نرم افزار اندرویدی Pipeflex PRO
نرم افزار اندرویدی Pipeflex PRO
جهت محاسبات پایپینگی از قبیل ضخامت لوله، محاسبه هد و جریان عبوری از پمپ ها، محاسبه ضخامت دیواره و کلگی مخازن تحت فشار، محاسبه فاصله تکیه گاهها، محاسبه گشتاور پیچ ها
اسلاید هایی در ارتباط با خون و خونریزی و همچنین اطلاعاتی در ارتباط با شوک
این بسته شامل اسلاید هایی در ارتباط با خون و خونریزی و همچنین اطلاعاتی در ارتباط با شوک است
کتاب نبرد من : هیتلر
نبرد من کتابی، که توسط آدولف هیتلر نوشته شده است، و بیانگر اندیشه‌های سیاسی هیتلر و نازیسم می‌باشد. هیتلر در سال ۱۹۲۴ هنگامی که در قلعه لندربرگ زندانی بود بخش اول کتاب را با دیکته کردن جملات به منشی خود رودلف هس این اثر را به وجود آورد. بخش دوم، پایان همان سال پس از آزادی زودهنگام او از زندان نوشته شد. با قدرت گرفتن ناسیونال سوسیالیست‌ها در آلمان، فروش و توزیع نبرد من نیز رواج گرفت. از اواسط دهه ۱۹۳۰ کتاب هیتلر به خرج دولت به زوج‌های تازه ازدواج کرده هدیه می‌شد، فروش نسخه‌های دست دوم کتاب ممنوع بود و تدریس آن در مدرسه‌ها به عنوان جزئی از برنامهٔ تبلیغاتی حزب ناسیونال سوسیالیست از همین دوران آغاز شد. از این کتاب تا پایان جنگ دوم جهانی نزدیک به یازده میلیون نسخه انتشار یافت که بخش اعظم آن یا رایگان توزیع، یا به اجبار خریداری شده بود.
کتاب اسرار مرگ استالین
در روز ۵ مارس سال ۱۹۵۳، ژوزف استالین پیشوای اتحاد جماهیر شوروی سابق درگذشت. حیات سیاسی او به عنوان خودکامه ای که بر زندگی میلیون ها انسان استیلا داشت طی چند دهه مورد تجزیه و تحلیل و موشکافی قرار گرفته است. اما حدس و گمان و حتی جدال درباره آخرین روزهای زندگی او همچنان ادامه دارد. آیا استالین پس از خونریزی مغزی به دلایل طبیعی جان باخت یا چون قصد هدایت اتحاد جماهیر شوروی به سوی جنگی نافرخنده را داشت توسط اطرافیانش به قتل رسید؟ خاطرات لوزگاچف از وقایع آن شب، رادزینسکی را درباره علت واقعی خونریزی مغزی و مرگ استالین به شک انداخت. محافظ استالین تایید کرد که آن شب نه خود استالین بلکه خروستالف، سرمحافظ استالین بود که دستور آزادباش را داده بود. لوزگاچف گفت: “اگر استالین بود به طعنه از محافظان می پرسید: “می خواهید به رختخواب بروید؟” و چنان به ما خیره می شد که ما جرات نمی کردیم بگوییم بله! بنابراین ما از شنیدن دستور خروستالف حسابی شاد شدیم و بدون آنکه به آن فکر کنیم به رختخواب رفتیم.” صبح روز بعد استالین تا دیروقت از اتاقش خارج نشد. محافظان به تدریج نگران حال او شدند، اما هیچکدام جرات نداشتند به اتاق او بروند. آنها حق نداشتند مزاحم استالین شوند مگر آنکه او شخصا آنها را فرابخواند.
