رایانش ابری در یک نگاه
ابر رایانش چیست ؟
واژه رایانش ابری :
ایانش ابری (به انگلیسی: Cloud Computing) به معنی توسعه و بهکارگیری فناوری کامپیوتر بر مبنای اینترنت است. این عبارت شیوههایی از محاسبات کامپیوتری در فضایی است که قابلیتھای مرتبط با فناوری اطلاعات به عنوان سرویس یا خدمات برای کاربر عرضه میشود و به او امکان میدھد به سرویسھای مبتنی بر فناوری در اینترنت دسترسی داشته باشد، بدون آنکه اطلاعات تخصصی در مورد این فناوریھا داشته باشد و یا بخواھد کنترل زیرساختھای فناوری که از آنھا پشتیبانی میکند را در دست بگیرد. سرویسهای رایانش ابری برنامههای کاربردی را به صورت برخط فراهم میکنند که قابل دسترسی با مرورگر وب هستند درحالیکه نرمافزار و داد روی سرورها ذخیره شدهاند. مؤسسه ملی استاندارد و فناوری آمریکا (NIST) رایانش ابری را اینگونه تعریف میکند:
«رایانش ابری مدلی است برای داشتن دسترسی فراگیر، آسان و بنابهسفارشِ شبکه به مجموعهای از منابع رایانشی پیکربندیپذیر (مثل: شبکهها، سرورها، فضای ذخیرهسازی، برنامههای کاربردی و سرویسها) که بتوانند با کمترین کار و زحمت یا نیاز به دخالت فراهمکننده سرویس به سرعت فراهم شده یا آزاد (رها) گردند.» ه
گوشزد: نرمافزار ابری به خاطر سرویسگرا بودن و با تمرکز بر نابستگی مکانی، وابستگی پایین،پیمانهای بودن و کارکرد معنایی از تمام مزایای مفهوم ابری بهره میجوید.
شکلهای ارایه:
نرمافزار ابری به عنوان سرویس (SaaS). چیزی که برای مشتری فراهم شده است برنامه کاربردیِ فراهم کننده است که بر روی زیرساخت ابری، در حال اجراست و توسط دستگاههای کلاینت مختلف از طریق یک رابط برای کلاینت ضعیف همچون مرورگر وب (مثل: ایمیل وبی) در دسترس است. مشتری زیرساخت ابری، شبکه، سرورها، سیستمهای عامل، فضای ذخیره سازی زیرین یا حتا نرمافزار کاربردی را مدیریت یا کنترل نمیکند، البته به جز تنظیمات محدود پیکربندیهای برنامه در سطح کاربر.
بستر ابری به عنوان سرویس (PaaS). مشتری امکان دارد که برنامهکاربردی ساخته شده توسط خود را بر روی زیرساخت ابری قرار دهد. این برنامه با استفاده از زبانهای برنامهنویسی و ابزارهایی که توسط فراهمکننده پشتیبانی میشوند (مثل: جاوا، پایتون، داتنت) ساخته شده است. مشتری زیرساخت ابری، شبکه، سرورها یا فضای ذخیرهسازی زیرین را مدیریت یا کنترل نمیکند اما بر روی برنامه کاربردی قرارداده شده و احتمالا پیکربندی محیط میزبانی (هاست) برنامه کنترل دارد.
زیرساخت ابری به عنوان سرویس (IaaS). امکانی که برای مشتری فراهم آوری شده توان پردازشی، فضای ذخیرسازی، شبکهها و دیگر منابع پایهای رایانشی است به گونهای که مشتری میتواند نرمافزار دلخواه خود که میتواند شامل سیستمهای عامل و برنامههای کاربردی باشد را قرار داده و اجرا کند. مشتری زیرساخت ابری زیرین را مدیریت یا کنترل نمیکند ولی بر روی سیستمهای عامل، فضای ذخیرهسازی، برنامههای قرارداده شده و احتمالا گزینش اجزا شبکهبندی (مثل: دیوارههای آتش، همسنگ(متعادل) کننده بار) کنترل دارد.
شکلهای آمادهسازی:
ابر خصوصی (Private cloud). زیرساخت ابری تنها برای یک سازمان کار میکند و ممکن است توسط خود سازمان یا شرکتی دیگر مدیریت شود، نیز میتواند درون یا بیرون سازمان جای بگیرد.
ابر گروهی (Community cloud). زیرساخت ابری بین چند سازمان به اشتراک گذاشته شده و یک گروه مشخص که وظیفهایی مشترک (مثل: ماموریت، نیازهای امنیتی، سیاستگذاری و ملاحضات قانونی) دارند را پشتیبانی میکند. این ابر میتواند توسط این سازمانها یا یک شرکت دیگر مدیریت شود، همچنین میتواند شود.
گوشزد: نرمافزار ابری به خاطر سرویسگرا بودن و با تمرکز بر نابستگی مکانی، وابستگی پایین،پیمانهای بودن و کارکرد معنایی از تمام مزایای مفهوم ابری بهره میجوید.
شکلهای ارایه:
نرمافزار ابری به عنوان سرویس (SaaS). چیزی که برای مشتری فراهم شده است برنامه کاربردیِ فراهم کننده است که بر روی زیرساخت ابری، در حال اجراست و توسط دستگاههای کلاینت مختلف از طریق یک رابط برای کلاینت ضعیف همچون مرورگر وب (مثل: ایمیل وبی) در دسترس است. مشتری زیرساخت ابری، شبکه، سرورها، سیستمهای عامل، فضای ذخیره سازی زیرین یا حتا نرمافزار کاربردی را مدیریت یا کنترل نمیکند، البته به جز تنظیمات محدود پیکربندیهای برنامه در سطح کاربر.
بستر ابری به عنوان سرویس (PaaS). مشتری امکان دارد که برنامهکاربردی ساخته شده توسط خود را بر روی زیرساخت ابری قرار دهد. این برنامه با استفاده از زبانهای برنامهنویسی و ابزارهایی که توسط فراهمکننده پشتیبانی میشوند (مثل: جاوا، پایتون، داتنت) ساخته شده است. مشتری زیرساخت ابری، شبکه، سرورها یا فضای ذخیرهسازی زیرین را مدیریت یا کنترل نمیکند اما بر روی برنامه کاربردی قرارداده شده و احتمالا پیکربندی محیط میزبانی (هاست) برنامه کنترل دارد.
زیرساخت ابری به عنوان سرویس (IaaS). امکانی که برای مشتری فراهم آوری شده توان پردازشی، فضای ذخیرسازی، شبکهها و دیگر منابع پایهای رایانشی است به گونهای که مشتری میتواند نرمافزار دلخواه خود که میتواند شامل سیستمهای عامل و برنامههای کاربردی باشد را قرار داده و اجرا کند. مشتری زیرساخت ابری زیرین را مدیریت یا کنترل نمیکند ولی بر روی سیستمهای عامل، فضای ذخیرهسازی، برنامههای قرارداده شده و احتمالا گزینش اجزا شبکهبندی (مثل: دیوارههای آتش، همسنگ(متعادل) کننده بار) کنترل دارد.
شکلهای آمادهسازی:
ابر خصوصی (Private cloud). زیرساخت ابری تنها برای یک سازمان کار میکند و ممکن است توسط خود سازمان یا شرکتی دیگر مدیریت شود، نیز میتواند درون یا بیرون سازمان جای بگیرد.
ابر گروهی (Community cloud). زیرساخت ابری بین چند سازمان به اشتراک گذاشته شده و یک گروه مشخص که وظیفهایی مشترک (مثل: ماموریت، نیازهای امنیتی، سیاستگذاری و ملاحضات قانونی) دارند را پشتیبانی میکند. این ابر میتواند توسط این سازمانها یا یک شرکت دیگر مدیریت شود، همچنین میتواند درون یا بیرون سازمان جای بگیرد.
ابر عمومی (Public cloud). زیرساخت ابری برای عموم یا برای دسته بزرگی از مشتریان در دسترس است و مالک آن سازمانی است که این خدمات ابری را میفروشد.
ابر آمیخته (Hybrid cloud). زیرساخت ابری آمیزهای است از دو یا بیشتر ابر (خصوصی، گروهی یا عمومی) که هر کدام ویژگیهای یکتای خود را نگه میدارند ولی بوسیلهی فناوریهای استاندارد شده یا انحصاری که دادهها و برنامههای کاربردی را جابجاپذیر (پرتابل) میکند به یکدیگر وصل شدهاند.
تعداد صفحات پروژه: 109
با قابلیت ویرایش و با فرمت ورد