مقاله احکام ولایى در حکومت علوى

امام على(ع) در دوران حکومت کوتاه خود، جز به حاکمیت اسلام و اجراى احکام و قوانین آن نمى اندیشید تا در پرتو آن «عدالت در جامعه» برقرار شده و مردم در جامعه اى سالم و عادلانه به «رشد و کمال معنوى» نایل شوند. هر چند موانع فراوانى از سوى افراد و جریانات مختلف ایجاد شد و حضرت براى رسیدن به هدف مقدس فوق، توفیق کامل نیافت، اما گفتار و سیره او را در اداره جامعه، الگوى روشنى براى مسلمانان، بلکه بشر به ارمغان گذاشت.
احکام و دستورهایى که از سوى حضرت در عرصه هاى گوناگون اجتماعى و سیاسى و اقتصادى و یا نظامى صادر مى شد، در یک دسته بندى کلى دو گروهند:
گروه اول: دستورهایى که بر اساس آیات قرآن و سنت رسول خدا(ص) به عنوان تحقق حکم شرعى انجام مى شد.
نامه ها و سخنرانیهاى حضرت، موارد فراوانى از این قبیل دستورها و احکام را در بر دارد. دستور اقامه نماز، روزه دارى، پرداخت زکات و دهها نمونه دیگر، در زمره این گروه اند. در این عرصه امام على(ع) شأن ابلاغ احکام الهى را دارد و مردم را به انجام دستورهاى الهى تشویق مى کند.
گروه دوم: احکام و دستورهایى است که از امام(ع) به عنوان حاکم جامعه و مجرى قوانین و مقررات اسلامى و بر اساس مصالحى که تشخیص مى داد، صادر مى شد؛ احکامى که معمولاً در اوضاع گوناگون زمانى و مکانى و بنا بر مقتضیات از سوى حاکمان و مدیران جامعه مقرر و به اجرا گذاشته مى شود. از این دسته احکام، به احکام حکومتى، ولایى و سلطانى یاد مى شود.

این مقاله به صورت  ورد (docx ) می باشد و تعداد صفحات آن 58صفحه  آماده پرینت می باشد

چیزی که این مقالات را متمایز کرده است آماده پرینت بودن مقالات می باشد تا خریدار از خرید خود راضی باشد

مقالات را با ورژن  office2010  به بالا بازکنید