سازی داده می باشد  . امنیت لازم برای PPTP توسط رمزنگاری Point-to-point مایکروسافت ارائه شده است . L2TP : پروتکل VPN فوق به منظور امنیت و  بر اساس  پروتکل های PPTP و L2F پیاده سازی شده است .  IPsec : از پروتکل فوق به منظور حفاظت بسته های اطلاعاتی IP و دفاع در مقابل حملات شبکه ای استفاده می گردد . IPsec  از  پروتکل های امنیتی و مدیریت کلید پویا استفاده نموده و  دارای دو پیکربندی پایه AH ( برگرفته از Authenticated Header ) و ESP ( برگرفته از Encapsulated Secure Payload  ) می باشد .

لایه حمل : معادل لایه های چهارم و پنجم مدل مرجع OSI 

SSL  ( برگرفته از Secure Sockets Layer ) ، پروتکلی است که با استفاده از آن به کابران این اطمینان داده می شود که به صورت ایمن اقدام به مبادله اطلاعات بر روی شبکه ( نظیر اینترنت ) نمایند . TLS ( برگرفته از Transport Layer Security  ) ، پروتکلی مشابه پروتکل SSL است و از یک رویکرد لایه ای به منظور امنیت داده  استفاده می نماید . TLS از  چندین پروتکل زیر مجموعه دیگر تشکیل می گردد .

لایه کاربرد : برخی از  وظایف لایه پنجم و  معادل لایه های ششم و هفتم مدل مرجع OSI 

RADIUS ( برگرفته از Remote Authentication Dial-In User Service ) متداولترین پروتکل تائید کاربران dialup در دنیای شبکه های کامپیوتری است . پروتکل فوق امکانات لازم برای تائید و اعطای مجوز  لازم به کابران dialup شبکه های کامپیوتری را فراهم می نماید . TACACS  ( برگرفته از  Terminal Access Controller Access Control System  ) ، یک پروتکل "تائید" قدیمی در شبکه های مبتنی بر سیستم عامل یونیکس است که این امکان را برای یک سرویس دهنده راه دور فراهم می نماید تا رمز عبور درج شده توسط کاربران را به یک سرویس دهنده تائید شده هدایت تا صلاحیت آنان برای استفاده از یک سیستم بررسی گردد . Kerberos توسط MIT و به عنوان یک پروتکل تائید قدرتمند پیاده سازی شده است . پروتکل فوق برای تائید مجوز کاربران در ارتباط با اشیاء متفاوت از tickets استفاده می نماید . Kerberos ، امکانات لازم به منظور رمزنگاری ، پیوستگی داده و محرمانگی را ارائه می نماید . S-MIME ( برگرفته از Secure / Multipurpose Internet Mail Extensions  ) ، پروتکلی به منظور ایمن سازی نامه های الکترونیکی است . پروتکل فوق با بهره گیری از امکاناتی نظیر رمزنگاری و امضاء دیجیتال ، امنیت نامه های الکترونیکی را تضمین می نماید .

کارشناسان امینت اطلاعات بر این عقیده هستند که چون نمی توان یک شبکه و یا host را صرفا" با استفاده از امکانات امنیتی یک لایه صددرصد ایمن نمود ، می بایست از رویکرد "دفاع در عمق " و یا امنیت لایه ای ( layered security  ) استفاده نمود .  ایده  "دفاع در عمق" می تواند بطرز قابل توجهی کاهش حملات موفقیت آمیز را به دنبال داشته باشد .

و...

NikoFile

دانلود مقاله آدرس دهی IP

آدرس دهی IP

مقاله ای مفید و کامل

لینک پرداخت و دانلود *پایین مطلب* 

فرمت فایل:Word (قابل ویرایش و آماده پرینت)

تعداد صفحه:41

آموزش به همراه عکس

چکیده :

بمنظور مدیریت و اشکال زدائی شبکه های مبتنی بر پروتکل TCP/IP ، می بایست شناخت مناسبی نسبت به تمامی جنبه ها ی آدرس دهی IP وجود داشته باشد. یکی از مهمترین عملیات مدیریتی در شبکه های مبتنی بر پروتکل  TCP/IP ، نسبت دهی آدرس های IP مناسب و منحصربفرد به تمامی گره های موجود در شبکه است . با اینکه مفهوم نسبت دهی آدرس IP ، ساده بنظر می آید ولی مکانیزم واقعی اختصاص آدرس IP موثر  با استفاده از Subnetting ، پیچیدگی های خاص خود را بدنبال دارد. علاوه بر موارد فوق ، ضروری است که شناخت مناسبی نسبت به جایگاه  IP Broadcast ، ترافیک multicast  و نحوه تطبیق آدرس های فوق به  آدرس های لایه اینترفیس شبکه نظیر آدرس های MAC  اترنت و  Token Ring  ، وجود داشته باشد .در مجموعه مقالاتی که در این خصوص ارائه خواهد به بررسی مفاهیم و ویژگی های آدرس دهی IP خواهیم پرداخت .

انواع آدرس های IP
آدرس IP ،  یک آدرس منطقی سی و دو بیتی است که می تواند  یکی از انواع زیر باشد : 

 Unicast . یک آدرس IP از نوع  Unicast ، به یک اینترفیس شبکه متصل شده به یک شبکه مبتنی بر IP  نسبت داده می شود.  آدرس های IP از نوع Unicast در ارتباطات "یک به یک" ( One-To-One) استفاده می گردند .Broadcast . یک آدرس IP از نوع Broadcast بمنظور پردازش  توسط هر گره موجود بر روی سگمنت یکسان  شبکه ، طراحی شده است . آدرس های IP از نوع Broadcast در ارتباطات از نوع "یک به همه " ( one-to-everyone ) ، استفاده می گردند . Multicast . یک آدرس IP از نوع Multicast ، آدرسی است که یک و یا چندین گره را قادر به گوش دادن به سگمنت های مشابه و یا متفاوت می نماید. آدرس های فوق ،ارتباط از نوع  "یک به  چند" (one-to-many ) را فراهم می نمایند .

نمایش آدرس IP
آدرس IP ، یک مقدار سی و دو بیتی است که کامپیوترها  با مهارت خاصی از آن بمنظور انجام عملیات خود در یک شبکه کامپیوتری مبتنی بر TCP/IP استفاده می نمایند . انسان در مقابل استفاده از یک عدد باینری سی و دو بیتی که بخاطر سپردن آن همواره مشکل خواهد بود ، از سیستم دهدهی  ، استفاده می نمایند .  ( استفاده از سیستم دهدهی  در مقابل سیستم باینری  ) . بدین دلیل برای نمایش یک آدرس IP از شکل دهدهی (  decimal ) آن استفاده می گردد.آدرس های  IP سی و دو بیتی از بیت با ارزش بالا بسمت بیت با ارزش پائین ، به چهار واحد هشت بیتی ( گروه هشتگانه )  که به هر یک از آنان  Octet  گفته می شود ، تقسیم می شوند . آدرس های IP معمولا" بصورت چهار octet  دهدهی  که توسط یک نقطه از یکدیگر جدا می گردند ، نوشته می شوند . مدل نمایشی فوق را  Dotted Decimal  می گویند . مثلا" آدرس IP :   00001010000000011111000101000011، پس از تقسیم به چهار Octet ( گروه هشتگانه )  ، بصورت زیر نمایش داده می شود:

00001010  00000001  11110001  01000011

هر Octet ( گروه هشتگانه )  در ادامه به یک عدد دهدهی  تبدیل و پس از جداسازی آنان توسط نفطه از یکدیگر بصورت زیر نمایش داده می شوند :

1.241.67

یک آدرس عمومی IP بصورت  w.x.y.z  نشان داده می شود :

تبدیل از باینری به دهدهی
بمنظور تبدیل یک عدد باینری به معادل دهدهی ، باتوجه به ارزش مکانی هر رقم از  توان های متفاوت دو استفاده می گردد .در چنین حالتی در صورتیکه یک رقم دارای مقدار یک باشد ، از معادل ارزش مکانی آن ( توان های متفاوت دو ) استفاده می گردد.  شکل زیر یک عدد هشت بیتی و ارزش مکانی هر رقم با توجه به موقعیت آن در عدد باینری را نشان می دهد .

مثلا" ، عدد هشت بیتی 01000011 ،  معادل 67 ( 1 + 2 + 64 ) می باشد . حداکثر عددی را که می توان توسط هشت بیت نشان داد ( 11111111 ) ، 255 است ( 1+2+4+8+16+32+64+128) .

تبدیل از دهدهی به باینری
برای تبدیل یک عدد دهدهی  به باینری ، عدد دهدهی  را بمنظور آگاهی از وجود توان های متفاوت دو و از بیت با ارزش بالا ، آنالیز می نمائیم . از بیت با ارزش بالاتر شروع می کنیم ( 128 ) ،در صورتیکه مقدار مربوط در عدد دهدهی موجود باشد ، بیت مورد نظر در آن موقعیت معادل یک در نظر گرفته خواهد شد . مثلا" عدد 211 شامل حاصل جمع اعداد 128 ، 64 ، 16 و 2 است ، بنابراین شکل باینری آن بصورت 11010011 خواهد بود .

آدرس های IP در IP Header
آدرس های IP استفاده شده در IP Header  ، شامل فیلدهای مربوط به آدرس مبداء و مقصد می باشد :

 فیلد آدرس مبداء IP Header ، همواره یک آدرس از نوع Unicast  و یا آدرس خاصی  بصورت   IP:  0.0.0.0 است . آدرس نامشخص IP 0.0.0.0  ، صرفا" زمانی که گره مربوطه  با یک آدرس IP پیکربندی نشده باشد و گره در تلاش برای بدست آوردن یک آدرس از طریق یک پروتکل پیکربندی نظیر DHCP)Dynamic Host Configuration Protocol) باشد ، استفاده می گردد . فیلد آدرس مقصد IP Header، یک آدرس Unicast و یا یک آدرس از نوع  Broadcast می باشد .

آدرس های IP ازنوع Unicast
هر اینترفیس شبکه که TCP/IP در ارتباط با آن فعا ل شده باشد، می بایست دارای یک آدرس IP منحصربفرد،  منطقی و  Unicast باشد .آدرس منحصربفرد Unicast ، بمنزله  یک آدرس منطقی خواهد بود. چراکه   آدرس فوق در لایه اینترنت بوده که هیچگونه ارتباط مستقیمی با آدرس استفاده شده در لایه اینترفیس شبکه ندارد . مثلا" آدرس IP  نسبت داده شده به یک میزبان ( host) بر روی یک شبکه اترنت ، هیچگونه ارتباطی با آدرس MAC چهل و هشت بیتی استفاده شده توسط آداپتور شبکه اترنت ندارد.
آدرس IP از نوع Unicast ، یک آدرس منحصر بفرد برای گره های موجود در یک شبکه مبتنی بر پروتکل TCP/IP  بوده و از دو بخش  مشخصه شبکه ( network ID ) و مشخصه میزبان ( host ID ) ، تشکیل می گردد .

بمنظور مدیریت و اشکال زدائی شبکه های مبتنی بر پروتکل TCP/IP ، می بایست شناخت مناسبی نسبت به تمامی جنبه ها ی آدرس دهی IP وجود داشته باشد. یکی از مهمترین عملیات مدیریتی در شبکه های مبتنی بر پروتکل  TCP/IP ، نسبت دهی آدرس های IP مناسب و منحصربفرد به تمامی گره های موجود در شبکه است . با اینکه مفهوم نسبت دهی آدرس IP ، ساده بنظر می آید ولی مکانیزم واقعی اختصاص آدرس IP موثر  با استفاده از Subnetting ، پیچیدگی های خاص خود را بدنبال دارد. علاوه بر موارد فوق ، ضروری است که شناخت مناسبی نسبت به جایگاه  IP Broadcast ، ترافیک multicast  و نحوه تطبیق آدرس های فوق به  آدرس های لایه اینترفیس شبکه نظیر آدرس های MAC  اترنت و  Token Ring  ، وجود داشته باشد .در مجموعه مقالاتی که در این خصوص ارائه خواهد به بررسی مفاهیم و ویژگی های آدرس دهی IP خواهیم پرداخت .

انواع آدرس های IP
آدرس IP ،  یک آدرس منطقی سی و دو بیتی است که می تواند  یکی از انواع زیر باشد : 

 Unicast . یک آدرس IP از نوع  Unicast ، به یک اینترفیس شبکه متصل شده به یک شبکه مبتنی بر IP  نسبت داده می شود.  آدرس های IP از نوع Unicast در ارتباطات "یک به یک" ( One-To-One) استفاده می گردند .Broadcast . یک آدرس IP از نوع Broadcast بمنظور پردازش  توسط هر گره موجود بر روی سگمنت یکسان  شبکه ، طراحی شده است . آدرس های IP از نوع Broadcast در ارتباطات از نوع "یک به همه " ( one-to-everyone ) ، استفاده می گردند . Multicast . یک آدرس IP از نوع Multicast ، آدرسی است که یک و یا چندین گره را قادر به گوش دادن به سگمنت های مشابه و یا متفاوت می نماید. آدرس های فوق ،ارتباط از نوع  "یک به  چند" (one-to-many ) را فراهم می نمایند .

نمایش آدرس IP
آدرس IP ، یک مقدار سی و دو بیتی است که کامپیوترها  با مهارت خاصی از آن بمنظور انجام عملیات خود در یک شبکه کامپیوتری مبتنی بر TCP/IP استفاده می نمایند . انسان در مقابل استفاده از یک عدد باینری سی و دو بیتی که بخاطر سپردن آن همواره مشکل خواهد بود ، از سیستم دهدهی  ، استفاده می نمایند .  ( استفاده از سیستم دهدهی  در مقابل سیستم باینری  ) . بدین دلیل برای نمایش یک آدرس IP از شکل دهدهی (  decimal ) آن استفاده می گردد.آدرس های  IP سی و دو بیتی از بیت با ارزش بالا بسمت بیت با ارزش پائین ، به چهار واحد هشت بیتی ( گروه هشتگانه )  که به هر یک از آنان  Octet  گفته می شود ، تقسیم می شوند . آدرس های IP معمولا" بصورت چهار octet  دهدهی  که توسط یک نقطه از یکدیگر جدا می گردند ، نوشته می شوند . مدل نمایشی فوق را  Dotted Decimal  می گویند . مثلا" آدرس IP :   00001010000000011111000101000011، پس از تقسیم به چهار Octet ( گروه هشتگانه )  ، بصورت زیر نمایش داده می شود:

00001010  00000001  11110001  01000011

هر Octet ( گروه هشتگانه )  در ادامه به یک عدد دهدهی  تبدیل و پس از جداسازی آنان توسط نفطه از یکدیگر بصورت زیر نمایش داده می شوند :

1.241.67

یک آدرس عمومی IP بصورت  w.x.y.z  نشان داده می شود :

تبدیل از باینری به دهدهی
بمنظور تبدیل یک عدد باینری به معادل دهدهی ، باتوجه به ارزش مکانی هر رقم از  توان های متفاوت دو استفاده می گردد .در چنین حالتی در صورتیکه یک رقم دارای مقدار یک باشد ، از معادل ارزش مکانی آن ( توان های متفاوت دو ) استفاده می گردد.  شکل زیر یک عدد هشت بیتی و ارزش مکانی هر رقم با توجه به موقعیت آن در عدد باینری را نشان می دهد .

مثلا" ، عدد هشت بیتی 01000011 ،  معادل 67 ( 1 + 2 + 64 ) می باشد . حداکثر عددی را که می توان توسط هشت بیت نشان داد ( 11111111 ) ، 255 است ( 1+2+4+8+16+32+64+128) .

تبدیل از دهدهی به باینری
برای تبدیل یک عدد دهدهی  به باینری ، عدد دهدهی  را بمنظور آگاهی از وجود توان های متفاوت دو و از بیت با ارزش بالا ، آنالیز می نمائیم . از بیت با ارزش بالاتر شروع می کنیم ( 128 ) ،در صورتیکه مقدار مربوط در عدد دهدهی موجود باشد ، بیت مورد نظر در آن موقعیت معادل یک در نظر گرفته خواهد شد . مثلا" عدد 211 شامل حاصل جمع اعداد 128 ، 64 ، 16 و 2 است ، بنابراین شکل باینری آن بصورت 11010011 خواهد بود .

آدرس های IP در IP Header
آدرس های IP استفاده شده در IP Header  ، شامل فیلدهای مربوط به آدرس مبداء و مقصد می باشد :

 فیلد آدرس مبداء IP Header ، همواره یک آدرس از نوع Unicast  و یا آدرس خاصی  بصورت   IP:  0.0.0.0 است . آدرس نامشخص IP 0.0.0.0  ، صرفا" زمانی که گره مربوطه  با یک آدرس IP پیکربندی نشده باشد و گره در تلاش برای بدست آوردن یک آدرس از طریق یک پروتکل پیکربندی نظیر DHCP)Dynamic Host Configuration Protocol) باشد ، استفاده می گردد . فیلد آدرس مقصد IP Header، یک آدرس Unicast و یا یک آدرس از نوع  Broadcast می باشد .

آدرس های IP ازنوع Unicast
هر اینترفیس شبکه که TCP/IP در ارتباط با آن فعا ل شده باشد، می بایست دارای یک آدرس IP منحصربفرد،  منطقی و  Unicast باشد .آدرس منحصربفرد Unicast ، بمنزله  یک آدرس منطقی خواهد بود. چراکه   آدرس فوق در لایه اینترنت بوده که هیچگونه ارتباط مستقیمی با آدرس استفاده شده در لایه اینترفیس شبکه ندارد . مثلا" آدرس IP  نسبت داده شده به یک میزبان ( host) بر روی یک شبکه اترنت ، هیچگونه ارتباطی با آدرس MAC چهل و هشت بیتی استفاده شده توسط آداپتور شبکه اترنت ندارد.
آدرس IP از نوع Unicast ، یک آدرس منحصر بفرد برای گره های موجود در یک شبکه مبتنی بر پروتکل TCP/IP  بوده و از دو بخش  مشخصه شبکه ( network ID ) و مشخصه میزبان ( host ID ) ، تشکیل می گردد .

و...

NikoFile

دانلود مقاله مبانی اترنت (EtherNet)

مبانی اترنت(ethernet)

مقاله ای مفید و کامل

لینک پرداخت و دانلود *پایین مطلب* 

فرمت فایل:Word (قابل ویرایش و آماده پرینت)

تعداد صفحه:32

چکیده:

اترنت ،‌ متداولترین فنآوری استفاده شده در دنیای شبکه های محلی  است که خود از مجموعه ای‌ تکنولوژی دیگر تشکیل شده است . یکی از بهترین روش های آشنائی اصولی با اترنت ،‌ مطالعه آن با توجه به مدل مرجع OSI است . اترنت از رسانه های انتقال داده و پهنای باند متفاوتی حمایت می نماید ولی در تمامی نمونه های موجود  از یک قالب فریم و مدل آدرس دهی مشابه استفاده می گردد .
به منظور دستیابی هر یک از ایستگاه ها و یا گره های موجود در شبکه به محیط انتقال ،  استراتژی های کنترل دستیابی مختلفی تاکنون ابداع شده است .  آگاهی از نحوه دستیابی دستگاه های شبکه ای به محیط انتقال امری لازم و ضروری به منظور شناخت عملکرد شبکه و اشکال زدائی منطقی و اصولی آن می باشد .

 اترنت چیست ؟

اکثر ترافیک موجود در اینترنت از اترنت شروع و به آن نیز خاتمه می یابد . اترنت در سال 1970 ایجاد و از آن زمان تاکنون به منظور تامین خواسته های موجود برای شبکه های محلی با سرعت بالا رشد و ارتقاء یافته است .  زمانی که یک رسانه انتقال داده جدید نظیر فیبر نوری تولید می گردید ، اترنت نیز متاثر از این تحول می شد تا بتواند از مزایای برجسته پهنای باند بالا و نرخ پائین خطاء در فیبر نوری استفاده نماید . هم اینک پروتکل هائی که در سال 1972 صرفا" قادر به حمل داده با نرخ سه مگابیت در ثانیه بودند ،‌می توانند داده را با سرعت ده گیگابیت در ثانیه حمل نمایند . سادگی و نگهداری‌ آسان ، قابلیت ترکیب و تعامل با تکنولوژی های جدید ، معتبر بودن و قیمت پائین نصب و ارتقاء از مهمترین دلایل موفقیت اترنت محسوب می گردد . امکان استفاده دو و یا بیش از دو ایستگاه از  یک محیط انتقال بدون تداخل سیگنال ها  با یکدیگر ،‌ از مهمترین دلایل ایجاد اترنت می باشد . استفاده چندین کاربر از یک محیط انتقال مشترک در ابتدا و در سال 1970 در دانشگاه هاوائی مورد توجه قرار گرفت . ماحصل مطالعه فوق ،‌ ابداع روش دستیابی اترنت بود که بعدا" CSMA/CD نامیده شد . اولین شبکه محلی در جهان ،‌ نسخه ای اولیه از اترنت بود  که Robert Metcalfe ‌و همکاران وی در زیراکس آن را در بیش از سی و چهار سال قبل طراحی نمودند.   اولین استاندارد اترنت در سال 1980 توسط کنسرسیومی متشکل از اینتل ، Digital Equipment و زیراکس و با نام اختصاری DIX ایجاد گردید . مهمترین هدف کنسرسیوم فوق ، ارائه یک استاندارد مشترک بود تا تمامی علاقه مندان بتوانند از مزایای آن بدون محدودیت های مرسوم استفاده نمایند و به همین دلیل بود که آنان بر روی یک استاندارد باز متمرکز شدند .  اولین محصول پیاده سازی شده با استفاده از استاندارد اترنت در اوائل سال 1980 به فروش رفت . اترنت اطلاعات را با سرعت ده مگابیت درثانیه  بر روی کابل کواکسیال و حداکثر تا مسافت دو کیلومتر ارسال می نمود . به این نوع کابل کواکسیال ، thicknet نیز گفته می شود . در سال 1995 ،  موسسه IEEE  کمیته هائی‌ را به منظور استاندارد سازی اترنت ایجاد نمود . استاندارد های فوق با 802 شروع می شود و این استاندارد برای اترنت 3 . 802 می باشد . موسسه IEEE درصدد بود که استانداردهای ارائه شده با مدل مرجع OSI  سازگار باشند . به همین دلیل لازم بود به منظور تامین خواسته های لایه یک و بخش پائینی لایه دوم مدل مرجع OSI ، تغییراتی در استاندارد 3 . 802 داده شود . تغییرات اعمال شده در نسخه اولیه اترنت بسیار اندک بود بگونه ای که هر کارت شبکه اترنت قادر به ارسال و یا دریافت فریم های اترنت و  استاندارد       3 . 802 بود . در واقع ، اترنت و  IEEE 802.3   ، استانداردهای  مشابه و یکسانی می باشند . پهنای باند ارائه شده توسط اترنت در ابتدا ده مگابیت در ثانیه بود و برای کامپیوترهای شخصی دهه هشتاد که دارای سرعت پائین بودند ،‌ کافی بنظر می آمد ولی در اوایل سال 1990 که سرعت کامپیوترهای شخصی  و اندازه فایل ها افزایش یافت ،‌ مشکل پائین بودن سرعت انتقال داده بهتر نمایان شد . اکثر مشکلات فوق به کم بودن پهنای باند موجود مربوط می‌ گردید  . در سال 1995 ، موسسه IEEE ،‌استانداردی را برای اترنت با سرعت یکصد مگابیت در ثانیه معرفی نمود . این روال ادامه یافت و در سال های  1998 و 1999 استانداردهائی  برای گیگابیت نیز  ارائه  گردید . تمامی استاداردهای ارائه شده با استاندارد اولیه اترنت سازگار می باشند . یک فریم اترنت می تواند از طریق یک کارت شبکه با کابل کواکسیال 10 مگابیت در ثانیه از یک کامپیوتر شخصی خارج و  بر روی یک لینک فیبر نوری اترنت ده گیگابیت در ثانیه ارسال  و در انتها به یک کارت شبکه با سرعت یکصد مگابیت در ثانیه برسد . تا زمانی که بسته اطلاعاتی بر روی شبکه های اترنت باقی است  در آن تغییری داده نخواهد شد . موضوع فوق وجود استعداد لازم برای رشد و گسترش اترنت را به خوبی نشان می دهد . بدین ترتیب امکان تغییر پهنای باند بدون ضرورت تغییر در تکنولوژی های اساسی اترنت همواره وجود خواهد داشت .

قوانین نامگذاری اترنت  توسط موسسه IEEE

اترنت صرفا" یک تکنولوژی نمی باشد و خانواده ای مشتمل بر مجموعه ای از تکنولوژی های دیگر نظیر
 Legacy, Fast Ethernet و Gigabit Ethernet را شامل می شود . سرعت اترنت می تواند ده ، یکصد ،‌ یکهزار و یا ده هزار مگابیت در ثانیه باشد . قالب اساسی فریم و زیر لایه های IEEE لایه های اول و دوم مدل مرجع OSI در تمامی نمونه های اترنت ثابت و یکسان می باشد . زمانی که لازم است اترنت به منظور اضافه کردن یک رسانه انتقال داده جدید و یا قابلیتی خاص توسعه یابد ،‌ موسسه IEEE یک ضمیمه جدید را برای‌ استاندارد 3 . 802 ارائه می نماید . ضمیمه فوق دارای یک و یا دو حرف تکمیلی است . در چنین مواردی یک نام کوته شده نیز بر اساس مجموعه قوانین زیر به ضمیمه نسبت داده می شود :  
-  عددی که نشاندهنده تعداد مگابیت در ثانیه داده انتقالی است .
- حرفی که نشاندهنده استفاده از سیگنالینگ Baseband می باشد .
- یک و یا چندین حرف الفبائی که نوع رسانه انتقال داده را مشخص می نماید ( مثلا" از حرف F برای فیبر نوری و یا T برای کابل های مسی بهم تابیده ) اترتت در ارتباط با سیگنالینگ Baseband می‌باشد که از تمامی پهنای باند رسانه انتقال داده استفاده نموده و سیگنال داده مستقیما" بر روی رسانه انتقال داده ارسال می گردد . در سیگنالینگ Broadband که توسط اترنت استفاده نمی گردد ، سیگنال داده هرگز مستقیما" بر روی محیط انتقال داده قرار نمی گیرد . یک سیگنال آنالوگ ( Carrier Signal ) ، با سیگنال داده ‌مدوله شده  و سیگنال فوق  ارسال می گردد . شبکه های رادیوئی و شبکه های کابلی تلویزیون از سیگنالینگ broadband استفاده می نمایند . موسسه IEEE نمی تواند تولید کنندگان تجهیزات شبکه ای را مجبور نماید که بطور کامل هر نوع استاندارد ارائه شده را رعایت نمایند ولی امیدوار است به اهداف زیر نائل گردد :
- ارائه اطلاعات منهدسی مورد نیاز برای ایجاد دستگاه هائی که متناسب با استانداردهای اترنت باشند .
-  ترویج ابداعات جدید و استفاده از آنان توسط تولید کنندگان

اترنت و مدل مرجع OSI

اترنت در دو ناحیه از مدل مرجع OSI کار می کند : لایه فیزیکی و  بخش پائینی لایه Data Link ( زیر لایه MAC نامیده می شود ) . برای انتقال داده بین یک ایستگاه اترنت و ایستگاه دیگر ، عموما" داده از طریق یک Repeater ارسال می گردد . در چنین مواردی سایر ایستگاه های موجود در یک Collistion domain مشابه ، ترافیک عیوری از طریق Repeater را مشاهده خواهند کرد .Collision domain یک منبع مشترک است که  مسائل ایجاد شده در بخشی از آن سایر عناصر موجود در  collision domain را تحت تاثیر قرار خواهد داد .

Repeater ، مسئولیت فورواردینگ تمامی ترافیک بر روی سایر پورت ها را برعهده دارد . ترافیک دریافتی توسط یک Repeater  بر روی پورت اولیه ارسال نخواهد شد . هر سیگنال تشخیص داده شده توسط یک Repeater فوروارد خواهد شد . در صورت افت سیگنال ( نویز و یا میرائی ) ،‌ Repeater مجددا" آن را احیاء و تولید می نماید .

و...

NikoFile

دانلود پایان نامه ویندوز سرور 2003

پایان نامه ویندوز سرور 2003

همه چیز درمورد ویندوز سرور

با قیمت بسیار مناسب

لینک پرداخت و دانلود *پایین مطلب* 

فرمت فایل:Word (قابل ویرایش و آماده پرینت)

تعداد صفحه:81

فهرست :

فصل اول : معرفی ویندوز سرور 2003
ویرایشهای ویندوز سرور 2003   .........................   1
ویرایشStandard .............................................   1
ویرایش Enterprise ...........................................   2
ویرایش Datacenter ..........................................   2    
ویرایش Web......................................................   2
خدمات نصب راه دور در سرور .............................   3
تقاضای کمک .....................................................   4
کمک رسانی بدون دعوت    ..................................   4
فصل دوم : نصب و روش های آن
مدل های نصب   ................................................     6
exe در مقابل winnt32.exe ..................................   7
استفاده از ece ....................................................   7
استفاده از exe ...................................................    8
نصب از روی سی دی  .........................................   8
نصب اتوماتیک  ....................................................   9
نصب بر اساس تصویر ...........................................   9
نصب بر اساس فایل جواب   .................................   10
نصب غیر حضوری  ..............................................   10
sysprep .............................................................   12
ایجاد inf .............................................................   13
اجرای برنامه ها پس از اتمام کار sysprep ...............   14
تکثیر تصویر اصلی در یک فایل   .............................   14
مرحله مینی ستاپ   .............................................   14
(RIS) Remote Installation Service .......................   15
فصل سوم : سرویس مسیر یابی و دستیابی از راه دور (RRAS)
امن کردن RRAS ................................................     19
تماس مجدد   ....................................................     21
ID تماس گیرنده   ................................................   21
شبکه های خصوصی مجازی   ......................................   22
نصب RRAS ........................................................   23
فعال کردن RRAS ................................................   24
پیکربندی دستیابی راه دور (شماره گیری یا VPN......   25
پیکربندی NAT در مسیریاب   .................................   27
پیکربندی VPN و NAT ...........................................   29
پیکربندی یک اتصال امن بین دو شبکه خصوصی.......   30
پیکربندی RRAS بصورت سفارش............................   32
پیکربندی سرویس گیرنده های RRAS ....................   33
مدیریت و عیب یابی RRAS ....................................   35
مدیریت چند سرویس دهنده RRAS ........................   36
فصل چهارم : معرفی دایرکتوری فعال
نصب دایرکتوری فعال و ایجاد ناحیه دیشه .............     39
افزودن ناحیه فرزند   .........................................     42
ابزار مدیریت دایرکتوری فعال   ...........................................       45
کامپیوتر ها و کاربران دایرکتوری فعال   ...........................................     46
توافق ها و ناحیه های دارکتوری فعال   ........................................     46
سایت ها و خدمات دایرکتوری فعال   ........................................     46
افزودن کاربر به ناحیه   ..............................................       47
تنظیمات زمان ورود به شبکه و کامپیوتر های شبکه   .......................................................................       48
تغییر نام کاربر    .................................................     50
فصل پنحم :خدمات نام ناحیه ( DNS )
مروری بر سرورهای DNS: ....................................     51
فضای نام DNS ......................................................   52
نحوه کار DNS ........................................................   54
نصب خدمات نام ناحیه ............................................   56
پیکربندی سرور DNS ...............................................   57
ایجاد منطقه مستقیم جستجو   ................................   57
رونوشت برداری منطقه ............................................. 58
نام منطقه و بروز کردن پویا ( Dynamic Upd................... 60
ایجاد یک منطقه جستجوی معکوس   .........................   60
نامگذاری منطقه جستجوی معکوس   .......................... 61
مدیریت DNS .............................................................. 62
عیب یابی خدمات سرور DNS ........................................ 65
فصل ششم : پروتکل پیکربندی پویای میزبان ( DHCP )
آشنایی با DHCP .......................................................   67
نصب خدمات DHCP ...................................................   68
پیکربندی خدمات DHCP توسط خدمات میدان دید............   69
مباحث مربوط به قرارداد DHCP ..................................... 70
ایجاد میدان دید فوق العاده ( Superscope )   ..................71
ایجاد ذخیره ها ............................................................ 73
فال سازی میدان دید    ..................................................73
تأیید سرور DHCP در دایرکتوری فعال ...............................74
یکپارچه سازی DHCP ‌ و DNS ...........................................75
ویرایش گزینه ای سرور DHCP .........................................76
بررسی قراردادهای DHCP ...........................................   77
بارگذاری پشتیبان پایگاه داده DHCP‌ ...............................   78
عیب یابی DHCP ..........................................................   79

چکیده :

فصل اول : معرفی ویندوز سِرور 2003

ویندوز سرور 2003 نسبت به ویندوز 2000 گام بزرگی به جلو محسوب می‌شود. برای مدیران شبکه‌های ویندوز NT هم این نگارش جدید سیستم‌عامل مایکروسافت آن قدر ابزار و کنترل‌های مدیریتی زیادی را به ارمغان آورده است که آنها را از ادامه کار با NT منصرف می‌کند.

ویرایش‌های ویندوز سرور 2003

* ویندوز سرور 2003 ویرایش standard

* ویندوز سرور 2003 ویرایش enterprise (نگارش‌های 32 و 64 بیتی)

* ویندوز سرور 2003 ویرایشdatacenter

* ویندوز سرور 2003 ویرایشweb server

ویرایش standard

ویرایش standard ویندوز سرور 2003 برای اغلب شبکه‌ها مناسب است. این ویرایش، چندپردازشی متقارن (SMP) چهارراهه و 4 گیگابابت RAM را پشتیبانی می‌کند. از ویرایش استاندارد می‌توان برای میزبانی network load balancing (ولی نه cluster services) و terminal server استفاده کرد.

ویرایش enterprise

ویرایش enterprise چنان طراحی شده است که همه نیازهای شرکت‌هایی با هر اندازه را برآورده می‌سازد. این ویرایش SMP هشت‌راهه، 32 گیگابایت RAM در نگارش سی و دو بیتی، 64 گیگابایت RAM در نگارش 64 بیتی، و همچنین خوشه‌بندی سرویس‌دهنده‌ها تا هشت گره را پشتیبانی می‌کند.

ویرایش enterprise جایگزین ویرایش advanced server ویندوز 2000 شده است.

ویرایش datacenter

ویرایش datacenter که قدرتمندترین ویندوز به شمار می‌آید در نگارش سی و دو بیتی، SMPی 32 راهه و در نگارش 64 بیتی، SMPی 64 راهه را پشتیبانی می‌کند. این ویرایش در نگارش سی و دو بیتی 64 بیتی 512 گیگابایت RAM را پشتیبانی می‌کند.

ویرایش web

این محصول جدید ویندوز برای ایجاد و راه‌اندازی سایت وب ساخته شده است. این ویرایش شامل IIS نگارش 6/0 و اجزای دیگری است که امکان میزبانی برنامه‌ها و صفحات وب و سرویس‌های وب XML را فراهم می‌کنند. از ویرایش web نمی‌توان برای راه‌اندازی مزرعۀ سرویس‌دهندۀ وب که به خوشه‌بندی نیاز دارد استفاده کرد، و در آن نمی‌توان هیچ گونه سرویس مدیریت شبکه مثل اکتیودایرکتوری، سرویس‌های DNS ، یا سرویس‌های DHCP را نصب نمود.

خدمات نصب راه دور (RIS) در سِرور

قبلاً RIS فقط برای نگارش‌های سرویس‌گیرنده / ایستگاه کاری ویندوز موجود بود، اما اکنون توابع جدید NET RIS را در همه نگارش‌های ویندوز سرور 2003 غیر از datacenter می‌توان به کار گرفت.

Remote desktop در ابتدا در ویندوز 2000 معرفی شد.

نرم‌افزار سرویس‌گیرنده (با نام Remote Desktop Connection) در ویندوز XP (عضو سرویس‌گیرندۀ خانوادۀ ویندوز سرور 2003) قرار داده شده است. برای نگارش‌های ویندوز پیش از XP ، می‌توان نرم‌افزار سمت سرویس‌گیرنده را از سی‌دی ویندوز سرور 2003 ، یا از یک نقطه اشتراکی شبکه که حاوی فایل‌های نصب ویندوز سرور 2003 باشد نصب نمود.

فقط با چند کلیک ماوس می‌توان سرویس‌دهنده را برای دستیابی راه دور پیکربندی کرد. همۀ سرویس‌دهنده‌های ویندوز سرور 2003 یک گروه محلی به نام Remote Desktop Users Group دارند، که می‌توان به آن کاربر اضافه کرد و امنیت آن را پیکربندی نمود.

Remote Assistance

کسانی که در کار کمک‌رسانی به کاربران هستند می‌دانند که معمولا بهترین راه کمک کردن به یک کاربر، رفتن به سراغ ایستگاه کاری اوست. گاهی مشکل آن قدر پیچیده است که نمی‌توان راه‌حل را برای کاربر تشریح کرد، و گاهی کاربر به کمک‌رسانی دقیقی نیاز دارد که اگر بخواهیم صبر کنیم تا او خودش منو یا کادر مکالمه‌های مربوطه را پیدا کند مدت‌ها وقت می‌برد. Remote Assistance امکان کار بر روی کامپیوتر کاربر از راه دور، بدون این که میز خود را ترک کند را فراهم می‌سازد. Remote Assistance کار خود را به این روش‌ها انجام می‌دهد:

* کمک‌خواهی یک کاربر مبتدی از یک کاربر باتجربه.

*کمک‌رسانی کاربر باتجربه به کاربر مبتدی، بدون این که کاربر مبتدی تقاضای کمک کرده باشد.

استفاده از Remote Assistance در صورتی ممکن است که:

* روی کامپیوترها ویندوز سرور 2003 یا ویندوز XP در حال اجرا باشد.

* کامپیوترها از طریق یک LAN یا اینترنت به هم وصل شده باشند.

تقاضای کمک

کاربر کامپیوتری که ویندوز سرور 2003 یا ویندوز XP روی آن در حال اجراست می‌تواند از کاربر دیگری که پشت کامپیوتر ویندوز 2000 یا ویندوز XP نشسته است تقاضای کمک کند. تقاضاهای Remote Assistance به صورت پیش‌فرض در ویندوز XP فعال هستند، بنابراین کاربر ویندوز XP می‌تواند از هر کاربر باتجربه‌ای که پشت کامپیوتر ویندوز سرور 2003 یا ویندوز XP نشسته است تقاضای کمک کند. اما در کامپیوترهای ویندوز سرور 2003 باید ویژگی Remote Assistance را فعال نمود تا بتوان تقاضای کمک کرد.

کمک‌رسانی بدون دعوت

کاربر مجبور نیست برای تقاضای کمک این همه مراحل را در GUI طی کند؛ او می‌تواند با تلفن (یا راحت‌تر از آن، با صدای بلند) از جایگاه کمک‌رسانی تقاضای کمک کند. در این صورت فرد پشتیبان می‌تواند با استفاده از ویژگی Remote Assistance مستقیماً به کامپیوتر کاربر وصل شود. در واقع حتی اگر تقاضای کمک (از طریق پُست الکترونیکی یا به صورت شفاهی) هم صورت نگرفته باشد فرد پشتیبان می‌تواند با استفاده از این ویژگی اتصال مستقیم به کامپیوتر وصل شود. اما از آنجا که دستیابی به یک کامپیوتر دیگر، بالقوه خطرآفرین است، اگر این ویژگی با یک سیاست گروه فعال نشده باشد، فرایند با شکست مواجه می‌شود.

فصل دوم : نصب و روش‌های آن

مدل‌های نصب

ویندوز سرور 2003 را در شرایط بسیار مختلفی می‌توان نصب کرد. از نصب یک کپی از سیستم‌عامل بر روی کامپیوتری با یک درایو سخت پارتیشن‌بندی نشدۀ نو گرفته تا ارتقای یک نگارش قبلی یک سیستم‌عامل ویندوز.

ارتقا

با ارتقای درجا، تنظیمات فعلی، از جمله اَکانت کاربران و گروه‌ها، پروفایل‌ها، درایوهای اشتراکی، سرویس‌ها و جوازها حفظ می‌شوند. فایل‌ها و برنامه‌های نصب شده بر روی سیستم، از جمله تنظیمات رجیستری، آیکون‌های میز کار و پوشه‌ها نیز حفظ می‌شوند، اما این بدان معنی نیست که این برنامه‌ها الزاماً با ویندوز سرور 2003 سازگارند.

نصب کامل

در نصب کامل، هیچ چیزی، از جمله تنظیمات رجیستری، سرویس‌ها، پوشه‌ها و فایل‌های غیرمربوط، از سیستم‌عامل قبلی باقی نمی‌ماند. نصب کامل تضمین می‌کند که همه کامپیوترهای ویندوز سرور 2003 در خط پایۀ خاصی قرار می‌گیرند.

Winnt.exe در مقابل Winnt32.exe

exe و Winnt32.exe اسامی رسمی نصب‌کننده‌های شانزده بیتی و سی و دو بیتی هستندت که در همه پلت فرم‌های ویندوز به کار می‌روند. این دو برنامه خدماتی یک مجموعه غنی از انتخاب‌های خط فرمانی برای صب و ارتقای کامپیوترها را در اختیار می‌گذارند، از جمله نصب غیرحضوری، پشتیبانی پویا از به‌روزرسانی، گزارش‌گیری کامل از نصب، و پشتیبانی از Emergency Management Services . بسته به روش مورد نظر برای نصب ویندوز سرور 2003 ، جهت نصب سیستم‌عامل روی کامپیوتر از یکی از این دو می‌توان استفاده کرد:

* Winnt.exe یک برنامه شانزده بیتی است و فقط برای نصب کامل ویندوز سرور 2003 به‌کار می‌رود.

* Winnt325.exe یک برنامه سی و دو بیتی است و آن را می‌توان برای نصب کامل یا ارتقا از یک نگارش سازگار ویندوز به‌کار برد.

استفاده از Winnt.exeexe یک باینری شانزده بیتی است و روی سیستم‌عامل‌های سی و دو بیتی اجرا نمی‌شود. این برنامه را می‌توان روی کامپیوتری که یک نگارش قدیمی‌تر ویندوز را دارد، برای نصب کامل (نه ارتقا) اجرا کرد.exe برنامه سِتاپ باینری سی و دو بیتی است که می‌توان از آن برای نصب کامل، یا ارتقای ویندوز 95 یا نگارش‌های بعدی ویندوز استفاده کرد. هر چند Winnt32.exe می‌تواند روی یک نگارش قدیمی ویندوز اجرا شود، ولی همه نگارش‌ها را نمی‌تواند ارتقا دهد. از Winnt32.exe فقط برای ارتقای نگارش‌های سطح پایین خاصی از سیستم‌عامل‌های سرویس‌دهنده مایکروسافت می‌توان استفاده کرد. اما Winnt32.exe را می‌توان از یک پلت‌فرم غیر قابل ارتقا (مثل ویندوز 98) به منظور بازنویسی کامل سیستم‌عامل جاری، یا اجرای نصبی با بوت دوگانه اجرا نمود.استفاده از Winnt32.exe

نصب از روی سی‌دی

احتمالا ساده‌ترین راه نصب استفاده از سی‌دی ویندوز سرور 2003 است، زیرا به هیچ سخت‌افزار اضافی یا به پشتیبانی شبکه نیازی ندارد. علاوه بر این، نصب از روی سی‌دی‌رام معمولا سریع‌تر از هر روش نصب دیگری است، زیرا برای انتقالات I/O ، به پاس پُرسرعت بین سی‌دی‌رام و CPU متکی است نه به اتصالات کُندتر شبکه که در سایر روش‌های نصب مورد استفاده قرار می‌گیرد.

بوت از روی سی‌دی ویندوز سرور 2003

سالهاست که پلت فرم ویندوز رسانه سی‌دی‌رام قابل بوت را پشتیبانی می‌کند و ویندوز سرور 2003 هم این روش نصب ساده و مفید را در اختیار می‌گذارد. به منظور بوت از روی سی‌دی، باید درایو سی‌دی‌ای داشته باشید که ISO 9660 EI Torito برای رسانه قابل بوت را پشتیبانی کند و بایوس کامپیوتر باید تنظیم شده باشد تا به عنوان اولین وسیلۀ قابل بوت، از درایو سی‌دی استفاده کند. از این روش تنها برای نصب ویندوز سرور 2003 می‌توان استفاده کرد و آن را نمی‌توان برای ارتقای یک نگارش قبلی ویندوز به کار برد.

نصب اتوماتیک

نصب اتوماتیک ویندوز سرور 2003 مدیران شبکه را قادر می‌سازد سیستم‌عامل را به آسانی و به سرعت در سرتاسر شبکه نصب کنند. مهم‌تر از آن این که این نصب‌ها بسیار همگون هستند، زیرا در طی فرایند نصب اتوماتیک تمام کامپیوترها از اطلاعات سِتاپ و پیکربندی و از فایل‌های نصب واحدی استفاده می‌کنند.

ویندوز سرور 2003 نصب اتوماتیک را با این سه روش پشتیبانی می‌کند:

* نصب غیرحضوری

* نصب SYSPREP

* (RIS) Remote Installation Services

نصب بر اساس تصویر

یک کامپیوتر اصلی کاملا پیکربندی شدۀ ویندوز سرور 2003 را در یک یا چند سیستم دیگر کپی می‌کند. SYSPREP یک روش نصب بر اساس تصویر است و RIS می‌تواند نصب بر اساس تصویر نیز انجام دهد.

نصب بر اساس فایل جواب

برای پیکربندی کامپیوترهای ویندوز سرور 2003 از یک فایل متنی استفاده می‌کند. فایل متنی حاوی جواب سوال‌هایی است که برنامه سِتاپ از کاربری که ممکن بود نصب را انجام دهد می‌پرسید، ازجمله اسم کامپیوتر، مُد جواز، و تنظیمات شبکه. سِتاپ غیرحضوری یک روش نصب بر اساس فایل جواب است و RIS می‌تواند یک روش نصب بر اساس فایل جواب نیز باشد.

نصب غیر حضوری

نصب غیرحضوری (یا ستاپ غیرحضوری) به عنوان یک روش نصب بر اساس فایل جواب، به این صورت کار می‌کند که اطلاعات لازم برای نصب را در قالب یک فایل جواب در اختیار برنامه ستاپ ویندوز سرور 2003 قرار می‌دهد. علاوه بر این، ستاپ غیرحضوری می‌تواند هر درایور سخت‌افزار سفارشی مورد نیازی را در اختیار قرار دهد و حتی پس از اتمام ستاپ سیستم‌عامل، بدون دخالت کاربر به نصب برنامه بپردازد. نصب غیرحضوری با استفاده از برنامه‌های ستاپ Winnt.exe و Winnt32.exe آغاز می‌شود:

* از Winnt.exe برای نصب سیستم عامل استفاده می‌شود.

* از Winnt32.exe برای ارتقای یک سیستم عامل موجود استفاده می‌شود.

ایجاد فایل UNATTEND.TET (ستاپ اتوماتیک)TET نام فایل جوابی است که در طی ستاپ غیرحضوری مورد استفاده قرار می‌گیرد. فایل جواب اطلاعاتی را در اختیار می‌گذارد که اگر کاربری به نصب سیستم عامل از طریق GUI می‌پرداخت وارد می‌کرد. فایل UNATTEND.TXT اطلاعات کلیدیی همچون مالکیت، تنظیمات منطقه‌ای، درایورهای سازندگان دیگر و سایر داده‌هایی را که برای نصب سیستم عامل لازم هستند در اختیار می‌گذارد. با ارائه اطلاعات در فایل UNATTEND.TXT می‌توان ستاپ غیرحضوری را به طور جزئی یا کلی اتوماتیک کرد.اجرای نصب غیرحضوری

برای شروع نصب غیرحضوری می‌توان از Winnt.exe یا Winnt32.exe استفاده کرد. در اینجا چند نمونۀ به‌راه‌اندازی نصب غیرحضوری را نشان داده‌ایم تا ببینید که چقدر می‌تواند انعطاف‌پذیر باشد.

exe / unattend:5:unattend.txt / s:\\installsrv\dist

با استفاده از فایل UNATTEND.TXT که در درایو اشتراکی شبکه تحت عنوان \\installsrv\dist واقع است، ستاپ غیرحضوری را به راه می‌اندازد، و پس از کپی شدن فایل‌ها پنج ثانیه صبر می‌کند و آنگاه کامپیوتر را راه‌اندازی مجدد می‌کند.

winnt / u:unattened.txt / s:d:\i386\e:c:\dcpromo

با استفاده از فایل UNATTEND.TXT که در پوشۀ \i386 درایو سی‌دی‌رام محلی قرار دارد، ستاپ غیرحضوری را به منظور نصب سیستم‌عامل به راه می‌اندازد، در طی ستاپ ویژگی‌های دسترس‌پذیری را فعال می‌کند و برنامه DCPROMO.EXE را به راه می‌اندازد.

SYSPREP

سالهاست که مدیران سیستم از فرایند تکثیر یک کامپیوتر – یک کپی بایتری از سیستم عامل، رجیستری و برنامه‌ها و همه فایل‌ها و ساختارهای روی درایو سخت کامپیوتر – به منظور ایجاد یک کپی از یک کامپیوتر روی کامپیوتر دیگر استفاده می‌کنند. این فرایند بسیار مفید است زیرا امکان پیکربندی یک یا چند کامپیوتر را در مدت خیلی‌کم فراهم می‌سازد، بدون این که نیازی به وارد کردن اطلاعات جواز باشد.

متأسفانه تکثیر دیسک یک عیب بزرگ هم دارد. این واقعیت که در این روش همه چیزِ روی دیسک کپی می‌شود بدین معنی است که اندک اطلاعاتی که باید در هر کامپیوتری منحصر به فرد باشند، مثل آدرس TCP/IP ، شناسه‌های امنیتی (SID)، و سایر مقادیر نیز کپی می‌شوند. هر چند این مسئله در سیستم‌عامل‌های قدیمی‌تر مایکروسافت مثل ویندوز 95 مشکل بزرگی نبود، ولی در سیستم‌عامل پیچیده‌ای مثل ویندوز سرور 2003 یک مشکل جدی محسوب می‌شود. اگرچه ابزاری مثل NewSIDی SysInternals' (www.sysinternals.com) وجود دارند که برخی از این مقادیر را که باید منحصر به فرد باشند به خوبی تصحیح می‌کنند، اما هیچ یک واقعاً راهی را بری سفارشی کردن تصویر تکثیر شده در اختیار نمی‌گذارند.

SYSPREP نه تنها تخصیص اطلاعات منحصر به فرد به تصاویر تکثیر شده را اتوماتیک می‌کند بلکه برای هر نصبی که از روی یک تصویر تکثیر شده انجام می‌شود اطلاعات سفارشی را در اختیار می‌گذارد. با استفاده از SYSPREP می‌توان به آسانی اطلاعات ساخت سفارشی همچون نام کامپیوتر، نام دامنه، جواز محصول و حتی اطلاعات فعالیت محصول را در یک ویندوز سرور 2003ی تکثیر شده ادغام نمود.

و...

NikoFile