گزارش کارآموزی در اداره ثبت احوال رشته کامپیوتر و فناوری اطلاعات

فرمت فایل : word (قابل ویرایش) تعداد صفحات : 210 صفحه

مقدمه و پیشگفتار:

کارآموز کیست؟ کارآموزکسی است که  به محیط کاری بیرون از محل تحصیل خوداعزام می شود تا کار بیاموزد، نه اینکه عهده دار انجام کاری بشود که قرار است در محیط کاری انجام پذیردو اگر هم باید در انجام کاری مشارکت کند این مشارکت حتما به صورت هدایت شده و تحت نظر خواهد بود و کننده اصلی کار نیست.

آموزش عالی هر کشور، هر اندازه که از نظر آموزش های تئوریک (هم کلاسیک و هم مدرن) قوی باشد باز هم در تهیه زمینه رشد اقتصادی و صنعتی نمی تواند به تنهایی موفق باشد. همین امر، گسترش دامنه آموزش و کسب تجربه از محیط واقعی کار را توجیه می نماید. در حال حاضر دوره مدرک گرایی سپری شده و جامعه، صنعت و دانشگاه باید زمینه های لازم برای کسب تجربه مفید را برای دانشجویان فراهم سازند.

پذیرش کارآموزان از دانشگاهها، به عنوان کوششی جهت التیام شکاف بین نظام آموزش رسمی با آنچه در صنعت می گذرد یعنی "عرصه عمل" ،صورت گرفته  است تا بخشی از خلا آموزشی، آشنایی با حرفه و مشاغل در صنعت را ترمیم نموده، به توسعه نگرش دانشجویان نسبت به نظام صنعتی بیانجامد.

وقوف بیشتر دانشگاهها و مراکز آموزش عالی به آنچه که در صنعت می گذرد، آن ها را قادر خواهد نمود، تا دامنه گسترش اطلاعات و مهارت ها و شناسایی حرفه را توسعه  دهند. علاوه بر این، تماس از نزدیک کارآموزان با صنعت، فرصت های مناسب را برای بهره گیری از یافته ها و دانسته های آکادمیک در موقعیت های عملی را فراهم می نماید و فرصت های مناسبی را جهت استعدادسنجی و به محک نهادن علاقه کارآموزان، در پی خواهد داشت.

کارآموزی دانشجویان، با توجه به متداول ترین اسلوب کارآموزی یعنی آموزش در محیط حرفه و آموزش در محیط مادی صورت گرفته تا با انتقال آموزش به محیط حرفه و بهره گیری از دانش ناشی از محیط کار، بتوان، حلقه های مفقوده را در نظام آموزش دانشگاهی تکمیل نمود. اما با توجه به عملکرد چندین ساله ی کارآموزی دانشجویان و ناهماهنگی سایر ارکان نظام اجتماعی، اقتصادی وسیاسی و صنعتی، منظور طراحان اولیه از گنجاندن واحد کارآموزی در دروس دانشگاهی حاصل نشده است . 

در دوره ای که کارهای اداری رسمی ودانشجویی تبدیل به یک عادت برای اکثر افراد شده است ، وجود محلی که تمامی خدمات روزمره ی مردم را انجام دهد الزامی دیده می شود.

شرکتی موفق خواهد بود که خدمات مختلفی ارائه دهد و مشتری را با قیمت مناسب وکیفیت خوب از کارش راضی کند.

در این گزارش سعی کردم با زبان ساده جزئیات کارآموزی خود را بیان کنم.

 

فصل اول

معرفی اجمالی سازمان ثبت احوال

مقدمهتاریخچهماموریت سازمان اهداف کلان سازمان نقش سازمان ثبت احوال کشور در دولت الکترونیکساختار و روابط در دولت الکترونیکمراحل تکامل دولت الکترونیکعوامل سازمانی و اداریجایگاه نظام نوین ثبت احوال در دولت الکترونیک

مقدمه

سازمان ثبت احوال کشور سازمانی با شخصیت حقوقی مستقل از لحاظ اداری، مالی، و اجرایی و از حیث تشکیلاتی در دولت وابسته به وزارت کشور است.

این سازمان بصورت متمرکز اداره می شود و کلیه ادارات در سطح کشور تابع ستاد مرکزی بوده و آئین نامه ها و دستور العمل های مصوب ابلاغی را اجرا می نماید. به دلیل گستردگی وظایف قانونی، "سازمان ثبت احوال کشور" در اقصی نقاط کشور به ارائه خدمات مشغول بوده و پر مراجعه ترین سازمان دولتی است.

تاریخچه ثبت احوال به صورت یکپارچه و منسجم در جهان مربوط به قرن نوزدهم میلادی است، در ایران قانون ثبت احوال در جلسه مورخ 20 آذر ماه 1297 هجری شمسی هیات وزیران به تصویب رسید و با صدور اولین شناسنامه برای دختری به نام فاطمه ایرانی در تاریخ 3 دی ماه 1297 در تهران فعالیت خود را آغاز کرد و طی 10 سال در تمام استانها و شهرستانهای بزرگ دایر و فعال شد.

براساس قانون مصوب 20 خرداد 1307 "اداره کل احصائیه و سجل احوال" تابع وزارت کشور تاسیس و بطور مستقل شروع به کار نمود. بعد از آن نیز در سال 1319 با تصویب قانون جدید و تهیه و تدوین آئین نامه مربوطه نام قبلی به "اداره کل آمار و ثبت احوال" تغییر یافت.

در تیر ماه 1355 "سازمان ثبت احوال کشور" با شکل نوین و شرح وظائف معین به تصویب رسیده و آخرین اصلاحات در پاره ای از مواد آن در سال 1363 توسط مجلس شورای اسلامی به عمل آمده است.

     

تاریخچه
ثبت احوال بصورت یکپارچه و منسجم در جهان مربوط به قرن نوزدهم میلادی است. در ایران همزمان با نوسازی و مدرنیزاسیون و نیاز به شناسایی اتباع جهت ایجاد ارتش منظم، اخذ مالیات و... تاسیس ثبت احوال در دستور کار قرارگرفت از این رو در جلسه مورخه 30 آذر ماه 1297 هجری شمسی به تصویب هیات وزیران رسید و با صدور اولین شناسنامه برای دختری به نام فاطمه ایرانی در تاریخ 3 دیماه1297درتهران فعالیت خود را آغاز کرد.                       
تا قبل از سال 1295 هجری شمسی ثبت وقایع حیاتی از جمله ولادت و وفات براساس اعتقادات مذهبی و سنت های رایج در کشور، با نگارش نام و تاریخ ولادت مولود در پشت جلد کتب مقدس از جمله قرآن مجید به عمل می آمد و از افراد متوفی نیز جزء نام و تاریخ وفات آنان که بر روی سنگ قبر ایشان نگاشته می شد اثری مشاهده نمی گردید. با گسترش فرهنگ و دانش بشری و نیز توسعه روز افزون شهرها و روستاها و افزایش جمعیت کشور،  نیاز به سازمان و تشکیلاتی برای ثبت وقایع حیاتی ضرورتی اجتناب ناپذیر می نمود. به تدریج فکر تشکیل سازمان متولی ثبت ولادت و وفات و نیز صدور شناسنامه برای اتباع کشور قوت گرفت. ابتدا سندی مشتمل بر 41 ماده در سال 1297 هجری شمسی به تصویب هیات وزیران رسید و اداره ای تحت عنوان اداره سجل احوال در وزارت داخله (کشور) وقت به وجود آمد؛ پس از تشکیل این اداره اولین شناسنامه به شماره 1 در بخش 2 تهران در تاریخ 16 آذر 1297 هجری شمسی به نام فاطمه ایرانی صادر گردید.
پس ازاین دوره اولین قانون ثبت احوال مشتمل بر 35 ماده در خرداد سال 1304 هجری شمسی در مجلس شورای ملی وقت تصویب شد. براساس این قانون مقرر گردید کلیه اتباع ایرانی در داخل و خارج از کشور باید دارای شناسنامه باشند.   
سه سال پس از تصویب اولین قانون ثبت احوال یعنی در سال 1307 هجری شمسی قانون جدید ثبت احوال مشتمل بر 16 ماده تصویب گردید.  

گزارش کارآموزی اداره ثبت احوال

موضوع:

گزارش کارآموزی اداره ثبت احوال

( فایل  word قابل ویرایش )

تعداد صفحات : ۱۱۱

مقدمه

سازمان ثبت احوال کشور سازمانی با شخصیت حقوقی مستقل از لحاظ اداری، مالی، و اجرایی و از حیث تشکیلاتی در دولت وابسته به وزارت کشور است.
این سازمان بصورت متمرکز اداره می شود و کلیه ادارات در سطح کشور تابع ستاد مرکزی بوده و آئین نامه ها و دستور العمل های مصوب ابلاغی را اجرا می نماید. به دلیل گستردگی وظایف قانونی، “سازمان ثبت احوال کشور” در اقصی نقاط کشور به ارائه خدمات مشغول بوده و پر مراجعه ترین سازمان دولتی است.
تاریخچه ثبت احوال به صورت یکپارچه و منسجم در جهان مربوط به قرن نوزدهم میلادی است، در ایران قانون ثبت احوال در جلسه مورخ ۲۰ آذر ماه ۱۲۹۷ هجری شمسی هیات وزیران به تصویب رسید و با صدور اولین شناسنامه برای دختری به نام فاطمه ایرانی در تاریخ ۳ دی ماه ۱۲۹۷ در تهران فعالیت خود را آغاز کرد و طی ۱۰ سال در تمام استانها و شهرستانهای بزرگ دایر و فعال شد.
براساس قانون مصوب ۲۰ خرداد ۱۳۰۷ “اداره کل احصائیه و سجل احوال” تابع وزارت کشور تاسیس و بطور مستقل شروع به کار نمود. بعد از آن نیز در سال ۱۳۱۹ با تصویب قانون جدید و تهیه و تدوین آئین نامه مربوطه نام قبلی به “اداره کل آمار و ثبت احوال” تغییر یافت.
در تیر ماه ۱۳۵۵ “سازمان ثبت احوال کشور” با شکل نوین و شرح وظائف معین به تصویب رسیده و آخرین اصلاحات در پاره ای از مواد آن در سال ۱۳۶۳ توسط مجلس شورای اسلامی به عمل آمده است.

تاریخچه

ثبت احوال بصورت یکپارچه و منسجم در جهان مربوط به قرن نوزدهم میلادی است. در ایران همزمان با نوسازی و مدرنیزاسیون و نیاز به شناسایی اتباع جهت ایجاد ارتش منظم، اخذ مالیات و… تاسیس ثبت احوال در دستور کار قرارگرفت از این رو در جلسه مورخه ۳۰ آذر ماه ۱۲۹۷ هجری شمسی به تصویب هیات وزیران رسید و با صدور اولین شناسنامه برای دختری به نام فاطمه ایرانی در تاریخ ۳ دیماه۱۲۹۷درتهران فعالیت خود را آغاز کرد.
تا قبل از سال ۱۲۹۵ هجری شمسی ثبت وقایع حیاتی از جمله ولادت و وفات براساس اعتقادات مذهبی و سنت های رایج در کشور، با نگارش نام و تاریخ ولادت مولود در پشت جلد کتب مقدس از جمله قرآن مجید به عمل می آمد و از افراد متوفی نیز جزء نام و تاریخ وفات آنان که بر روی سنگ قبر ایشان نگاشته می شد اثری مشاهده نمی گردید. با گسترش فرهنگ و دانش بشری و نیز توسعه روز افزون شهرها و روستاها و افزایش جمعیت کشور، نیاز به سازمان و تشکیلاتی برای ثبت وقایع حیاتی ضرورتی اجتناب ناپذیر می نمود. به تدریج فکر تشکیل سازمان متولی ثبت ولادت و وفات و نیز صدور شناسنامه برای اتباع کشور قوت گرفت. ابتدا سندی مشتمل بر ۴۱ ماده در سال ۱۲۹۷ هجری شمسی به تصویب هیات وزیران رسید و اداره ای تحت عنوان اداره سجل احوال در وزارت داخله (کشور) وقت به وجود آمد؛ پس از تشکیل این اداره اولین شناسنامه به شماره ۱ در بخش ۲ تهران در تاریخ ۱۶ آذر ۱۲۹۷ هجری شمسی به نام فاطمه ایرانی صادر گردید.
پس ازاین دوره اولین قانون ثبت احوال مشتمل بر ۳۵ ماده در خرداد سال ۱۳۰۴ هجری شمسی در مجلس شورای ملی وقت تصویب شد. براساس این قانون مقرر گردید کلیه اتباع ایرانی در داخل و خارج از کشور باید دارای شناسنامه باشند.
سه سال پس از تصویب اولین قانون ثبت احوال یعنی در سال ۱۳۰۷ هجری شمسی قانون جدید ثبت احوال مشتمل بر ۱۶ ماده تصویب گردید.
براساس این قانون وظیفه جمع آوری آمارهای مختلف نیز به اداره سجل احوال محول گردید، به همین جهت نام این اداره نیز به اداره احصائیه و سجل احوال تغییر یافت. از آن تاریخ به تناسب شرایط زمانی تغییر و تحولات بوجود آمده در کشور و با احساس عدم تناسب قوانین موجود با نیازهای جامعه، قانون ثبت احوال نیز به دفعات مورد تجدید نظر، تغییر و اصلاح قرار گرفت. متعاقباً دراردیبهشت سال ۱۳۱۹ قانون نسبتاً جامع و کاملی مشتمل بر ۵۵ ماده تصویب گردید و پس از آن آئین نامه مربوط به این قانون نیز در همان سال مشتمل بر ۱۳۱ ماده به تصویب رسید. این قانون به جهت جامعیت نسبی قریب ۳۶ سال پایدار ماند.
پس از گذشت این زمان در تیر ماه ۱۳۵۵ قانون جدید ثبت احوال مشتمل بر ۵۵ ماده به تصویب رسید و سپس به موجب اصلاحیه دی ماه سال ۱۳۶۳ مجلس شورای اسلامی در برخی از مواد اصلاحاتی صورت گرفت و تاکنون نیز این قانون به قوت خود باقی مانده است.
در یک نگاه اجمالی سیر قانونگذاری درخصوص ثبت احوال را اینگونه می توان دسته بندی نمود:
۱- تهیه تصویب نامه ثبت احوال در سال ۱۲۹۷ مشتمل بر ۴۱ ماده
۲- تهیه و تصویب قانون سجل احوال در تاریخ ۱۴/۳/۱۳۰۴ مشتمل بر ۴ فصل و ۳۵ ماده
۳- تهیه و تصویب نظام نامه اداره کل احصائیه و ثبت احوال توسط هیات وزیران در ۲۰/۱۱/۱۳۱۴ مشتمل بر ۱۹۶ ماده و تعیین تشکیلات دفاتر و ادارات ثبت احوال در شهرستانها
۴- تهیه و تصویب قانون اصلاح قانون ثبت احوال دراردیبهشت سال ۱۳۱۹ مشتمل بر ۵ باب و ۵۵ ماده
۵- تهیه و تصویب آئین نامه قانون ثبت احوال سال ۱۳۱۹ مشتمل بر ۱۳۱ ماده
۶- تهیه و تصویب قانون ثبت احوال در تیرماه سال ۱۳۵۵
۷- اصلاح و بازنگری قانون ثبت احوال توسط مجلس شورای اسلامی در تاریخ ۱۸/۱۰/۱۳۶۳
۸- تصویب آئین نامه طرز رسیدگی هیاتهای حل اختلاف موضوع ماده ۳ قانون ثبت احوال
۹- تصویب قانون تخلفات، جرائم و مجازاتها مربوط به اسناد سجلی و شناسنامه توسط مجمع تشخیص مصلحت نظام در سال ۱۳۷۰
همزمان با تغییر و تصویب قوانین جدید، تشکیلات ثبت احوال نیز کاملتر گردید. این سازمان تا سال ۱۳۱۰ تنها دارای ۹۴ اداره در تهران و شهرستانها بود. در سال ۱۳۰۸ ثبت ولادت و صدور شناسنامه برای اتباع ایرانی مقیم خارج از کشور به سفارتخانه ها و نمایندگی های ایران در خارج از کشور محول شد. در سال ۱۳۳۷ نیز قسمت آمار از ثبت احوال منفک و تحت عنوان اداره کل آمار عمومی ادامه فعالیت داد.
تشکیلات جدید ثبت احوال نیز پس از این جدایی به اداره کل ثبت احوال تغییر نام یافت.
سرانجام با تصویب قانون تقسمات کشوری ادارات استانی و شهرستانی این سازمان نیز گسترش یافت و عنوان آن نیز به سازمان ثبت احوال کشور تغییر یافت.
سازمان ثبت احوال کشور به دلیل دراختیار داشتن اسناد هویت و تابعیت فردی و آمارهای حیاتی یکی از ارکان مهم حکومت تلقی می شود. ارائه خدمات عمومی به آحاد مردم و اطلاعات ویژه جمعیتی به ارکان حکومت از ویژگی های اختصاصی و انحصاری این سازمان است.
در حال حاضر سازمان مذکور برای انجام ماموریت های محوله، تشکیلاتی به شرح ذیل دارد:
حوزه ریاست ، ۳ معاونت (امور سجلی، آمار و انفورماتیک و اداری و مالی) و ۶ اداره کل (امورحقوقی، سجلی و پژوهش، ثبت احوال امور خارجه، خدمات ماشینی، اموراداری و امور مالی)، ۶ دفتر ستادی (دفتر آمار و اطلاعات جمعیتی، دفتر توسعه و فن آوری اطلاعات، دفتر بودجه و تشکیلات، دفتر روابط عمومی و دفتر مدیریت و ارزیابی عملکرد و پاسخگویی به شکایات و مدیریت حراست، یک مرکز آموزش و تجهیز نیروی انسانی) و ۳۰ اداره کل ثبت احوال استانی که به انجام وظایفی نظیر «سیاستگذاری، برنامه ریزی کلان، نظارت و ارزیابی، تدوین و اصلاح قوانین و مقررات و رویه های اداری، آئین نامه ها و دستور العمل ها و…» همت می گمارند و بالاخره تعداد ۴۷۶ اداره اجرایی انجام فعالیتهای خدمات رسانی در زمینه امور سجلی و انفورماتیک می پردازند. ذیلاً به شرح مختصری از فعالیت های اصلی سازمان بسنده می گردد.

فهرست مطالب

فصل اول :معرفی و بررسی کلی سازمان ثبت احوال
-۱-۱ مقدمه
-۲-۱ تاریخچه
۱-۳- ماموریت سازمان
۱-۴-اهداف سازمان
۱-۴-۱-اهداف کلان
۱-۴-۲-اهداف کیفی
۱-۵- خدمات سازمان
۱-۶-نمودارسازمانی
۱-۷- نقش سازمان ثبت احوال کشور در دولت الکترونیک
۱-۳-۱- نقش سازمان ثبت احوال کشور در دولت الکترونیک
۱-۷-۲- تعاریف و اصطلاحات
۱-۷-۳- ساختار و روابط در دولت الکترونیک
۱-۷-۴- مراحل تکامل دولت الکترونیک
۱-۷-۵- موانع گسترش دولت الکترونیک
۱-۷-۶- جایگاه نظام نوین ثبت احوال در دولت الکترونیک
فصل دوم : فعالیت های انجام شده
-۱-۳ فرهنگ نام و نام گزینی
-۲-۳ سامانه ارائه خدمات سجلی
-۳-۳ سامانه استعلام الکترونیکی هویت انفرادی
-۴-۳ سامانه کارت ملی
۳-۵- مدیریت شبکه با ACTIVE DIRECTORY در WINDOWS SERVER 2008
فصل سوم: مدیریت شبکه
۳-۱-آشنائى با عناصر یک شبکه محلى
۳-۲-تقسیم یک خط اینترنت بین چند کامپیوتر
۳-۳-دروازه ها(Gateways)
۳-۴-مودم ها Modem
DSL-5-3
۳-۵-۱- حساب های شماره گیری (Dial-UP)
۳-۵-۲- فناورى ADSL (Asymmetrical Digital Subscriber Line)
۳-۵-۳-مزایاى ADSL
۳-۵-۴- معایب خطوط‌ ADSL
۳-۵-۶- ADSL چگونه کار مى‌کند؟
۳-۵-۷- تجهیزات ADSL
۳-۵-۸- مودم ADSL
۳-۶- آشنایی با ISA Server 2004
۳-۷- ساختار شبکه
۳-۸- تجهیزات مورد نیاز
Proxy Server – 9-3
۳-۹-۱- ویژگیهای Proxy Server
۳-۹-۲-خدمات Proxy Server
۳-۹-۳- معیارهای موثر در انتخاب Proxy Server
فصل چهارم: نرم افزار NTTACPLUS
NTTACPLUS-1-4چیست؟
۴-۲-ویژگی‌های اصلی NTTACPLUS
۴-۳-قابلیتهای جدید موجود در NTTACPLUS نگارش ۲
۴-۳-۱-معرفی NTTACPLUS نگارش ۲
۴-۳-۲-تفاوت نگارش جدید با نگارش ۱.x
۴-۳-۳- لیست تغییرات بوجود آمده در نگارش جدید
۴-۳-۴- روش ارتقاءNTTACPLUS از نگارش ۱.x به نگارش ۲
۴-۴-روش نصب NTTACPLUS
۴-۴-۱-نیازمندیهای سیستم
۴-۴-۲-فضای لازم روی هارد دیسک
۴-۴-۳نصب برنامه NTTACPLUS
۴-۴-۴-روش برداشتن برنامه NTTACPLUS نصب شده روی سیستم
۴-۵-اجرای برنامه NTTACPLUS به صورت یک برنامه مجزا (STAND-ALONE)
۴-۶اجرای برنامه NTTACPLUS به صورت سرویسی از سرویس های ویندوز
۴-۷اجرای NTTACPLUS به صورت ثبت نشده(UNREGISTERED)
۴-۸-پیکربندی NTTACPLUS
۴-۸-۱اولین ارتباط (LOGIN)با NTTACPLUS
۴-۸-۲اجرای برنامه کنسول NTTACPLUS
۴-۸-۳-خلاصه ای از پارامترهای پیکر بندی
۴-۸-۳-۱-قسمت رویداد نگاری
۴-۸-۳-۲-قسمت حسابرسی
۴-۸-۳-۳-بخش پیامها
۴-۸-۳-۴-بخش کپی و پشتیبان و همزمان سازی
۴-۸-۳-۵-بخش امنیتی
۴-۸-۳-۶-بخش قطع کردن
۴-۸-۳-۷-بخش تقویم تعطیلات
۴-۹-تنظیمات NAS برای کار با NTTACPLUS
۴-۱۰-تنظیم NTTACPLUS بعنوان سرویس دهنده تصدیق کاربری /مجوزهای دسترسی /حسابرسی در شبکه
۴-۱۰-۱کلید رمزگذاری (کلید ایمنی )
۴-۱۰-۲-کلید رمزگذاری (کلید ایمنی )
۴-۱۰-۳-تنظیم کلید رمز در NTTACPLUS
۴-۱۱-پیکر بندی+ TACASبرای NASهای سیسکو
۴-۱۲-پیکر بندی پارامترهای+ TACACS و RADIUS
۴-۱۳-صرفنظر کردن از پیامهای متعدد توقف در+ TACACS
۴-۱۴-نمایش PROMPT حین ورود به سیستم
۴-۱۵-پیکر بندی NTTACPLUS و NAS برای قطع ارتباط کاربر
۴-۱۶-استفاده از SESSION –TIMEOUT
۴-۱۷-پیکر بندی نرم افزار جانبی بر قطع ارتباط کاربر
۴-۱۸-تنظیمات عمومی
۴-۱۹-تنظیمNTTACPLUS برای ارسال نامه های الکترونیکی
۴-۲۰-نشانه ها و علائم ویژه (Banner)
۴-۲۱-مطابقت اسم با آدرسگ
۴-۲۲-انواع پیامها و رخدادها
۴-۲۳-همزمان سازی مجدد با استفاده از NAS سیسکو
۴-۲۴-بخش پشتیبانی و یکسان سازی کاربران فعال
۴-۲۵-پیکر بندی سرویس دهندهNTTACPLUS برای استفاده از سیستم پشتیبان
۴-۲۶-تنظیم پیامهای ورود به سیستم
۴-۲۷-پروتکلهای TACACS+و RADIUS
۴-۲۸-تصدیق کاربر
۴-۲۸-۱-مجوز دسترسی
۴-۲۸-۲-فرآیند تصدیق کاربری در NTTACPLUS
۴-۲۸-۳-فرآیند اعطای مجوز دسترسی در NTTACPLUS
۴-۲۸-۴-لیست زوج مرتب های صفت –مقدار
۴-۲۸-۵-اخذ مجوز دسترسی توسط پروتکل RADIUS
۴-۲۹-فرآیند حسابداری در Nttacplus
۴-۳۰-مدیـــریت حســـابداری
۴-۳۰-۱-بانک اطلاعاتی کاربرها
۴-۳۰-۲-بانک های اطلاعاتی با ساختار سلسله مراتبی :
۴-۳۰-۳-بخش اعتبار حساب
۴-۳۰-۴-بخش اجازه دسترسی
۴-۳۱-بخش های [ cmd < cmd – name > ]
۴-۳۲-قسمت جلسات کاری
۴-۳۳-بخش منقضی شدن سرویس ها
۴-۳۴-بخش RADIUS
۴-۳۵-تنظیمات خاص
۴-۳۶-اسکریتپهایی که پی از تصدیق کاربری انجام می شوند
۴-۳۷-بانک اطلاعاتی کاربران ، یک استاندارد باز
۴-۳۸-ساختن یک کاربر (گروه) جدید با استفاده از کپی کردن اطلاعات کاربر موجود
۴-۳۹-تنظیمات مربوط به بخش Profile Manager
۴-۴۰-تنضیمات نرم افزاری
نتیجه گیری

منابع ومآخذ