مقاله در مورد سنبل الطیب Velerianceae

لینک پرداخت و دانلود *پایین مطلب*

فرمت فایل:Word (قابل ویرایش و آماده پرینت)

تعداد صفحه:20

 فهرست مطالب

تیره سنبل الطیب Velerianceae

انواع دارویی

خواص درمانی

 ریشه خشک

صور دارویی

محل رویش

ترکیبات شیمیایی

گیاهانی عموماً علفی یکساله یا پایا، به ندرت به صورت بوته های کم و بیش چوبی و غالباً دارای ساقه های منشعب اند. عموماً برگ هایی متقابل، ساده یا لوبدار و یا منقسم به قطعات برگچه مانند و درهر حال استیپول دار دارند. گلهای آنها نر ـ ماده یا منحصراً دارای یکی از اجزای اصلی گل (پرچم یا مادگی)، پلی گام، شامل قطعات 5 تایی و به رنگهای سفید، گلی و یا سفید مایل به زرد است که معمولاً به صورت گرزنهای دو سویه مجتمع می باشند. از اختصاصات ساختمانی گل این گیاهان آن است که اولاً دارای کاسه بسیار کوچک اند به طوری که گاهی عاری از آن به نظر می رسند و ثانیاً جام گل آنها غالباً لوله ای یا قیفی شکل و دارای پهنکی منقسم به لوبهای نامساوی و یا شامل دو لب متمایز است. ضمناً لوله جام گل در عده ای از آنها مانند Valeriana ها، قوزدار و یا دارای دنباله مشخص می باشد. مادگی این گیاهان اصولاً شامل سه برچه است ولی غالباً یکی از آنها به حالت زایا باقی می ماند که آن نیز محتوی یک تخمک اپی تروپ می باشد. دو برچه دیگر معمولاً فاقد تخمک باقی می مانند.

    تعداد پرچمهای این گیاهان، روی طرح اصلی گل باید 5 باشد ولی چون همیشه پرچم خلفی آنها از بین می رود، مجموعاً 4 پرچم (حداکثر) در آنها مشاهده می گردد. عده ای از آنها نیز پرچمهای کمتر از 4 و حتی یک پرچم دارند به طوری که مراحل تدریجی، کاهش تعداد پرچمها را می توان به خوبی در آنها مشاهده کرد. گرده افشانی در این گیاهان همیشه به کمک حشرات صورت می گیرد.

    میوه آنها به صورت فندقه ای است که گاهی در انتها به یک دسته تار ختم
می شود و محتوی دانه های بدون آلبومن می باشد.

    از نظر اختصاصات تشریحی، وجود غده های ترشحی به شرح زیر در انواع این گیاهان قابل توجه است:

    1- غده های ترشحی واقع بر روی پایه ای مرکب از چند ردیف سلول و رأس چندسلولی.

    2- غده های داخلی یک سلولی که در لایه چوب پنبه (assise subereuse) با در آندودرم ریشه جای دارند.

    گیاهان این تیره بیشتر در نواحی معتدله نیمکره شمالی مخصوصاً منطقه مدیترانه و آسیا می رویند ولی در قاره آمریکا، بیشتر در نواحی واقع در نیمکره جنوبی مانند رشته جبال آندوشیلی پراکندگی دارند.

    تعداد کلی گونه های آنها به 400 می رسد که در 13 جنس جای دارند. از جنس‌های مهم آن، Valerinna (دارای 200 گونه)، Valerianella (60گونه) و Cantranthus (12گونه) را نام می بریم.

    از بعضی از آنها، از قدیم الایام به عنوان ضدتشنج و یا تهیه اسانس استفاده به عمل می آمده است.

تحقیق در مورد سنبل الطیب

لینک پرداخت و دانلود *پایین مطلب*

فرمت فایل:Word (قابل ویرایش و آماده پرینت)

تعداد صفحه:21

 فهرست مطالب

سنبل الطیب

مشخصات عمومی گیاه

پراکنش

قسمت مورد استفاده

خواص درمانی

ترکیبات شیمیایی

عوامل اکولوژیک

اثر نور

اثر دما

اثر رطوبت

اثر خاک

روش کشت

تاریخ کشت

آماده‌سازی زمین

مقدار بذر مصرفی و تراکم

تناوب زراعی

کوددهی و عناصر غذایی

آبیاری

علف‌های هرز

آفات و بیماری‌ها

زمان برداشت

نگهداری محصول

عملکرد

علف گربه، والرین

نام علمی                              Valeriana officinalis L.

نام تیره                                  Valerianaceae

نام انگلیسی                       Common valerian, cat's valerian

نام فرانسوی                      Valeriane officinal, Herbe aux chats

نام آلمانی                               Echter baldrian

مشخصات عمومی گیاه

گیاهی است علیفی، پایا تا ارتفاع 5/1 و گاهی 2 متر رشد می‌کند. ریزوم گیاه 2 سانتیمتر ضخامت دارد و چندین ریشه به ضخامت 2-3 میلیمتر به طول 15-10 سانتیمتر از ریزوم منشاء می‌گیرند. ساقه که در سال دوم یا سوم ظاهر می‌گردد، قوی، استوانه‌ای، دارای شیار عمیق و توخالی می‌باشد. برگ‌های آن متقابل و به برگچه‌های زیادی تقسیم می‌شود. هر برگ 11-7 و گاهی بیشتر برگچه دارد. برگچه‌ها بیضی، نوک تیز با قاعده پهن دندانه‌دار و فاقد گوشواره هستند. گل‌های این گیاه سفید رنگ یا صورتی بوده و بوی مطبوع‌ دارند. در اواخر خرداد تا اوایل مرداد نیز به صورت گل‌آذین دیهیم سه شاخه با ظاهر چتر مانند بر روی ساقه ظاهر می‌شوند. جام گل لوله‌ای، متورم و منتهی به پهنکی منقسم به پنج لوب نامساوی است. داخل آن سه پرچم و یک مادگی مرکب از تخمدان سه برچه‌ای دیده می‌شود که دو تای آنها به تدریج تحلیل می‌رود و فقط سومی باقی می‌ماند. در انتها به میوه‌ای فندقه و منتهی به یک دسته تار تبدیل می‌گردد.

رنگ میوه‌ قهوه‌ای روشن است و قسمت بالایی آن دارای تاجی از کاسه گل (پاپوس) به تعداد 15-10 عدد می‌باشد که در پراکندگی بذرهای سبک این گیاه نقش مهمی دارد. از نظر سطح کروموزومی دیپلوئیدی 14=n2 تتراپلوئیدی 28=n2 و اکتاپلوئیدی 56=n2 در گیاهان این جنس دیده شده است.

پراکنش

سنبل الطیب به حالت خودرو در جنگل‌های کم درخت، کنار رودخانه‌ها و نهرها، مکان‌های باتلاقی و در مراتع می‌روید. پراکندگی آن در مناطق کوهستانی به نحوی است که به طول معمول از ارتفاع 1000 متری دامنه‌ها بالاتر نمی‌روند، به طوری که به ندرت ممکن است در ارتفاعات 2000 متری بدان برخورد شود. گیاهان این جنس در ایران، افغانستان، کشمیر، آسیای مرکز و قفقاز پراکندگی دارند. با این حال در امریکای مرکزی و جنوبی نیز نمونه‌هایی از این جنس گزارش شده است. در ایران 6 گونه مختلف از این جنس وجود دارد که در نواحی مختلف رشته کوه‌های البرز و نواحی شمالی و شمال غربی مانند میشو داغ یافن می‌گردد.

قسمت مورد استفاده

از ریشه سنبل الطیب در فارماکوپه اروپا به عنوان دارو یاد شده است. به ریشه و ریزوم‌های خشک شده سنبل الطیب داروی Valerian radix گفته می‌شود.

ریشه و ریزوم این گیاه را که از ریشه‌های افشان فراوان پوشیده شده است، در سال دوم رویش از خاک خارج کرده و پس از تمیز کردن به سرعت می‌شویند. سپس در حداکثر دمای 40 درجه سانتیگراد خشک می‌کنند و در بازار، ریزوم را به صورت قطعاتی به طول 5-2 و به قطر 5/1-1 سانتیمتر به فروش می‌رسانند. رنگ ریشه سنبل الطیب پس از خشک شدن قهوه‌ای تیره می‌شود و دارای بو و عط نافذی است، به طوری که این عطر حتی از فاصله دور گربه‌ها را به هیجان می‌آورد. از این رو به این گیاه علف گربه هم گفته می‌شود.