پایان نامه کارشناسی ارشد تربیت بدنی
گرایش رفتار حرکتی
همراه با پرسش نامه
121 صفحه
چکیده:
هدف تحقیق حاضر مقایسه 8 هفته تمرین آمادگی جسمانی بر خودپنداره جسمانی دختران نوجوان کم تحرک دیررس و زودرس می باشد. بدین منظور 80 دختر نوجوان کم تحرک 13- 15 سال بر اساس سن شروع قاعدگی در دو گروه زودرس و دیررس انتخاب شده و هر گروه به طور تصادفی در دو گروه تجربی و کنترل قرار گرفتند و در یک طرح تحقیق دو عاملی شرکت کردند. سطح فعالیت بدنی و خودپنداره جسمانی هرکدام به ترتیب با پرسشنامه بین المللی فعالیت بدنی کودکان و نوجوانان و فرم کوتاه پرسشنامه خودتوصیفی جسمانی (PSDQ- S) اندازه گیری شد. گروه های تجربی به مدت 8 هفته، هر هفته 3 جلسه و هر جلسه 60 دقیقه به تمرینات آمادگی جسمانی پرداختند. نتایج تحلیل کوواریانس 2 (تمرین) در2(بالیدگی) 8 هفته برنامه آمادگی جسمانی بر خودتوصیفی جسمانی دختران نوجوان کم تحرک دیررس و زودرس افزایش معناداری نشان داد که این اثر افزایشی در آن ها متفاوت بود به این ترتیب که اثر تمرینات بر خودتوصیفی جسمانی دختران نوجوان کم تحرک زودرس، بیشتر بود. این نتایج، نیاز به برنامه های مداخله ای برای افزایش خودپنداره جسمانی با در نظر گرفتن بالیدگی را نشان می دهد.
واژگان کلیدی: بالیدگی، خودتوصیفی جسمانی، سطح فعالیت بدنی، سن شروع قاعدگی