بررسی رابطه سرمایه اجتماعی و کیفیت زندگی مطالعه موردی کارکنان ثبت احوال مازندران

پایان نامه کارشناسی ارشد علوم اجتماعی

گرایش برنامه ریزی رفاه اجتماعی

همراه با پرسش نامه

261 صفحه

چکیده:

سرمایه اجتماعی از مهمترین مفاهیم روبه رشد در علوم اجتماعی است و دامنه کاربرد آن در سایر علوم روبه افزایش است. این مفهوم بیانگر حلقه مفقوده در توسعه بشمار می رود و مانند سایر سرمایه ها مولد بوده و بستر مناسبی برای بهره برداری از سرمایه های اقتصادی ،اجتماعی و فرهنگی است.در دهه های اخیر ،مفهوم کیفیت زندگی برای ترسیم میزان رفاه در جامعه و در واقع منعکس کننده نتایج توسعه مطرح است.

تحقیق حاضر  از طریق تکمیل پرسشنامه انجام  شده است و یافته هانشان می دهد که  وضعیت سرمایه اجتماعی جز در مواردی خاص که مربوط به جنبه های درون گروهی است در اغلب موارد بویژه در بعد روابط مدرن چندان مطلوب نیست .در واقع هر چه از خانواده به مراتب بالاتر حرکت کنیم  از میزان سرمایه اجتماعی کاسته می شود. نتایج مربوط به قلمرو چهارگانه کیفیت زندگی بیانگر آن است که بالاترین میانگین بدست آمده با عدد 70 درصد مربوط به سلامت فیزیکی ( جسمانی) و دامنه سلامت محیطی با میانگین 55 درصد، کمترین میزان اظهار شده نسبت به سایر جنبه ها از سوی افراد تحت مطالعه می‌باشد. میانگین بدست آمده برای بخش سلامت روانی 66 درصد و برای بخش سلامت روابط اجتماعی رقم 64 درصد بیانگرآن است که سلامت روانی و روابط اجتماعی کارکنان مورد مطالعه دارای وضعیت نسبتاً مطلوبی می‌باشد.

همچنین نتایج حاکی از آن است که  سرمایه اجتماعی درهمه ابعاد مورد سنجش آن (اعتماد، شبکه و مشارکت )  با متغیر وابسته تحقیق (کیفیت زندگی) دارای رابطه بوده ودر رابطه با سایر متغیر ها (ویژگی های فردی، خانوادگی و شغلی) پیش بینی کننده بهتری برای کیفیت زندگی محسوب می شود. از این میان، متغیر اعتماد اجتماعی با بتای 0.414 نسبت به سایر متغیر ها ی مستقل از جمله شغل همسر و نوع استخدام، تاثیر فزاینده ای در کیفیت زندگی دارد.

مفاهیم کلیدی:  سرمایه اجتماعی، کیفیت زندگی، اعتماد، مشارکت، شبکه و ثبت احوال