اورانیوم

اورانیوم یکی از عناصر شیمیایی جدول تناوبی است که نماد آن U وعدد اتمِی آن 92 می باشد. اورانیوم که یک عنصر سنگین، سمی، فلزی، رادیواکتیو و براق به رنگ سفید مایل به نقره ای می باشد به گروه آستیندها تعلق داشته و ایزوتوپ 235 آن برای سوخت راکتورهای هسته ای وسلاحهای هسته ای استفاده میشود. معمولا اورانیوم در مقادیر بسیار ناچیز درسخره ها خاک آب گیاهانو جانوران از جمله انسان یافت می شود.

خصوصیتهای قابل توجه

اورانیوم هنگام عمل پالایش به رنگ سفید مایل به نقره ای فلزی با خاصیت رادیو اکتیوی ضعیف یباشد که کمی از فولادنرم تر است. این فلز چکش خاررسانای جریان الکتریسیته و کمی Paramagnetic میباشد. چگالی اورانیوم 65% بیشتر از چگالی سرب میباشد. اگر اورانیوم به خوبی جدا شود بشدت از آب سرد متاثر شده و در برابر هوا اکسید میشود. اورانیوم استخراج شده از معادن میتواند به صورت شیمیایی به دی اکسید اورانیوم و دیگر گونه های قابل استفاده در صنعت تبدیل شود.

این فایل دارای 11 صفحه می باشد.

تحقیق در مورد اورانیم

لینک پرداخت و دانلود *پایین مطلب*

فرمت فایل:Word (قابل ویرایش و آماده پرینت)

تعداد صفحه:5

 فهرست مطالب

اورانیم

رادیواکتیویته و شکافتپذیری

اورانیم عنصری است شیمیایی، با علامت اختصاری U ، عدد اتمی آن 92 و جرم اتمی (عدد جرمی)  آن 03/238 است. نقطه ذوب آن 3/1132 درجه سلسیوس، نقطه جوش آن 3818 درجه سلسیوس و چگالی آن 05/19 در 20 درجه سلسیوس است. فلزی است شکلپذیر و به رنگ سفید نقره ای. اتم اورانیم سنگین ترین اتم یک عنصر طبیعی است. در پوسته زمین بسیار فراوان تر از عنصرهای معروفی مانند ید، جیوه و نقره است. اما در بیشتر سنگهای اورانیم دار، فقط مقدار خیلی کمی از این فلز وجود دارد. اورانیم هرگز به صورت خالص در طبیعت یافت نمی شود. از نظر شیمیایی بسیار واکنشپذیر است و به آسانی با بیشتر غیرفلزها وبعضی از اسیدها مانند اسیدئیدروکلریک ترکیب می شود.

این فلز دو ویژگی مهم دارد. یکی اینکه رادیواکتیو است، یعنی اتمهای آن به طور طبیعی شکسته می شوند و اشعه آزاد می کنند. از این اشعه در پزشکی، کشاورزی، صنعت، زمین شناسی و زیست شناسی استفاده می کنند. دوم اینکه بعضی از اتمهای آن شکافتپذیرند، یعنی می توان به طور مصنوعی از راه تاباندن نوترون، هسته آنها را به دو جزء شکافت که در نتیجه انرژی خیلی زیادی آزاد می شود. از این انرژی هسته ای در نیروگاهها برای تولید برق استفاده می کنند. در ساختن بمب اتمی و دیگر سلاحهای هسته ای نیز از همین انرژی استفاده می شود. در گذشته های بسیار دور از ترکیبهای اورانیم در ساختن شیشه رنگی استفاده می کردند. واژه اورانیم از نام سیاره اورانوس گرفته شد. این سیاره هشت سال پیش از اورانیم کشف شده بود.

مقاله درباره روش نامگذاری عناصر شیمیایی

لینک پرداخت و دانلود *پایین مطلب*

 

فرمت فایل:Word (قابل ویرایش و آماده پرینت)

 

تعداد صفحه:8

فهرست و توضیحات:
 روش نامگذاری عناصر شیمیایی

در اواخر قرن هیجدهم شیمیدانها به نامگذاری مواد ، توجه جدی کردند . لاووازیه نام کربن Carbon (فرانسه Carbone) را از واژة لاتینی ساخت که برای زغال به کار           می رفت. نامهای اکسیژن Oxygen و ئیدروژن hydrogen (فرانسه Oxygen و hydrogne) ساخت. این نامها بیانگر جزیی از خواص شیمیایی مواد را به همراه داشتند . برسلیوس شیمیدان سویسی که ارزش نامگذاری از منطقی می دانست، به سال 1811 پیشنهاد کرد که نام عناصر باید همه لاتینی باشند، تعدادی از نامهای عناصر فلزی مانند اورانیمUranium ، کروم Chromium ، باریم Barium و … از این گونه اند . وی نامهای لاتین فروم Ferrum ، استانم Stannum و استیبیمStibium  را به ترتیب برای آهن iron ، قلعtin و آتنتیموان antimony به کار برد ونام روی Zinc را از واژه لاتین آن Zincum زینکم ساخت. نامهای سدیم sodium و پتاسیم Potassium به ناتریم natrium و کالیم kalium تبدیل شد. همه عناصر فلزی که پس از این تاریخ کشف شدند ، نامهایی داده شده که به –یم (-ium) یا گاهی –م (-um) ختم می شدند. برای مثال cadmium ، لانتانم lanthanum لیتیم lithium ، تالیم thallium ، رادیم radium و …نام هیلیم helium در مقایسه با اینها غیر عادی است . این عنصر که نخست در طیف نور هاله خورشید کشف شد ، یک فلز قلیایی به شمار رفت . اما هنگامی که در زمین نیز کشف شد ، دریافتند که یکی از گازهای بی اثر (کمیاب) است .

تعدادی از فلزهای تازه، نخست به صورت اکسید شناخته شدند . این مواد دیر گداز، اشتعال ناپذیرند ، وبه طور عموم (خاکیها) نامیده شدند. نام این خاکها بر طبق قرارداد به –یاa (ه) – ختم می شدند مانند ایتریاyttria ، استرونیتاstrontia و .. نام فلز مربوط به اکسید را با جانشین کردن m (ه) و به جای a(ه) می ساختند .

دانلود جزوه آموزشی طراحی راکتور های شیمیایی دانشگاه علم و صنعت

فرمت:PDF

دانلود فهرست مباحث

اسپکتروفتومترها ‏

یک فریم از تجهیزات پزشکی:

‏اسپکتروفتومترها، تجهیزاتی است که جذب یا عبور طول موج‌های مشخصی از انرژی تابشی (نور) از یک آنالیت را در یک محلول تعیین می‌کنند. به دلیل تفاوت در تعداد و آرایش گروه‌ها، پیوندهای دوگانه اتم‌های کربن در هر مولکول نور را در طول موج‌های خاص با الگوی طیف مشخص، جذب می‌کند. بر اساس قانون بیر - لامبرت ‏‎(Beer - Lambert)‎‏ ، مقدار نوری که در این طول موج مشخص جذب می‌شود مستقیماً با غلظت آن نمونه شیمیایی متناسب است. اسپکتروفتومترهای مرئی و فرابنفش، رایج‌ترین دستگاه‌های جذب سنجی در مراکز تشخیصی و آزمایشگاهی است.‏

این فایل دارای 13 صفحه می باشد.