لینک پرداخت و دانلود *پایین مطلب*
فرمت فایل:Word (قابل ویرایش و آماده پرینت)
تعداد صفحه 10
فهرست
تعریف
نواقص و آسیب های رایج بتن
انتخاب مصالح وطرح اختلاط و کنترل کیفییت
انتخاب مصالح
ترکیبات شیمیایی
روان کننذه
دیرکننذه ها
مقدمه
بتن ماده ای تشکیل شده از
1- شن (سنگ دانه های درشت دانه از 0.5تا 2.5 سانتیمتر است )
2- ماسه ( سنگ دانه های کوچک تر از 2.5 سانتیمتر است )
3- سیمان که در بتن نقش اتصال سنگ دانه ها را دارد که در ارتباط مستقیم با مقاومت بتن است .
4- آب در بتن نقش روان کردن بتن برای کارایی بهتر و انجام عملیات هیدراتاسیون را داراست .
برای داشتن اندازه مناسب و نسبت اختلاط شن و سیمان محاسباتی خاص انجام می شود و این نسبت را به عنوان طرح اختلاط می نامند. برای محاسبه مقدارمناسب آب به سیمان w/c تعریف می شود که عموماً بهترین مقدار آن 0.5 است. 0.25 مقدار آب به سیمان صرف روان کنندگی بتن و 0.25 دیگر آن صرف انجام عمل هیدراتاسیون می شود هرچه مقدار آب به سیمان کمتر شود کمتر شود بتن قویتری خواهیم داشت . اما با کاهش آب از مقدار روانی و کارائی بتن هم کاسته خواهد شد . برای حل مشکل از روان کننده ها استفاده می شود و همچنین بهترین حالت افزایش مقاومت بتن را با افزودن میکروسیلیس خواهیم داشت
بررسی خواص مکانیکی و دوام بتن های ژئوپلیمری حاوی سرباره در برابر نفوذ
یون کلراید
علیاکبر رمضانیانپور 1، فرناز بهمن زاده 1، آرش ذوالفقارنسب 1، محمدرضا پورابراهیمی 1 ، امیرمحمد
رمضانیانپور 2
1 دانشکده م- هندسی عمران و محیط زیست دانشگاه صنعتی امیرکبیر
2 دانشکده م- هندسی عمران دانشگاه تهران
چکیده
سیمان به عنوان یکی از ترکیبات اصلی در ساختار بتن معمولی، از جمله مصالحی است که در جریان تولید آن مقدار زیادی گاز کربن دی اکسید تولید می -
شود. این مقدار در حدود 7 درصد کل گاز کربن دی اکسید تولیدی در دنیا میباشد. مواد ژئوپلیمری ترکیبات غیرآلی آلومینوسیلیکاتی هستند که در ترکیب
آنها سیمان به عنوان جز اصلی به حساب نمیآید و ساختار خمیر در آنها از دو بخش ماده پایه و ماده فعالساز تشکیل شده است. در این تحقیق از سرباره
کوره آهنگدازی به عنوان ماده پایه و محلول پتاسیم هیدروکسید با غلظت 6 مولار و سدیم سیلیکات با مدول سیلیکاتی 2,33 به عنوان مواد فعالساز جهت
ساخت بتن ژئوپلیمری استفاده شده است. به منظور بررسی تاثیر مقادیر هر یک از مواد تشکیل دهنده در این تحقیق، 9 طرح اختلاط بتن ژئوپلیمری ساخته
شده که در این طرحها چهار پارامتر مقدار ماده پایه، مقدار ماده جامد فعالساز، مقدار ماده جامد سدیم سیلیکات و نسبت آب به مواد سیمانی مورد بررسی
قرار گرفتهاند. همچنین، در کنار این طرحها یک طرح اختلاط بتن معمولی به منظور مقایسه با طرحهای بتن ژئوپلیمری ساخته شده است. آزمایشهای افت
اسلامپ جهت ارزیابی ویژگیهای بتن تازه و مقاومت فشاری در سنین 28 ،7 ،1 و 90 روز برای شناسایی خواص مکانیکی بتن سخت شده انجام گردیده است.
در سنین 28 ،7 و (RCMT) نفوذپذیری و نفوذ یونهای کلراید در بتن ها نیز از طریق آزمایشهای جذب مویینه و مهاجرت تسریع شده یونهای کلراید
90 اندازهگیری شدهاند. به لحاظ کلی بتنهای ژئوپلیمری نسبت به بتن معمولی مقاومت فشاری و دوام بهتری در برابر نفوذ یونهای کلراید را نتیجه میدهند .
همچنین میزان فعالساز به عنوان اصلیترین عامل تاثیرگذار بر خواص بتن ژئوپلیمری شناخته شده و با افزایش این مقدار مقاومت فشاری اولیه افزایش و
مقاومت فشاری بلندمدت و نیز دوام در برابر نفود یونهای کلراید کاهش مییابد.
مقدمه
سالهای زیادی است که از بتن بعنوان یک ماده ساختمانی مهم و با تحمل فشارهای بالا جهت ساخت و ساز انواع سازهها استفاده میشود. ضعف این ماده مهم و پر مصرف ساختمانی در مقابل کشش با قرار دادن آرماتور تا حد زیادی جبران شده است. در سالهای اخیر و با بررسی دوام سازههای بتنی مسلح بویژه در مناطق خورنده و سخت برای بتن نظر اکثر کارشناسان و دست اندرکاران کارهای بتنی به این مسأله جلب شده است که مقاومت به تنهایی نمیتواند جوابگوی کلیه خواص مربوط به بتن بخصوص دوام آن باشد و لازم است در طراحی بتن برای مناطق مختلف علاوه بر مسأله مقاومت و تحمل بارها در طول مدت بهرهدهی، پایایی و دوام آن نیز مد نظر قرار گیرد. در حال حاضر با اضافه نمودن مواد مختلف بتن و تغییرات در طرح اختلاط میتوان به بتنهایی دست یافت که بدون تغییر قابل ملاحظه در مقاومت آنها از نقطه نظر دوام به بتنهایی با دوام بالا دست یافت. مسأله محیط زیست و آلودگی آن نیز در سالهای اخیر نظر جهانیان را بخود معطوف ساخته است. کاربرد مواد و مصالحی که در ساخت آن آلودگی کمتری به محیط منتقل گردد و همچنین برداشت مصالح طبیعی که کمتر محیط را تخریب نماید، مورد توجه خاص قرار دارد. در این راستا محدودیت کاربرد سنگدانهها، دستیابی به مواد جدید و نیز استفاده از مواد زائد کارخانهها و آلایندههای محیط زیست در بتن در رأس برنامههای تحقیقاتی پارهای از کشورهای جهان قرار گرفته است.
علاوه بر خود بتن و مصالح تشکیل دهنده آن در سالهای اخیر بر روی آرماتور مصرفی در سازههای بتنی مسلح نیز تحولاتی صورت گرفته است. بعنوان مثال و برای پرهیز از خطر خوردگی آرماتور، از فولادهای ضد زنگ و نیز آرماتورهای ساخته شده با الیاف مختلف پلاستیکی و پلیمری در محیطهای بسیار خورنده استفاده میشود. کار بر روی عملکرد دراز مدت چنین موادی هنوز ادامه دارد.
در مقاله اخیر به چند مورد از بتنهای جدید که چند سالی است از آنها در صنعت ساخت و ساز برای سازههای بتنی استفاده میشود اشاره شده و مواد جدید مورد استفاده در بتن که تحقیقات روی آنها هنوز ادامه دارد، نیز بیان خواهد شد. بعنوان مثال بتنهای با مقاومت زیاد و بتنهای توانمند و با عملکرد بالا در این خصوص جایگاه ویژهای دارند. کاربرد الیاف و مواد مختلف در بتن برای افزایش نرمی آن و مقاومت در مقابل بارهای ضربهای و نیروهای ناشی از زلزله مورد دیگری از بتنهای خاص میباشد. با نگرشی عمیق به مسأله دوام بتن و ضمن تأمین مقاومت لازم، کاربرد بتنهای با کارایی بالا که اجرای آن را نیز آسان میسازد در برنامه کار مراکز بسیاری قرار گرفته و برخی از این بتنها با اضافه کردن افزودنیهای مختلف به آنها، اینک وارد صنعت بتن شدهاند.
بتن با مقاومت زیاد :
امروزه بر اساس تکنولوژی رایج بتن، ساخت بتنهای با مقاومتهای فشاری زیاد و دور از انتظار که میتواند برای طراحی سازههای اجرایی رایج مورد استفاده قرار گیرند، امکانپذیر میباشد. اگر چه اغلب آییننامههای بتن هنوز مقاومت بتن مورد استفاده در سازهها را به MPa 60 محدود میکنند، اما آییننامههای جدید اخیراً حدی بالاتر از MPa 105 را نیز در نظر گرفتهاند ] 1 [. ساخت بتنهای با مقاومت زیاد و در حد MPa 120 و کاربرد آن در ساختمانهای بلند در کشورهای پیشرفته دنیا رواج یافته است. این مقاومت با اضافه نمودن مواد ریز و فعال به سیمان تا حدی افزایش یافته که بتنهایی با مقاومتهای فشاری بین MPa 200 و MPa 800 و مقاومتهای کششی بین MPa 30 و MPa 150 در نمونههای آزمایشگاهی بدست آمده است. برای دستیابی به چنین مقاومتهایی لازم است تغییراتی در طرح اختلاط داده و از مواد و افزودنیهای جدیدی استفاده نمود.
از عوامل مهم در رسیدن به چنین مقاومتهایی استفاده از سنگدانههای مقاوم و کاهش حداکثر اندازه سنگدانه در مخلوط بتنی برای همگنی بیشتر آن میباشد. همچنین با استفاده از مواد بسیار ریزدانه و با اندازههای کمتر از دهم میکرون میتوان مجموعهای متراکمتر و با تخلخل بسیار کم که بالاترین وزن مخصوص را خواهد داشت، تهیه نمود. در بتنهای با مقاومت زیاد بایستی تا حد ممکن نسبت آب به سیمان (w/c) را کاهش داد (امروزه حتی نسبت 18/0 = w/c استفاده شده است) که در این حالت بعضی دانههای سیمان هیدراته نشده بصورت مواد ریزدانه پرکننده، دانسیته را افزایش داده و در نتیجه سبب افزایش مقاومت میشوند. بدیهی است برای تأمین کارایی چنین مخلوطهایی با آب بسیار کم لازم است از روان کننده ها، فوق روانکننده ها و پخش کننده ذرات ریز در بتن استفاده نمود. برای افزایش نرمی چنین بتنهایی (با افزایش مقاومت شکنندگی و تردی بتن افزایش مییابد) میتوان به آنها الیافهای کوتاه اضافه نمود. در ساخت چنین بتنهایی (مقاومت در حد فولاد و بالاتر) از روشهای سخت شده تحت فشار و دما برای عمل آوری بتن و تأمین مقاومت اولیه زیاد استفاده میگردد.
شامل 319 صفحه فایل word قابل ویرایش