تحقیق در مورد جنگلداری در مناطق خشک

لینک پرداخت و دانلود *پایین مطلب*

فرمت فایل:Word (قابل ویرایش و آماده پرینت)

تعداد صفحه45

فهرست مطالب

فهرست مطالب

فصل اول: محیط های خشک

مفهوم خشکی

علل خشکی

اقلیم مناطق خشک

بارندگی

درجه حرارت

رطوبت جوی

باد

خاکهای مناطق خشک و اهمیت خواص خاک

پوشش گیاهی مناطق خشک

طبقه بندی پوشش گیاهی

فصل دوم: جنگل کاری به منظور خاص

جنگل کاری به منظور احیاء زمین های کوهستانی

جنگل کاری بر شن های روان

جنگل کاری به منظور باد شکن

جنگل کاری به منظور مبارزه با آلودگی هوا

نقش جنگل کاری در کاهش گرما

اثرات جنگل کاری در شهرها

فصل سوم: تکنیک های ایجاد و مدیریت نهاستان های جنگلی

شناسایی مقدماتی محل

انتخاب محل کشت

انتخاب گزمه ها

آماده سازی محل کشت

زمان کاشت

فصل 4: نهاستان های جنگلی ویژه

بارشکن ها و کمربندهای حفاظتی

طراحی بار شکن ها و کمربندهای حفاظتی

انتخاب گونه های درخت و درختچه

فنون کاشت

فعالیتهای مدیریتی

تثبیت تپه های ماسه ای

تثبیت تپه های ساحلی

تثبیت تپه های درون خشکی

فنون کاشت

فصل 5: جنگل کاری در نقاط خشک و نیمه خشک جهان

جنگل کاری در مناطق خشک و نیمه خشک ایتالیا

جنگل کاری در مناطق خشک و نیمه خشک شمال آفریقا

جنگل کاری در مناطق خشک و نیمه خشک مصر

جنگل کاری در مناطق خشک و نیمه خشک عراق

جنگل کاری در مناطق خشک و نیمه خشک اردن

جنگل کاری در مناطق خشک و نیمه خشک کویت

جنگل کاری در مناطق خشک و نیمه خشک خاور نزدیک

جنگل کاری در مناطق خشک و نیمه خشک هندوستان و پاکستان

مقدمه

نیمی از کشورهای جهان به طور کلی یا جزئی در مناطق خشک و نیمه خشک قرار دارند. این مناطق، با حاشیه های نیمه مرطوب یا به اصطلاح دیمزارهای خود، مجموعا حدود چهل و پنج میلیون کیلومتر مربع یا یک سوم مجموع زمینهای دنیا را در بر می گیرند. آسیبهای بوم شناختی در این مناطق چنان افزایش یافته که زنگهای خطر را به صدا در آورده و زندگی هشتصد و پنجاه میلیون نفر ساکنان این مناطق را تهدید می کند.

مداخله بشر از طریق عملیات کنترل یا به کارگیری سیستمهای مناسب استفاده از اراضی، می تواند این روند را متوقف کند و در نهایت، فرایند تخریب را دگرگون سازد. مفهوم، تدوین و اعمال این گونه مداخلات می بایست مبتنی بر دانش صحیح و درک درست از عوامل انسانی بوم شناختی و اقتصادی درگیر در هر وضعیت خاص باشد. همچنین، کارکنان میدانی باید به موازات پیشرفتهای تکنولوژیک رشد کنند.

فصل 1

محیطهای خشک

1- مفهوم خشکی

محیطهای خشک از نظر شکل زمین، خاک، گونه های گیاهی و جانوری، بیلان آبی و فعالیتهای انسانی، فوق العاده متنوع اند. به همین علت، نمی توان هیچ گونه تعریف عملی از محیطهای خشک به دست داد. اما به هر حال، یک عنصر مشترک در تمامی مناطق خشک، خشک بودن آن است.

خشکی معمولا به عنوان تابعی از بارندگی و درجه حرارت تعریف می شود. از جمله شاخصهای مفید برای بیان خشکی، شاخص خشکی اقلیمی است:     

که در آن P نشانگر بارندگی و ETP نشانگر میزان تبخیر و تعرق بالقوه است که توسط روش«پنمن» با در نظر گرفتن رطوبت هوا، میزان تشعشع خورشید و میزان باد محاسبه می شود.

به وسیله این شاخص، می توان مناطق خشک را به سه دسته تقسیم کرد: فوق العاده خشک، خشک، نیمه خشک. از مجموع اراضی سراسر دنیا، زمینهای فوق العاده خشک 2/4 درصد، زمینهای خشک 6/14 درصد و اراضی نیمه خشک 2/12 درصد را در برگرفته اند. بنابراین، در حدود یک سوم مساحت زمینهای دنیا، جزو اراضی خشک محسوب می شود.

مناطق فوق العاده خشک(شاخص خشکی 03/0) عبارت است از مناطقی که در آنها پوشش گیاهی وجود ندارد، باستثناء معدودی درخچه به صورت پراکنده، و غالبا زندگی شبانی عشایری در این گونه مناطق یافت می شود. میزان بارش سالانه در این مناطق کم است و به ندرت از صد میلی متر تجاوز می کند. باران کمیاب و نامنظم است، به طوری که گاه در دوره های طولانی در چندین سال در حد صفر است.

مناطق خشک(شاخص خشکی 03/0 تا 2/0) که از ویژگیهای آن، زندگی شبانی است، و کشاورزی تنها با استفاده از آبیاری صورت می گیرد. در اکثر مناطق، پوشش گیاهی طبیعی بصورت پراکنده، شامل گراسهای یک و یا چند ساله و دیگر گونه های علفی و بوته ها و درختچه ها وجود دارد. تنوع بارندگی در این مناطق زیاد است، به طوری که میزان آن سالیانه، بین 100 تا 300 میلی متر می باشد.

مناطق نیمه خشک(شاخص خشکی 2/0 تا 5/0) در این مناطق، میزان بارندگی می تواند آب مورد لزوم برای کشاورزی با سطح تولید کمابیش ثابت را تامین کند. تولی