فن و هنر سفالگری

قرن 3 هجری شروع و تلاشهای فرهنگی و اقتصادی در حیات جامعه است پس از دو قرن ساده زیستی و حذف تجمل گرایی و همگانی شدن امکانات جامعه ،زمینه های رشد وتوسعه اندیشه های انسانی فراهم شده است به طوری که شکوفایی این فعالیت ها را در قرن 4 هجری می توان دید .

دانشمندان معلمان بویژه ایرانیان در این قرن حاصل تفکرات فلسفی یونیان را در قالب تجربیات علمی و عملی در زمینه شناخت علوم و فنون به جهان عرضه کردند وبا ترجمه کتابهای یونانی و سانسکریت و تدوین کتب عربی وفارسی زمینه پیشرفت و تسریع اندیشه های آن دوره را به سوی شکوفایی فراهم نموده ، -0 آثار سفالی بیش از هر اثر باقیمانده ای منعکس کننده این تحولات است زیرا سیر تطور و تکامل اندیشه ها از روی نوع تزئینات نوشته های کوفی روی سفالها و تجربیات انجام شده د رزمینه عقیه لعاب های مختلف و کشف لعابهای جدید ورنگهای مختلف می توان دید در پایان قرن 4 موفقیتهای ارزنده ای در زمینه شناخت اکسید فلزات و فرمول ترکیبات آنها برای رنگ لعاب مورد نظر حاصل شده بود سفالگران باتکیه براین دانش و تجربه و ممارست در پخت سفال و کنترل حرارت و تغییر در شکل کوره ها توانستند تحولی عظیم و چشمگیر در خلق ظروف سفالی با تزئینات بسیار چشم نواز وارزشمند به وجود آورند . 0-0 در طبقه بندی سفالهای دروه اسلامی سفالی قرن 3و 4 را بنام سفالهای سامانی شناسایی کرده وویژگیهای فن و زیرین موسوم به لعاب گلی را به این دوره نسبت داده اند . این گروه ازسفالها بیشتر در شمال شرق ایران در مراکزی مانند نیشابور ، سمرقند و جرجان معمول بوده است فنون تزئین متداول در این دوره چنین است .این مقاله به صورت  ورد (docx ) می باشد و تعداد صفحات آن   72صفحه آماده پرینت می باشد

چیزی که این مقالات را متمایز کرده است آماده پرینت بودن مقالات می باشد تا خریدار از خرید خود راضی باشد

مقالات را با ورژن  office2010  به بالا باز کنید

پایانامه گاه نگاری مقایسه ای سفال های پیش از تاریخ تپه پردیس و دیگر مناطق باستانی دشت تهران

شلینک پرداخت و دانلود *پایین مطلب*

 

فرمت فایل:Word (قابل ویرایش و آماده پرینت)

 

تعداد صفحه:29

چکیده 

-2 ویژگی های جغرافیایی دشت تهران ............................................ 4

فصل دوم : مروری بر تاریخچه مطالعات باستان شناسی در دشت تهران

2-1 نظری به تاریخ مطالعات باستان شناسی در دشت تهران .................. 9

فصل سوم : معرفی استقرارهای دشت تهران

3-1 تپه صادق آبادی ................................................................ 16

3-1-1 توصیف سفال ................................................................ 17

3-1-1-1 نقوش هندسی ............................................................. 18

3-1-1-2 نقوش حیوانی ............................................................. 18

3-2 تپه فخر آباد ..................................................................... 19

3-3 تپه معین آباد .................................................................... 20

3-4 تپه  نوده ......................................................................... 21

3-5 تپه ده ماسین .................................................................... 22

3-6 تپه احمد آباد ..................................................................... 23

3-7 تپه ارسطو ...................................................................... 25

3-7-1 تپه پیش از تاریخی ارسطو ................................................ 25

3-7-2 سفال .......................................................................... 27

3-8 تپه پویینگ....................................................................... 30

3-8-1 تپه پویینگ ................................................................... 30

3-8-2 تاریخچه مطالعات تپه پویینگ ............................................ 31

3-9 تپه مافین آباد .................................................................... 34

3-10 تپه شغالی پیشوا .............................................................. 35

3-10-1 سفال ......................................................................... 36

3-11 تپه سفالین پیشوا............................................................... 37

3-11-1 محوطه باستانی سفالین ................................................... 37

3-12 تپه چشمه علی ................................................................ 38

3-12-1 تاریخچه و نتایج حفاری چشمه علی .................................... 38

3-12-2 نقش سفال .................................................................. 47

3-12-2-1 نوسنگی جدید ........................................................... 47

3-12-2-2 کالکولتیک انتقالی ........................................................ 48

3-12-2-3  کالکولتیک جدید  ........................................................ 55

3-13 تپه پردیس ..................................................................... 59

3-13-1 لایه نگاری تپه پردیس ................................................... 60

3-13-2 گاه نگاری نسبی تپه پردیس بر اساس ترکیب سفالها ................. 64

3-13-3 گاه نگاری مطلق تپه پردیس ............................................. 66

3-13-4 توصیف سفال

دشت تهران که از منظر  جغرافیای باستان شناختی جز شمال فلات مرکزی ایران محسوب می گردد یکی از متسعد ترین مناطقی است که قدیمی ترین جوامع روستایی خاورمیانه را در خود جای داده است . از توزیع جمعیت جوامع انسانی دوره پارینه سنگی جدید ، میان سنگی و نو سنگی اولیه ( به عبارتی نوسنگی قبل از سفال )  ساکنان شمال فلات مرکزی اطلاع چندانی در دست نیست ولی در حدود 8000 سال قبل شاهد رشد و افزایش بی سابقه جمعیت در پایکوه های سلسله جبال البرز جنوبی می باشیم که تا حدود 5000 سال قبل تداوم داشت . این جوامع که از رشد بالایی برخوردار بودند به ناگاه در آغاز دوره شهر نشینی متوقف شده اند و اثری از آنها نیست . یک چنین گسستی و تفاوت در ظهور ساختار سیاسی و اجتماعی جوامع شمال فلات مرکزی بنگریم . همچنین چون متاسفانه در سالهای اخیر در دشت تهران کاوشهای علمی و

سوالات و فرضیات جدید سعی در هرچه علمی تر کردن این مطالعات در این بخش از ایران نمود. 

تحقیق درباره سفالگری

لینک پرداخت و دانلود *پایین مطلب*

فرمت فایل:Word (قابل ویرایش و آماده پرینت)

تعداد صفحه:15

فهرست و توضیحات:
پیشگـــــــــــــفتار

پرداخت

تزیین
 
سفالگری یکی از مهمترین و قدیمی ترین هنرهای دستی بشر بوده که از دیر باز در ایران رونق داشته است. در دوران پیش از تاریخ ظروف سفالین با دست وبدون هیچ وسیله ای ساخته می‌شده بنابراین دارای برشهای بی قاعده وبدنه ضخیم بوده است وشیارهای موجود بر روی بعضی از ظروف این دوره در شوش وتل باکون نشان می‌دهد که ظرف را با دست مرطوب یا با کمک وسیله ای چوبی یا استخوانی مالش داده اند. بعدها چرخ سفال توسط ایرانیان اختراع شدابتدا این چرخ صفحه ای ساده بوده و بتدریج به چرخ بزرگی تبدیل شده که سفالگر با پاهای خود آنرا به حرکت در می‌آورد - تفاوت آن با چرخ انگلیسی در این بود که  چرخ کوزه گر انگلیسی به وسیله میله بارمو حرکت می‌کرد - کوزه گر در جهت مخالف حرکت عقربه ساعت با پای خود چرخ را می گرداند و با دست به مواد خام کوزه گری که گل رس یا خاک رس بود شکلهای خاص که متبلور ذوق و سلیقه نقشی از هنر های ایرانی را در خود داشت، می دادو آثار هنری ارزشمندی ایجاد می گرداندسپس برای ماندگار کردن این آثار آنها را در کوره های پخت ویژه حرارت می‌داد و در صورت دلخواه با لعاب ویژه ای می پوشاند .
در این بین بر اساس نوع تزیین سفال می‌توان سفالینه ها را به دو دسته تقسیم کرد:
1-  سفال با تزیینات لعابی
2-  سفال با تزیینات غیر لعابی
که البته تزیینات غیر لعابی تقریبا" از همان ابتدا که بشر به ساخت سفال پرداخت پدیدار شد وهمچنان ادامه دارد. اما تزیینات لعابی در اواخر دوره قبل از اسلام ایجاد شد ودر دوره بعد از اسلام رواج یافت وبه اوج رسید و باعث از رونق افتادن تزیینات غیر لعابی شد .
تا جایی که اکثر متون مربوط به سفال درزمینه ساخت وتزیینات لعابی سفال  است . و همچنین بیشتر کارهای هنری نیز مربوط به همین زمینه می‌باشد .
این ناآشنا بودن تزیینات غیر لعابی مرا بر این داشت تا تحقیق خود را در این زمینه انجام دهم  .این در حالی بود که به  دلیل فراموش شدگی این هنر اطلاعت بسیار ناچیزی در دست بود .

روش داغدار کردن و مهر کشیدن : در این روش با مهره ای که جنس آن از سنگ صابون است یا با قطعهای اشتخوان , ظروفی را که تازه درست کرده اند ودر حال خشک شدن است پرداخت می‌کنند .معمولا"ظرف در حالی که روی چرخ می‌گردد, بر اثر تماس با مهره داغدار شده , پس از پخته شدن , اثر مهر روی سفال به جای می‌ماند وحالت براق وصیقلی پیدا می‌کند سفالهای داغدار در سراسر هزاره پنجم ق.م تا دوره اسلامی در تمدنهای مختلف , بویژه در دوران استفاده از سفال خاکستری , متداول بوده است.
روش پرداخت و پوشش دادن :این روش بر طرف کردن هر گونه حشو وزواید وناهمواری وناهمگونی است که مهارت ودقت سفالگر در این مرحله موجب تولید مطلوب می‌گردد . سابقه این امر از اثر به جا مانده از انگشتان وابزار مورد استفاده بر روی سفال از هزاره پنجم قبل از میلاد که هنوز از چرخ دستی استفاده نشده بود و از روشهای دستی و فیتیله ای یا سبدی اشتفاده می‌شد  , دیده می‌شود . از بین بردن تر کها , اصلاح شکل کروی ودایره ای ظرف , نازک , سبک ویکنواخت کردن از اهداف پرداخت نمودن است در دورا ن اسلامی همواره این روش مورد استفاده سفالگران بوده واین مرحله از سفالگری اهمیت زیادی داشته است .
صیقل دادن: این روش در واقع نوعی لعاب دادن است که با داغدار کردن فرق دارد .در دشت خوزستان وفلات مرکزی , سیلک, چشمه علی, اسماعیل آباد و قره تپه نمونه های از سفال قرمز منقوش یافت شده که به نحوی با لعاب گلی صیقلی شده وسپس منقوش گردیده است . زیباترین شکل این لعاب صیقلی در حفریات خوزستان, در قدیمی ترین لایه های چغا میش که به نام سوزیانایعتیق نامیده می‌شود , دیده شده است و تاریخ آن به اواخر هزاره هفتم واوایل هزاره ششم ق.م می‌رسد . در گزارش کاوشگران این نوع سفال صیقل منقوش خوانده شده است . در دوران پس از سفال نخودی وقرمز منقوش , یعنی دوره سفال خاکستری , همچنان روش استفاده از لعاب ودوغاب برای صیقل دادن بین سفالگران رایج بوده است که زیبا ترین نمونه آن را در سفالهای خاکستری تپه حصار می‌توان دید که به صورت طرحهای هندسی دیده می‌شود . در نقاط دیگر نظیر مارلیک , خورین, قیطریه, حسنلو, بسطام آذر بایجان و اورارتوئی ساحل دریاچه وان نیز نمونه های این سفال به وفور دیده شده است در دوره های اسلامی استفاده از لعاب بتدریج جایگزین این روش شد .

تحقیق در مورد سفال

لینک پرداخت و دانلود *پایین مطلب*

فرمت فایل:Word (قابل ویرایش و آماده پرینت)

تعداد صفحه55

فهرست مطالب

مقدمه

نقش تزئین

سفالینه با تزئین تقلید زرین فام

ساخت و تزئین

سفالینه زرین فام دوره متاخر قرن دهم الی چهاردهم

روش ساختن سفالینه

نتیجه گیری

مقدمه:

زمانی که بشر به استفاده از ظروف سفالین پرداخت، دست ساخته هایش بسیار ابتدائی و عاری از هر گونه تزئین یا پوشش لعاب بود، ولی بتدریج که ذوق و سلیقه و حسن زیبائی شناسی قوت گرفت ظروف سفالین به نقوش گوناگون و سپس به پوشش لعاب آرایش داده شد.

کاوشهای باستانشناسی در محوطه های باستانی ایران موید آن است که تسلسل و تکامل ساخت ظروف بی لعاب در قرون متمادی حفظ گردیده و هنرمندان سفالگر با پیشرفت هنر سفلگری همزمان و در کنار ظروف سفالین لعابدار در ظروف بی لعابدار در ظروف بی لعاب نیز مبتکر بوده و این شیوه و سنت را تا به امروز حفظکرده اند. وفور ظروف بی لعاب به نسبت انواع دیگر سفالینه بعلت کاربرد این نوع سفالینه در زندگی توده مردم بوده است.

تاریخ گذاری ظروف بی لعاب اوایل اسلام بعلت ادامه سنت سفالگری ساسانی ، بسیار مشکل است و بدین سبب متخصصان این نوع سفالینه را عرب ساسانی نامیده اند.

پس از سقوط امپراتوری ساسانیان ( سال 622 میلادی ) و گرایش ایرانیان بدین مبین اسلام قسمتهائی از این