چکیده
تهران بزرگترین شهر میان استانبول و بمبئی است؛ شهری با 13 میلیون جمعیت در کویر. مانند تمامی شهرهای دیگر ایران، به شکل استراتژیکی در دامنه کوه قرار دارد تا آب آن تأمین شود. اما امروزه تمام این چیزها فراموش شده و گسترش بی رویه شهری خاطرهی این شبکهی آبرسانی زیرزمینی قنات را پاک کرده است. شگفتآور نیست که در دهه شصت زمانی که الگوهای نوینسازی غربی برای رشد پایتخت آسیای مرکزی به روی میز گذاشته شد، این زیرساخت ارگانیک آب نادیده گرفته شد. اما امروزه شمار آنها تکاندهنده است: از بیش از ششصد قنات رها شده، و دو میلیون لیتر آب هر ساله هدر میرود.
این فایل در قالب word و در 6 صفحه قابل ویرایش میباشد.