تعریف شاتکریت از نظر مؤسسه بین المللی ACI
شاتکریت عبارتست از ملات یا بتنی که با فشار و سرعت بالا به سطح مورد نظر پاشیده میشود.
از آنجا که شاتکریت به صورت ورقههایی از سنگ زیرین جدا میشد، لذا بعنوان یک سیستم نگهداری اصلی چندانمورد توجه واقع نشد.
از جمله امتیازات شاتکریت آن است که سطوح ناهموارحفریات زیر زمینی را میپوشانند و به شکل یک سطح نسبتاً صاف در میآورد .
البته شاتکریت همراه با پیچ سنگ، بعنوان سیستم نگهداری بسیاری ازتونلها به کار رفته است.
در سالهای اخیر، کاربرد شاتکریت در معادنزیر زمینی، نگهداری حفریات دائمی از قبیل جادههای مورب، راهروهای اصلیحمل و نقل، ایستگاههای چاه و حجرههای زیر زمینی سنگ شکن است.
بازسازیپیچ سنگها و توریهای متداول در سیستم نگهداری ممکن است مشکل ساز و گرانباشد. تعداد حفریات زیر زمینی که بلافاصله بعد از حفاری شاتکریت میشوند
رو به فزونی است. مسلح ساختن شاتکریت با الیاف فولادی یکی از مهمترین عواملدر گسترش کاربرد شاتکریت است زیرا کار طاقت فرسای نصب توری را کاهش میدهد.
آزمایشاتو تجربیات اخیر نشان داده است که شاتکریت در شرایط ترکش سنگ ملایم بسیارمؤثر است.
اگرچه نتایج این مطالعات برای نتیجه گیری قطعی در این زمینههنوز زود است ولی علائم موجود بیانگر آن است که در آینده در مورد کاربرد شاتکریت توجه جدیتری خواهد شد.
بطور کلی شاتکریت نوعی بتن مرکب از سیمان، ماسه و خرده سنگ است که به کمک هوای فشرده اجرا میشودودراثرسرعت زیاد به صورت دینامیکی فشرده میشود .
(کتاب تونل سازی نوشته حسن مدنی)
شاتکریت امروزه در دنیا به دو صورت مورد استفاده قرار میگیرد:
شاتکریت مخلوط خشک Dry Mix Shot Creteشاتکریت مخلوط تر Wet Mix Shot Crete
شاتکریت را میتوان به عنوان بتن یا ملاتی که از طریق شیلنگهای لاستیکی (وبعضا دیده شده لولههای فلزی) حمل شده و با استفاده از هوای پرفشار و با سرعت زیاد به سطح مورد نظر پاشیده میشود، تعریف کرد.
اولین کاربرد شاتکریت به سال 1909 میلادی برمیگردد که در آن زمان تحت عنوان گونیت نامیده میشد و به کمک دستگاهی موسوم به تفنگ سیمان به کار میرفت.
در سال 1914 برای اولین بار شاتکریت در یک معدن آزمایشی در ایالات متحده آمریکا مورد استفاده قرار گرفت.
پس از آن این سیستم برای پوشش سطوح سنگها و حفاظت آنها در برابر هوازدگی و گاه نیز بعنوان سیستم نگهداری موقتی به کار میرفت.
در این سال کارل اکلی دستگاهی برای پاشیدن مخلوط ماسه و سیمان ساخت و آنرا گانایت نامید.
و بعدها نامهایی چون گان گریت، پنو کریت، بلاست کریت و جت کریت بکار برده شده است.
اما در سال 1930 واژه شاتکریت از طرف انجمن مهندسین راه و ساختمان آمریکا بکار برده شد و تاکنون مورد استفاده قرار میگیرد.
تعریف شاتکریت از نظر مؤسسه بین المللی ACI
شاتکریت عبارتست از ملات یا بتنی که با فشار و سرعت بالا به سطح مورد نظر پاشیده میشود.
از آنجا که شاتکریت به صورت ورقههایی از سنگ زیرین جدا میشد، لذا بعنوان یک سیستم نگهداری اصلی چندان مورد توجه واقع نشد.
از جمله امتیازات شاتکریت آن است که سطوح ناهموار حفریات زیر زمینی را میپوشانند و به شکل یک سطح نسبتاً صاف در میآورد .
البته شاتکریت همراه با پیچ سنگ، بعنوان سیستم نگهداری بسیاری از تونلها به کار رفته است.
در سالهای اخیر، کاربرد شاتکریت در معادن زیر زمینی، نگهداری حفریات دائمیاز قبیل جادههای مورب، راهروهای اصلیحمل و نقل، ایستگاههای چاه و حجرههای زیر زمینی سنگ شکن است.
بازسازی پیچ سنگها و توریهای متداول در سیستم نگهداری ممکن است مشکل ساز و گران باشد. تعداد حفریات زیر زمینی که بلافاصله بعد از حفاری شاتکریت میشوند رو به فزونی است. مسلح ساختن شاتکریت با الیاف فولادی یکی از مهمترین عوامل در گسترش کاربرد شاتکریت است زیرا کار طاقت فرسای نصب توری را کاهش میدهد.
آزمایشات و تجربیات اخیر نشان داده است که شاتکریت در شرایط ترکش سنگ ملایم بسیار مؤثر است.
اگرچه نتایج این مطالعات برای نتیجه گیری قطعی در این زمینه هنوز زود است ولی علائم موجود بیانگر آن است که در آینده در مورد کاربرد شاتکریت توجه جدیتری خواهد شد.
بطور کلی شاتکریت نوعی بتن مرکب از سیمان، ماسه و خرده سنگ است که به کمک هوای فشرده اجرا میشود و در اثر سرعت زیاد به صورت دینامیکی فشرده میشود .
(برگرفته از کتاب تونل سازی جلد چهارم نوشته حسن مدنی)
شاتکریت امروزه در دنیا به دو صورت مورد استفاده قرار میگیرد:
شاتکریت مخلوط خشک Dry Mix Shotcreteشاتکریت مخلوط تر Wet Mix Shotcrete
شاتکریت مخلوط خشک (DMS)
آب مورد نیاز در حین خروج از سرنازل (Nozzle) اضافه میشود.
از این روش برای کارهای تعمیراتی، روکش و تعمیرات به ضخامت کمتر از 10 Cm استفاده میشود و از طرفی بدلیل فقدان مصالح سنگی درشت دانه، از این روش برای کارهایی که مقاومت مکانیکی مطرح نباشد، استفاده میشود.
معایب روش DMS
1) ممکن است به همه دانهها آب نرسد و هیدراته نشده باقی بمانند.
2) در محل کارگاه گرد و غبار ناشی از پراکنده شدن دانه سیمان زیاد است.
3) بدلیل نچسبیدن ملات (بدلیل هیدراته نشدن) پرت کار زیاد است.
شاتکریت مخلوط تر (WMS)
بتن آماده به داخل پمپ شاتکریت ریخته میشود و پس از عبور لوله انتقال به سرنازل رسیده و از آنجا به سطح کار پاشیده میشود.
مزایای شاتکریت مخلوط تر (WMS)
از مخلوط تر در مکانهائی که مقاومت فشاری مورد نظر است، استفاده میشود و از طرفی در این روش امکان اجرای دیوار بتنی با ضخامت 50Cm و 20Cm برای سقف در یک مرحله امکان پذیر است.
مزایای استفاده از شاتکریت تر (WMS)
مزایای زمانیمزایای کیفیمزایای اجرایی
مزایای اجرایی:
1) در اغلب موارد نیاز به قالب بندی ندارد و در موارد خاص استفاده از یک سپر چوبی برای استقرار بتن کافی است و همین مورد هزینههای کلان قالب بندی و تجهیزات نیروی انسانی را کاهش میدهد.
2) امکان اجرای سازههای بتنی با اشکال منحنی، مدور و غیر منظم (مثل استخر و آبگیر)
3) تثبیت کوهها و صخرهها با پوشاندن آنها با یک شبکه مش و پاشیدن بتن روی آنها
4) روکش کردن پایه پلها و لاینینگ تونلها
5) افزایش ضخامت لولههای بتنی در محیطهای خورنده و خطرناک در مقابل آتش
مزایای کیفی شاتکریت
مقاومتهای مکانیکیچسبندگی بین بتن و میلگردکاهش نفوذ پزیری (آب بندی)
مقاومتهای مکانیکی
– میزان نسبت آب به سیمان (W/C) در شاتکریت مخلوط خشک بین 5/0 تا 3/0 و در مخلوط شاتکریت تر بین 4/0 تا 55/0 میباشد.
– مقاومت فشاری در محدودهای بین 250-480 (Kg/Cm2) که با افزایش میکرد و سیلیکا به بیش از 550 (Kg/Cm2) هم میرسد.
– استفاده از هوای فشرده سبب قفل شدن مصالح سنگی درهم و در نتیجه افزایش وزن مخصوص در محدودهای
بین 2290-2230 (Kg/m2) میشود.
همچنین هوای فشرده سبب چسبیده شدن ملات به زیر کار و عدم ورقه ورقه شدن در آینده میگردد.
چسبندگی بین بتن و میلگرد
عدم استفاده از قالب سبب میشود Nozzleman بتواند فضای کار را دیده و بتن را به شکل مناسبی بین میلگردها جای دهد.
لازم به توضیح است که Nozzleman به شخصی اطلاق میشود که اقدام به عمل شات کردن میکند.
کاهش نفوذ پذیری
یکی از کاربردهای وسیع (WMS) و شاید راحتترین آن که نیاز به تخصص نازلمن Nozzelman ندارد، احداث استخرها و آبگیر است که به خوبی با فشار بالای هوا، آب بندی انجام میشود و نفوذ پذیری بسیار اندک میگیرد.
مزایای زمانی
حذف سیستم قالب بندی خود باعث از بین رفتن زمان تهیه ساخت قالب، قالب بندی و باز کردن میگردد.
(بخصوص در جاهاییکه قالب فقط یکبار مصرف است، یعنی در جای دیگر کاربرد ندارد. مثال سازههای منحنی و لاینینگ تونلها و …)
سرعت بتن پاشی در (WMS) تقریباً برابر 3 M3 میباشد.
کاربرد WMS در تعمیرات سدها
شامل:
– اجرای سر ریزها
– لاینینگ تونلهای انحراف
– روکش کردن بدنه سد (بمنظور تقویت سازهای)
– تثبیت دیوارهای حایل و کوههای اطراف
– توسیههای مهم در تعمیرات سد در شاتکریت
لایه لایه شدندرز انقباض و انبساطآب بندی سطوح زیر کارآماده سازی سطوح زیر کارلایه لایه شدن
یکی از مسائل مهم در تعمیرات با شاتکریت، چسبندگی به لایه زیر کار است. به خوبی آب بندی نشدن زیر کار و سیکلهای ذوب و انجماد داخل ترکها، باعث لایه لایه شدن میگردد.
درز انقباض و انبساط
شاتکریت نیز مانند هر بتن دیگر نیازمند درز انقباض و انبساط است که این فاصلهها متغیر است و در محدوده بین 5 تا 10 سانتیمتر میباشد.
آب بندی سطوح زیر کار
درصورتیکه آببندی بخوبی صورت نگیرد، ترکها و شکافها با جذب رطوبت کاملاً از آب اشباع شده و پس از اجرای شاتکریت در اثر سرما رطوبت داخل این ترکها، به یخ تبدیل شده و موجب از بین رفتن لایه شاتکریت میگردد.
در آخر این توضیح رو اضافه کنم که در اجرای شاتکریت اگر نیاز تعبیه در یا پنجره باشد به شکل زیر عمل میکنیم:
3d پنل جهت اقدام به شات کریت کردن در زیرنمای داخلی :
شاتکریت را میتوان به عنوان بتن یا ملاتی که از طریق شیلنگهای لاستیکی حمل شده وبا استفاده از هوای فشرده و با سرعت زیاد به سطح مورد نظر پاشیده میشود،تعریف کرد.
اولین کاربرد شاتکریت به سال 1909 میلادی برمیگردد که درآن زمان تحت عنوان گونیت نامیده میشد و به کمک دستگاهی موسوم به تفنگ سیمان به کار میرفت.
در سال 1914 برای اولین بار شاتکریت در یک معدنآزمایشی در ایالات متحده آمریکا مورد استفاده قرار گرفت.
پس از آن اینسیستم برای پوشش سطوح سنگها و حفاظت آنها در برابر هوازدگی و گاه نیز بعنوان سیستم نگهداری موقتی به کار میرفت.
در این سال کارلاکلی دستگاهی برای پاشیدن مخلوط ماسه و سیمان ساخت و آنرا گانایت نامید.
و بعدها نامهایی چون گان گریت، پنو کریت، بلاست کریت و جت کریت بکار برده شده است.
اما در سال 1930 واژه شاتکریت از طرف انجمن مهندسین راه و ساختمان آمریکا بکار برده شد و تاکنون مورداستفاده قرارمیگیرد.
تعریف شاتکریت از نظر مؤسسه بین المللیACI
شاتکریت عبارتست از ملات یا بتنی که با فشار و سرعت بالا به سطح مورد نظر پاشیده میشود.
از آنجا که شاتکریت به صورت ورقههایی از سنگ زیرین جدا میشد، لذا بعنوان یک سیستم نگهداری اصلی چندانمورد توجه واقع نشد.
از جمله امتیازات شاتکریت آن است که سطوح ناهموارحفریات زیر زمینی را میپوشانند و به شکل یک سطح نسبتاً صاف در میآورد .
البته شاتکریت همراه با پیچ سنگ، بعنوان سیستم نگهداری بسیاری ازتونلها به کار رفته است.
در سالهای اخیر، کاربرد شاتکریت در معادنزیر زمینی، نگهداری حفریات دائمی از قبیل جادههای مورب، راهروهای اصلیحمل و نقل، ایستگاههای چاه و حجرههای زیر زمینی سنگ شکن است.
بازسازیپیچ سنگها و توریهای متداول در سیستم نگهداری ممکن است مشکل ساز و گرانباشد. تعداد حفریات زیر زمینی که بلافاصله بعد از حفاری شاتکریت میشوند
رو به فزونی است. مسلح ساختن شاتکریت با الیاف فولادی یکی از مهمترین عواملدر گسترش کاربرد شاتکریت است زیرا کار طاقت فرسای نصب توری را کاهش میدهد.
آزمایشاتو تجربیات اخیر نشان داده است که شاتکریت در شرایط ترکش سنگ ملایم بسیارمؤثر است.
اگرچه نتایج این مطالعات برای نتیجه گیری قطعی در این زمینههنوز زود است ولی علائم موجود بیانگر آن است که در آینده در مورد کاربرد شاتکریت توجه جدیتری خواهد شد.
بطور کلی شاتکریت نوعی بتن مرکب از سیمان، ماسه و خرده سنگ است که به کمک هوای فشرده اجرا میشودودراثرسرعت زیاد به صورت دینامیکی فشرده میشود
(کتاب تونل سازی نوشته حسن مدنی)
بتن پاشیده
از ویکیپدیا، دانشنامهٔ آزاد
صخره بتنپاشی شده در کنار جادهای در نیوزیلند.
بتن پاشیده یا بتُنپاشی پایٍکار (به انگلیسی: Shotcrete) فرایندی است که در آن بتن یا ملات با فشار و سرعت بالا بر روی یک سطح پاشیده میشود تا لایهای متراکم، خود نگهدار و باربر ایجاد گردد. بتن پاشیده شامل دو نوع خشک (Dry Mix Shotcrete) و مرطوب (Wet Mix Shotcrete) است.
دیوارههای بتنپاشیده در تونلی که ایستگاه اُرستادال در متروی استکهلم در آن واقع شده است.
شات کریت را میتوان وسیلهای بسیار مؤثر، پایا (Durable) و اقتصادی برای کنترل زمین، کارهایی نظیر مرمت و بازسازی سازههای بتنی و ساختمانهای قدیمی، ساخت پوششهای بتنی نگهداری اولیه در تونلسازی، پایدارسازی شیبهای سنگی و خاکی و پایدارسازی بسیاری از سازههای زیرزمینی دانست. همچنین شات کریت را میتوان به عنوان ملات یا بتنی که با سرعت بالا توسط هوای فشرده روی یک سطح پاشیده میشود تعریف کرد. شات کریت برای نگهداری زمین در تونلسازی و معدنکاری ایدهآل است چرا که یک نگهداری سریع پس از آتشباری و حفاری و مقاومت زودرس مناسب، که باعث میشود به زمین اجازهٔ جابهجایی را بدهد، ایجاد میکند. از جمله مزیتهای شات کریت عدم نیاز به قالب بندی یا قالب بندی بسیار کم نسبت به سایر روشهای نگهداری، مناسب برای سطوح نامنظم و امکان حمل مواد برای محلهای با دسترسی مشکل میباشد. کاربرد شات کریت تقویت شده با الیاف (Fiber Reinforcement Shotcrete) به سالهای قبل از ۱۹۷۰ میلادی بر میگردد که الیاف فولادی (Steel Fiber) به عنوان یک جزء از شات کریت برای ایجاد شکلپذیری (Ductility) در آن معرفی شدند. قبل از ۱۹۷۰ میلادی اغلب از توریهای فولادی (Steel mesh) به این منظور استفاده میشد. توریهای فولادی دارای مشکلات زیادی از جمله نصب مشکل و خطرناک بود. کاربرد شات کریت در ساخت تونل و استفاده آن در دیوارها و شات کریت الیافی در موارد کاربردی.
پس از سه دهه، پیشرفتهای قابل توجهی در روشهای اختلاط، نوع مواد افزودنی، ماشین آلات مورد استفاده و روشهای پاشیدن روی داده است که باعث افزایش کارایی FRS در قسمتهای هزینهای و خواص مکانیکی آن شده است و به این دلیل به صورت گسترده در سراسر دنیا استفاده شده است.
• پایان نامه کارشناسی ارشد مهندسی عمران گرایش سازه با عنوان: تاثیر تر و خشک کردن های متناوب متغیر بر مقاومت فشاری بتن
• دانشگاه تبریز
• استاد راهنما: دکتر محسن گویا
• پژوهشگر: عباس نبی پور کله بنی
• تاریخ انتشار: تیر 1380
• فرمت فایل: PDF و شامل 123 صفحه
چکیــــده:
هدف از این پژوهش، بررسی تاثیر مدت و چگونگی عمل آوری و بطور ویژه تاثیر آبگذاری و هوا گذاری متناوب متغیر بر مقاومت فشاری بتن می باشد.
برای این منظور در مجموع 150 آزمونه بتنی مکعبی به ابعاد 15×15×15 سانتیمتر، در نه گروه، شامل 48 دسته، و هر دسته بر حسب لزوم دارای 2، 3 یا 4 آزمونه ساخته شد، که برای کل گروهها بر حسب مورد، در مجموع از دو نوع شاهد مطابق زیر استفاده گردید.
- شاهدهای نوع اول که دارای دو دسته بودند، یکدسته مدت 140 روز بطور پیوسته در آب و دسته دوم به همان مدت بطور پیوسته در هوا نگهداری شدند.
- شاهدهای نوع دوم نیز دو دسته بودند، دسته اول به مدت 28 روز بطور پیوسته در آب، و دسته دوم بطور دایم و به همان مدت در هوا نگهداری شدند.
همچنین کلیه گروهها بر حسب مورد، دارای دستههای دوگانه تناوبی، «آغاز در آب» و «آغاز در هوا» بودند.
آزمونه های تناوبی هفت گروه اول با سن آزمایش 140 روز، دارای گامهای تناوبی به ترتیب: 140، 70، 35، 28، 20، 14 و 7 روز بوده، و آزمونههای تناوبی دو گروه باقیمانده با سن آزمایش 28 روز، دارای گامهای تناوبی به ترتیب 4 و 2 روز بودند.
تقسیم بندی گروهها و نمونههای زیر مجموعه آنها، بصورتی که بحث شده دستیابی به اهداف زیر را در پی دارد:
- مقایسه تاثیر آب گذاری و هوا گذاری «پیوسته» بر تاب فشاری آزمونهها؛
- مقایسه تاثیر کاهش یا افزایش گامهای تناوبی بر تغییرات تاب فشاری آزمـونههـای «آغاز در آب» و «آغاز در هوا»؛
- مقایسه تاب فشاری آزمونههای «آغاز در آب» و «آغاز در هوا» جهت بررسـی تاثیـر آبگذاری در روزهای اولیه ساخت بتن؛
- مقایـسه رابطه سن بتن با تاب فشاری آن، برای آزمونههای شاهد «پیوسته در آب» و «پیـوسته در هوا»؛
- بررسی رابطه زمان با سرعت آبگیری و تبخیر در آزمونههای «پیوسته در آب» و «پیوسته در هوا»؛
در هر گروه، میانگین تاب فـشاری آزمـونههای متناوب متغیر اعم از «آغاز در آب» یا «آغازدرهوا» همواره از تاب فـشاری آزمـونههای «پیوسـته در آب» کمتر، و از تاب فشاری آزمونههای «پیوسته در هوا» بیشتر میباشد. از مقایسه میانگین تاب فشاری دستـههای تناوبی گروهها چنین نتیجه میشود که با کاهش مدت گامهای تناوبی، میانگین تاب فشـاری برای آزمـونههای «آغـاز درآب» کاهش و برای آزمونههای «آغاز در هوا» افزایش مییابد.
به گونهای که با کاهـش مـدت گامهـای تنــاوبی، اختـلاف میـانگین تاب فـشاری هر یـک از آزمونههای تناوبی متغیر «آغاز در آب» و «آغاز در هـوا» بترتیـب با تاب فشـاری نـمونههای شــاهد «پیوسته در آب» و «پیوسته در هوا» فاصله گرفته و افزایش مییابد.
از طرفی با کاهش مدت گامهای تناوبی، اختلاف تاب فشـاری خود نمـونههـای «آغاز در آب» و «آغاز در هوا» از یکدیگر روبه کاهش میگذارد، در حالیکه برای گـامهـای تناوبی 140 روز میانگین تاب فشاری آزمونههای «آغاز در آب» 30 درصد بیشتر از تاب فشـاری آزمـونههـای «آغـاز در هـوا» میباشد که این نسبت افزایش تاب فشـاری برای آزمـونههای تنـاوبی با گام 7 روز تنـها به 3 درصـد میرسد.
اگر چه برای تمام آزمونههای تناوبی مدت «آب گذاری» و «هوا گـذاری» در مجـموع با هم برابر بودهاند، اما از تغییرات مقاومت فشاری نتیجه میگیریم که افزایش آبگیـری ذرات سیمان و به دنبال آن افزایش مقاومت فشاری با گذشت سن بتن، پدیدهای بطئی و تدریـجی میباشـد، که قـطع یا ادامه روند آبگذاری بتنها در هر مقطع سنی پس از مدت کوتاهی بتـرتیـب سبـب توقـف یا از سرگیری افزایش تاب فشاری میگردد. اما «آبگذاری» یا «هوا گذاری» در اولین روزهای تولید بتن بیشترین تاثیر را بر مقاومت فشاری بتن خواهد داشـت، که عـدم توجـه به ایـن واقعیت تاثیر نامطلوب و تقریباً غیر قابل جبرانی بر مقاومت نهایی بتن باقی خواهد گذاشت.
______________________________
** توجه: خواهشمندیم در صورت هرگونه مشکل در روند خرید و دریافت فایل از طریق بخش پشتیبانی در سایت مشکل خود را گزارش دهید. **
** توجه: در صورت مشکل در باز شدن فایل PDF ، نام فایل را به انگلیسی Rename کنید. **
** درخواست پایان نامه:
با ارسال عنوان پایان نامه درخواستی خود به ایمیل civil.sellfile.ir@gmail.com پس از قرار گرفتن پایان نامه در سایت به راحتی اقدام به خرید و دریافت پایان نامه مورد نظر خود نمایید. **
خلاصه مقاله:
احداث جاده های نفوذ ناپذیر در برابر آب، فواید بسیاری دارد ولی گسترش بیش از حد آن در همه مناطق ممکن است مشکلاتی را به همراه داشته باشد از قبیل کاهش سطوح نفوذپذیر در برابر آب، که باعث کاهش سطح آب سفره های زیرزمینی خواهد شد و ایجاد آلودگی در محیط زیست به دلیل استفاده از مواد سوختی طبیعی و صنعتی همراه با حرارت در ساخت سطوح نفوذ ناپذیر. بنابراین بهتر خواهد بود در برخی از مناطق از سطوح نفوذپذیری که مقاومت و پایداری مناسبی داشته و در عین حال قابلیت انتقل و هدایت آب را نیز داشته باشد به جای سطوح نفوذ ناپذیر استفاده کنیم تا برخی از مضررات این سطوح را کاهش دهیم بتن متخلخل اسفنجی تراوا می تواند جایگزین مناسبی برای سطوح نفوذ ناپذیر در برخی مناطق باشد بنابراین شناخت اجزا و ساختار بررسی مزایا و معایب توجه به مواد استفاده از آن ومعین کردن مناطقی که نمی توان از بتن متخلخل استفاده کرد امری ضروری و مهم می باشد .
کلمات کلیدی:بتن متخلخل اسفنجی ، ساختارروسازی ، خاک شناسینیاز گسترده و روز افزون جامعه به ساختمان و مسکن وضرورت استفاده از روش ها و مصالح جدید به منظور
افزایش سرعت ساخت سبک سازی افزایش عمر مفید ونیز مقاوم نمودن ساختمان در برابر زلزله را بیش از پیش
مطرح کرده است .حل مشکلاتی نظیر زمان طولانی اجرا عمر مفید کم ویا هزینه زیاد اجرای ساختمان ها نیاز
مند ارائه راهکار هائی به منظور استفاده عملی از روش های نوین ومصالح ساختمانی جدید جهت کاهش وزن و
کاهش زمان ساخت , دوام بیشتر ونهایتا کاهش هزینه اجراست.سبک سازی یکی از مباحث نوین در علم
ساختمان است که روز به روز در حال گسترش و پیشرفت میباشد.این فن آوری عبارتست از کاهش وزن تمام
شده ساختمان با استفاده از تکنیک های نوین ساخت مصالح جدید و بهینه سازی روش های اجرا کاهش وزن
ساختمان علاوه بر صرفه جویی در هزینه زمان و انرژی زیان های ناشی از حوادث طبیعی مانند زلزله را کاهش
داده و صدمات ناشی از وزن زیاد ساختمان را به حداقل میرساند. برای بکارگیری تکنیک های سبک سازی باید
به مسئله اول علل سنگین شدن وزن ساختمان توجه شود پس از شناخت این علل باید جهت حذف یا به حداقل
رساندن تاثیر آنها و وزن تمام شده ساختمان تلاش نمود.
بخش اول کلیات ساختمان :
1- ساختمانهای بتنی:
ساختمان بتنی ساختمانی است که برای اسکلت اصلی آن از بتن آرمه ( سیمان , شن, ماسه و فولاد بصورت میله گرد ساده و یا آجدار) استفاده شده باشد . در ساختمانهای بتنی سقفها به وسیله تاوه (دال) های بتنی پوشیده می شود , و یا از سقفهای تیر چه و بلوک و یا سایر سقف ها ی پیش ساخته استفاده می گردد . و برای دیوارهای جدا کننده ( پارتیشن ها ) ممکن است از انواع آجر مانند سفال تیغه ای , آجر ماشینی سوراخ دار , آجر معمولی کوره ای و یا تیغه کچی و یا چوب استفاده شده و ممکن است از دیوار بتون آرمه هم استفاده شود .
در هر حال در این نوع ساختمانها شاه تیرها و ستونها از بتن آرمه (بتن مسلح) ساخته می شود .
2- ساختمانهای فلزی
در این نوع ساختمانها برای ساختن ستونها و پلها از پروفیلهای فولادی استفاده می شود . در ایران معمولا|" ستون ها را از تیر آهنهای I دوبل و یا بال پهن های تکی (آهنهای هاش ) استفاده می نمایند و همچنین برای اتصالات از نبشی – تسمه و برای زیر ستون ها از صفحه ی فولادی استفاده می شود و معمولا" دو قطعه را بوسیله جوش به همدیگر متصل می نمایند . سقف این نوع ساختمانها ممکن است تیر آهن و طاق ضربی باشد و یا از انواع سقفهای دیگر از قبیل تیرچه بلوک و غیره ایتفاده گردد .
برای پارتیشن ها می توان مانند ساختمانهای بتونی از انواع آجر و یا قطعات گچی و یا چوب یا سفالهای تیغه ای استفاده نمود.
در هر حال جدا کننده ها می باید از مصالح سبک انتخاب شوند.
3- ساختمانهای آجری
در ساختمانهای کوچک که از چهار طبقه تجاوز نمی نمایند می توان از این نوع ساختمان استفاده نمود . اسکلت اصلی این نوع ساختمانها آجری بوده و برای ساختن سقف ها در ایران معمولا" از پروفیلهای فولادی I (تیرآهن I ) و آجر بصورت طاق ضربی استفاده می گردد . و یا از سقف تیرچه و بلوک استفاده می شود . در این نوع ساختمانها برای مقابله با نیروی جانبی مانند زلزله باید حتما" از شناژهای روی کرسی چینی و زیر سقفها استفاده شود .
4- ساختمانهای خشتی و گلی
این نوع ساختمانها در شهر ها به علت گرانی زمین کمتر ساخته می شود و بیشتر در
روستاهای دور که دسترسی به مصالح ساختمانی مشکل تر است مورد استفاده قرار می گیرد .
اسکلت اصلی این نوع ساختمانها از خشت خام وگل می باشد و تعداد طبقات آن از یک طبقه تجاوز نمی کند و در مقابل نیروهای جانبی مخصوصا" زلزله به هی وجه مقاومت نمی نمایند . باید از ساختن این نوع ساختمانها مخصوصا" در مملکت ما که از مناطق زلزله
فهرست
عنوان صفحه
بخش اول کلیات ساختمان 2
بخش دوم مشخصات اولیه محل پروژه 5
بخش سوم سقف بلوک 7
بخش چهارم دیوار 13
بخش پنجم ستونها 16
بخش ششم جزئیات بلوک های ساخته شده 32
عکس
این مقاله به صورت ورد (docx ) می باشد و تعداد صفحات آن 45 صفحه آماده پرینت می باشد
چیزی که این مقالات را متمایز کرده است آماده پرینت بودن مقالات می باشد تا خریدار از خرید خود راضی باشد
مقالات را با ورژن office2010 به بالا باز کنید