تحقیق در مورد نابسامانیهای زبانی

لینک پرداخت و دانلود *پایین مطلب*

فرمت فایل:Word (قابل ویرایش و آماده پرینت)


تعداد صفحه:5

فهرست:

- طبقه بندی نابسامانیهای زبانی

- نابسامانیهای گویایی:

- ویژگی های نامطلوب گفتار

ناهماهنگی در آغاز گفتار

زبان پریشی های کودکی

زبان پریشی ها به سه دسته تقسیم می شود

1- آنهایی که ناشی از آسیب یا عارضه ای مغزی هستند مخصوصا در نیمکره چپ که مرکز زبان در آن قرار گرفته است، این آسیب ها یا عوارض ممکن است ناشی از بیماری باشند مانند سیفلیس مادرزادی که ممکن است بافت های مغز را مورد حمله قرار دهد و با فاسد کردن آنها موجب زبان پریشی گردد. یا بیماری فلج اطفال که ویروس عامل آن ممکن است بافت های مغز را فاسد گرداند و منجر به فلج شدن اعصابی گردد که در کار گویایی دخالت دارد.

گاهی اوقات هم زبان پریشی های کودک ناشی از پیدا شدن غده، زخم یا خونریزی در مغز است و یا نتیجه آسیب هایی است که در اثر سقوط، ضربه، و مانند آنها به مغز وارد می شود و اعصاب آن را از کار می اندازد. فقر واژگان تسلط به قواعد نحوی از ویژگی های زبان پریشی این گروه است.

2- زبان پریشی هایی که علل روانی دارند، یکی از بیماری های روانی که در دوره کودکی ممکن است عارض شود«اسکیزوفرنی» یا«تجزیه شخصیت» است. یکی از ویژگی های این بیماری در کودکام بریدن از واقعیت و غوطه ور شدن درعالم خیال و رویاست. کودک در این حالت هیچ نوع علاقه ای به محیط و اطرافیان خود ندارد و از معاشرت با دیگران، مخصوصا با اشخاص تازه و ناآشنا، گریزان است. این حالت روانی با زبان پریشی همراه است و کودک ممکن است گفته های ما را بفهمد ولی چون رغبتی به جواب دادن ندارد سکوت کند و ظاهرا قیافه کودکان لال را به خود می گیرد. ارتباط با چنین کودکانی بسیار مشکل است.

3- زبان پریشی هایی که ناشی از نوعی کری است. گوش انسان طبیعی چنان ساخته شده که می تواند صداهایی که دارای 20 تا 000/20 نوسان در ثانیه است، بشنود. ولی کسانی هستند که از نظر شنوایی کر مطلق شمرده نمی شوند ولی گوششان در برابر بخشی از این ارتعاش ها حساس نیست یا ناشنوا است. از آنجائیکه حساسیت صداهای گفتار بین 1000 تا 4000 ارتعاش در ثانیه است کودکانی که گوش آنها برای درک ارتعاش های بین این دو حد ناتوان یا ضعیف باشد دچار نوعی زبان پریشی از کری می شوند. آغاز زبان در این کودکان نسبت به کودکان طبیعی چندان عقب افتاده نیست ولی درک گفتار و کاربرد زبان در آنها با دشواری مواجه می شود و سخن گفتنشان نابسامان می گردد. نوع و درجه زبان پریشی های این کودکان بستگی به نوع و درجه ناشنوایی آنها دارد.

4- سنگین گوش(کم شنوا):

بخشی که گفتار را می شنود ولی نه به خوبی و دقت افراد طبیعی، که ممکن است مادرزادی باشد و یا بعدا عارض شود و یا در سنین مختلف عارض شود و درجات گوناگون داشته باشد.

کودکانی که کر باشند اگر از کمک های ویژه ای برخوردار نشوند، لال نیز خواهند شد، زیرا اگر گفتار را درک نکنند نمی توانند آن را تولید کنند، حتی اگر اندام های گویایی و مراکز گفتار در مغز آنها کاملا سالم باشند در واقع لال بودن آنها نتیجه کری آنهاست.

کری مادرزادی می تواند ارثی(ژنتیکی) باشد و یا نتیجه آسیب هایی باشد که در دوران حاملگی یا هنگام تولد به قسمت های مختلف گوش کودک، مخصوصا گوش درونی، وارد شده است- مثلا بعضی عفونت های ویروسی، داروها، سموم یا بیماریهایی که مادر به آنها مبتلا می شود= مثل سرخجه.